Του Γιώργου Παναγόπουλου

Η ιστορία της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο όλα δείχνουν ότι δεν θα έχει καλό τέλος. Ολες οι μεγάλες πόλεις και κυρίως η Καλαμάτα, η Τρίπολη και η Σπάρτη βρίσκονται κυριολεκτικά με τα σκουπίδια να κρέμονται από πάνω τους με μία κλωστή και κανέναν να μη γνωρίζει πότε θα πέσουν και πόσους θα «πνίξουν». Οι δήμαρχοι έχουν μεταβιβάσει την ευθύνη στον Τατούλη και αυτός περιμένει να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες προκειμένου να τρέξει… ο διεθνής διαγωνισμός. Είναι προφανές ότι για μια ακόμα φορά οι τοπικοί παράγοντες παίζουν κανονικά το παιχνίδι της κολοκυθιάς, προσπαθούν δηλαδή, να μεταβιβάσουν την ευθύνη ο ένας στον άλλο.

Οι παράγοντες που δραστηριοποιούνται στην αυτοδιοίκηση δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι ώστε να υλοποιούν πότε την μία και πότε την άλλη επιλογή κυβερνητικών ή άλλων παραγόντων. Είναι πολιτικά πρόσωπα που έχουν την κύρια ευθύνη στη διαχείριση των απορριμμάτων. Είναι καιρός να τελειώνει το παιχνίδι της μεταβίβασης των ευθυνών. Και καθώς κράτησε πολύ το καλαμπούρι, πρέπει να γίνει κατανοητό απ’ όλους τους τοπικούς φορείς ότι λύση στο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων μπορεί να επιτευχθεί μόνο σε επίπεδο Περιφέρειας και θα αφορά είτε τους τρεις νομούς της νότιας Πελοποννήσου, είτε ολόκληρη την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Θα πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης που θα περιλαμβάνει τα πάντα, επεξεργασία, ανακύκλωση και στο τέλος ένα μικρό μέρος των απορριμμάτων θα καταλήγει σε ΧΥΤΥ. Το πώς, το πού και το γιατί μας το δείχνει η εμπειρία άλλων περιοχών. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική, ούτε πρόκειται να εφαρμόσουμε εμείς κάτι πρωτότυπο και δύσκολο. Μια απλή αντιγραφή καλούμαστε να διεκδικήσουμε και να επιβάλουμε. Το μοντέλο της Δυτικής Μακεδονίας και η επιλογή των παλιών ορυχείων της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη φαντάζει εδώ και χρόνια ως μονόδρομος τον οποίο πεισματικά δεν βλέπουν τοπικοί παράγοντες και κυβερνητικοί εκπρόσωποι.

Οι τοπικοί παράγοντες όλα αυτά τα χρόνια αντί να διεκδικήσουν το αυτονόητο, αποδέχθηκαν την ένταξή τους σε αστεία σχέδια επιπέδου δεματοποιητών και δεν επεδίωξαν μια λύση περιφερειακού ΧΥΤΥ προκειμένου να υπάρχει το απαιτούμενο μέγεθος αλλά και η απαραίτητη οικονομία κλίμακος που θα έδινε προοπτική για τη δημιουργία στο μέλλον εργοστασίου επεξεργασίας με βάση ό,τι προκριθεί από την εξέλιξη της τεχνολογίας. Αν δεν παραλαμβάναμε το μπαλάκι των δεματοποιητών και των λύσεων επιπέδου Παλιοροβούνι, σήμερα ενδεχομένως να είχαμε χωροθετημένο περιφερειακό ΧΥΤΥ, στον οποίο θα μπορούσαμε να προωθήσουμε την όποια λύση έχοντας εξασφαλίσει ταυτόχρονα την κρίσιμη μάζα απορριμμάτων για να είναι οικονομικά συμφέρουσα η επιλογή της επεξεργασίας. Αντί αυτού, έχουμε ένα εκρηκτικό πρόβλημα, χωρίς σχέδιο και προοπτική για την επίλυσή του.

Το χειρότερο όμως είναι ότι η νέα περιφερειακή αυτοδιοίκηση αντί να κινηθεί στην κατεύθυνση της εξεύρεσης χώρου για τη διαχείριση των σκουπιδιών της Περιφέρειας δείχνει χαμένη στα μεγαλομανή σχέδια της ηγετικής ομάδας της, που προφανώς δεν έχει ούτε αίσθηση του επείγοντος ούτε συναίσθηση του τι πρέπει να κάνει για να λύσει το πρόβλημα. Νομίζει ότι θα κάνει ένα διαγωνισμό και θα λύσει το πρόβλημα. Δεν βλέπει καν τι τύχη είχε ο πρόσφατος διαγωνισμός που έκανε ο Δήμος Καλαμάτας για να καταλάβει ότι τα πράγματα δεν είναι απλά. Αντίθετα ένας διαγωνισμός από φορέα του Δημοσίου στο συγκεκριμένο αντικείμενο δύσκολα θα καταλήξει σε αποτέλεσμα εντός ορατού χρονικού ορίζοντα. Το πιθανότερο είναι να σέρνεται η διαδικασία επί σειρά ετών - αν δεν καταλήξει στα δικαστήρια. Οι δήμαρχοι από την πλευρά τους στο θεσμό της Περιφέρειας βρίσκουν αναπάντεχα έναν εύκολο ένοχο που θα του φορτώσουν -και καλά θα κάνουν- το επόμενο διάστημα όλη την ευθύνη. Η ώρα της αλήθειας για την ομάδα Τατούλη φτάνει. Τα μεγάλα λόγια και οι επικοινωνιακές κορώνες δεν πρόκειται να σώσουν κανέναν γιατί η μπόχα των σκουπιδιών δεν καλύπτεται με επικοινωνιακούς χειρισμούς.

Υ.Γ.: Και περίπτερα μετακινούνται και τα πεζοδρόμια φαρδαίνουν για να χωρέσουν τραπεζοκαθίσματα. Αν έχεις τη σωστή άκρη, λύνεις όλα τα προβλήματα ακόμα και το γόρδιο δεσμό. Ολα γίνονται…


panagopg@gmail.com