Είναι πλέον σαφές και απολύτως ξεκάθαρο ότι στον πάτο του βαρελιού που φτάσαμε, η χώρα θέλει επειγόντως ριζικές αλλαγές, όχι πάντως εκλογές. Αλλωστε, πέρα από τους δήθεν λεονταρισμούς του κ. Σαμαρά, κατά βάθος, και το ξέρουν όλοι πολύ καλά, κανείς άλλος δεν θέλει να έλθει στη θέση αυτής της κυβέρνησης. Δεν θα άντεχε όχι 23 μήνες, αλλά ούτε μια ώρα σε αυτές τις έκτακτες και εφιαλτικές συνθήκες. Για αυτό άλλωστε απέδρασαν έμφοβοι και κατατρομαγμένοι, όλοι τους μαζικά,  πριν από 2 χρόνια. Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα.
Από την άλλη μεριά, κόμματα και διάφοροι τηλεπαραθυράτοι παντογνώστες τιποτολόγοι, κραυγάζουν υποκριτικά «αποτύχατε». Αν όμως η κυβέρνηση είχε αποτύχει, αυτοί οι ξερόλες δεν θα ήταν καν εδώ σήμερα να συζητάνε, η κυβέρνηση να υπερασπίζεται το έργο της και εκείνοι να καταγγέλλουν. Γιατί θα ήμασταν όλοι, ως χώρα, τελειωμένοι από το Μάιο του 2010. Ενώ είμαστε ακόμα ζωντανοί, αγωνιζόμαστε και προχωράμε.
Με τις κυβερνητικές προσπάθειες, η ελληνική οικογένεια, οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες και βεβαίως τα ΜΜΕ, που με ευκολία και εκ του ασφαλούς μιλάνε για αποτυχία, γλίτωσαν και γλιτώνουν από τα πολύ χειρότερα μιας ολοσχερούς οικονομικής κατάρρευσης.
Διότι αν η χώρα είχε καταρρεύσει και είχε κάνει στάση πληρωμών, οι δυσκολίες που περνάμε σήμερα, θα φάνταζαν παράδεισος, μπροστά στις καταστροφικές συνέπειες μιας πραγματικής χρεοκοπίας.
Και για να μιλήσουμε σοβαρά. Έχουν ποτέ φανταστεί αυτοί οι κύριοι, τι θα γινόταν αν πράγματι η κυβέρνηση είχε πραγματικά αποτύχει; Εχουν φανταστεί ποτέ τους μία Πολιτεία αναγκασμένη να οργανώνει μερικά εκατομμύρια συσσίτια την ημέρα; Μία κοινωνία χωρίς νοσοκομεία, σχολεία, κοινωνική πρόνοια; Χωρίς μισθούς και συντάξεις; Χωρίς τράπεζες για να λειτουργεί η αγορά;
Να τελειώνουμε επί τέλους με το παραμύθι της αποτυχίας. Αν είχαμε αποτύχει θα το είχαμε καταλάβει όλοι με τον πιο οδυνηρό τρόπο. Και οι παντογνώστες στα τηλεπαράθυρα και οι κύριοι της Ν.Δ. που κατηγορούν την κυβέρνηση ότι δεν σβήνει σωστά τη φωτιά που οι ίδιοι έβαλαν, με την ανεύθυνη και εγκληματική πολιτική τους.
Και επειδή οι παντογνώστες τηλεπαραθυράτοι και οι κύριοι της Ν.Δ. που έχουν το θράσος και μιλάνε, αρέσκονται σε νούμερα όταν μιλάνε για «αποτυχία», ας έχουν υπ΄όψη τους λοιπόν μόνο τέσσερα: -24, -11, -1,8, +3.
Τα νούμερα αυτά, αφορούν το πρωτογενές έλλειμμα της χώρας, αντιστοίχως για το 2009, για το 2010 και την πρόβλεψη για το 2011 και το 2012.
Αφορούν δηλαδή το πόσο μεγαλύτερες είναι οι δαπάνες μας ως κράτος κάθε χρόνο σε σχέση με τα έσοδα, χωρίς να υπολογίζουμε όσα πληρώνουμε για τόκους παλαιότερου χρέους. Είναι ουσιαστικά το καθαρό νέο χρέος που παράγουμε κάθε χρόνο: γιατί για να καλύψουμε αυτό το έλλειμμα και να λειτουργήσει το κράτος, χρειαζόμαστε νέα δανεικά.
Αυτό λοιπόν το πρωτογενές έλλειμμα το 2009 ήταν 24 δισ.  Το 2010 με τα μέτρα που ελήφθησαν και τις θυσίες όλων μας, μειώθηκε στα 11 δισ.  Το 2011 και  κάνοντας όσα πρέπει, θα φτάσει μόλις στο 1,8 δισ. Και για πρώτη φορά το 2012 θα έχουμε μετά από χρόνια πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3 δισ. Δηλαδή, όχι μόνο θα έχουμε μηδενίσει το πρωτογενές έλλειμμα το 2012, αλλά θα το έχουμε συνολικά μειώσει κατά πάνω από 25 δις ευρώ σε μόλις τρία χρόνια.
Αν αυτά είναι αποτυχία, τότε κάποιοι πρέπει να επισκεφθούν το ταχύτερο δυνατόν, οπωσδήποτε ψυχίατρο, αφού η αποτυχολαγνία και η  εμμονή στη χρεοκοπολογία αποτελούν παρά φύση εκφυλιστικές καταστάσεις που είναι ανάγκη να τύχουν επειγόντως άμεσης αντιμετώπισης.