Σήμερα στις μεγάλες θεσμικές αλλαγές που καλείται να υλοποιήσει η κυβέρνηση, ο μεγάλος αντίπαλος είναι το παρελθόν που εκφράζεται και στηρίζεται μέσα από την συντήρηση και κυρίως από τις ηγεσίες των συνδικάτων.
Η κυβέρνηση καθημερινά συγκρούεται με τις «δικές» της συνδικαλιστικές ηγεσίες. Από πλευράς όμως Νέας Δημοκρατίας, ο αρχηγός της οφείλει να επιδείξει υπευθυνότητα παίρνοντας αποστάσεις από κάθε είδους απαίτηση για προστασία κεκτημένων, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει σύγκρουση με οργανωμένα συμφέροντα και συνδικαλιστές της Ν.Δ, καλή ώρα Μανώλης.
Η χώρα βιώνει μια πρωτόγνωρη ύφεση, επίσης η σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία, κρέμεται από μια κλωστή. Οι πολίτες αναμένουν από τις ηγεσίες των κομμάτων πολύ περισσότερα από το παρελθόν. Ο πήχης έχει ανέβει. Δεν συγχωρούνται η ανικανότητα και η ανευθυνότητα. Η οικονομία ασφυκτιά, επιχειρήσεις κλείνουν, εργαζόμενοι απολύονται και οι αποταμιεύσεις ύστατη ασπίδα προστασίας, εξανεμίζονται. Σ΄αυτό το καταθλιπτικό περιβάλλον ο ελληνικός λαός θα αποτιμήσει με πολύ αυστηρά κριτήρια και την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, ιδίως τη Ν.Δ.
Υπάρχουν καθυστερήσεις σε πολλά κρίσιμα μέτωπα, οι κυβερνητικοί ρυθμοί δεν είναι οι απαιτούμενοι προς τις περιστάσεις, υπάρχει μεταρρυθμιστική κόπωση, πρόκειται για ένα μεγάλο και δύσκολο εγχείρημα, αλλά κυβερνητική πολιτική σημαίνει, παίρνω δύσκολες αποφάσεις και τις υλοποιώ.
Η κοινωνία απαιτεί από τους πολιτικούς αποτελεσματικότητα. Μερικά παραδείγματα καθυστερήσεων:
α) Η υστέρηση των εσόδων του Δημοσίου
β) Η συνεχιζόμενη καθυστέρηση στην προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
γ) Καθυστέρηση παρατηρείται επίσης και στο σκέλος της υιοθέτησης του ενιαίου μισθολογίου και τούτο διότι οι μηχανισμοί μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων βρίσκονται κατακερματισμένοι.
Πρέπει να λέμε την αλήθεια, να σταματήσουμε κάθε ωραιοποίηση. Βρισκόμαστε σε οριακή κατάσταση και αυτό που απαιτείται είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας. Όσοι υπουργοί και βουλευτές δεν το έχουν καταλάβει, να τ΄αφήσουν στην άκρη αυτά και να πιάσουν δουλειά. Να αναλάβουν τις επώδυνες συγκρούσεις με όποιο πολιτικό κόστος. Άλλωστε προφίλ και καριέρα δεν χτίζονται με το γενναιόδωρο μοίρασμα προνομίων και επιδομάτων με εξαιρέσεις και τροποποιήσεις.
Φοβάμαι πως ορισμένοι δυσκολεύονται να επωμισθούν πολιτικό κόστος, επιμένουν να συνεχίζουν να λειτουργούν όπως έκαναν πάντα, ανήκουν σε μια άλλη εποχή.
Εδώ μπαίνει θέμα Πρωθυπουργού, δεν μπορεί να εξαγγέλλει μεταρρυθμίσεις να ψηφίζονται με χίλια βάσανα στη βουλή και κάποιοι υπουργοί και βουλευτές να μην είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες τους. Θα τους έλεγα προχωρήστε στις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος και η πολιτική σας καριέρα έχει πεδίο δόξης λαμπρό.
Πέρα από τις ευθύνες των πολιτικών, όλοι μας έχουμε πάρει ένα στραβό δρόμο. Θέλουμε ένα κράτος προστάτη που θα λύνει όλα μας τα προβλήματα κι εμείς δεν θα έχουμε καμιά υποχρέωση. Για να είναι το κράτος αρωγός πρέπει εμείς να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας.
Η κυβέρνηση σε ένα μήνα περίπου φθάνει στο μέσο της θητείας της.. Ακόμα κι αν δεν γίνουν πρόωρες εκλογές, όλοι γνωρίζουν ότι μπαίνουμε σε μια οιονεί προεκλογική περίοδο. Το ξέρουν τα κόμματα, το ξέρουν  οι βουλευτές, το  ξέρουν και οι υπουργοί. Και η γνώση αυτή ενδέχεται να αρχίσει να μετράει στις αποφάσεις τους. Οι πολιτικοί που σκέπτονται να διευθετήσουν «δίκαια» αιτήματα ομάδων ή συντεχνιών, πρέπει να το σκεφτούν καλά. Σε τέτοιο οικονομικό καθεστώς κανείς δεν θα σκεφτεί αν κάποιος υπουργός έκανε χάρη π.χ στους ταξιτζήδες. Σήμερα αυτές οι πρακτικές θα είναι η απόλυτη καταστροφή για τον τόπο.
Το ευχάριστο είναι ότι υπάρχουν Μόσιαλοι. Οι δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας δείχνουν την πρόθεση της κυβέρνησης για ρήξη με πρακτικές του παρελθόντος (βλέπε και δηλώσεις κ. Οδυσσέα Βουδούρη).

Μιχάλης Σούμπλης