Του Κώστα Θ. Ζωντανού
Γραμματέας Οργανωτικού ΝΔ
Μέλος της Πολιτικής Επιτροπής



Ο λόγος μας απεικονίζει τον πνευματικό, πολιτισμικό, κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον που διαβιούμε καθώς επίσης και τις συνεχείς προσλαμβάνουσες που έχουμε.

Έτσι θα είχε ενδιαφέρον για τον ιστορικό του μέλλοντος να εξετάσει το φαινόμενο “λόγος-λέξεις” της μεταπολιτευτικής Ελλάδας ως συνδετικό κρίκο με την ζωή του νεοέλληνα.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 έως το 2008, σε καθημερινή βάση, επικρατούσε η χρήση λέξεων όπως “νεοπλουτισμός”, “εορτοδάνεια”, “σκαφάτος”, “παραγοντισμός”, “limit up”, “Dow Jones”, “Cayenne”, “clamourάτος”.

Tον Σεπτέμβριο του 2009, με την επιβεβαίωση πως τα “λεφτά υπάρχουν”, επικράτησε η αίσθηση πως όλοι θα συνέχιζαν να “ομιλούν” με τον ίδιο τρόπο.

Όμως κάτι άλλαξε…

Σήμερα οι λέξεις του παρελθόντος έγιναν απόηχος και χρησιμοποιούνται άλλες όπως “χρεοκοπία”, “σωτηρία”, “ΔΝΤ”, “μεσοπρόθεσμο”, ‘’μνημόνιο’’, ενώ ταυτόχρονα αναβίωσαν όροι όπως “κεφαλικοί φόροι”, “κατάσταση πολέμου” και καπηλεύτηκαν έννοιες όπως “πατριωτισμός”.

Τι συνέβη τελικά στο λεξιλόγιο του Έλληνα πολίτη;

Πώς και γιατί άλλαξαν τόσο γρήγορα οι συνθήκες, στα πλαίσια των οποίων μία ολόκληρη κοινωνία έμαθε να δραστηριοποιείται;
Είμαστε τελικά όλοι κλέφτες, τεμπέληδες, ανίκανοι;
Είμαστε άραγε όλοι διαπλεκόμενοι, διεφθαρμένοι πολίτες μίας χώρας που φέρνουμε σε δύσκολη θέση κάθε ενάρετο πρωθυπουργό, που με αυτοθυσία οργώνει την υφήλιο, παλεύοντας για την σωτηρία μας, που δεν φαίνεται να μας αξίζει;;;

Τα πράγματα είναι μάλλον πιο απλά.

Οφείλουμε να απολογηθούμε γιατί, τα τελευταία 30 περίπου χρόνια, όλοι εμείς που ανήκουμε στην φιλελεύθερη παράταξη, εμφανίζουμε ανεξήγητα ενοχικά συμπλέγματα, δεν υπερασπιζόμαστε τις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού – τις οποίες πρεσβεύουμε – αφήνοντας τον ιδεολογικό και πολιτικό στίβο ελεύθερο προς εκμετάλλευση.

Η Ελλάδα του 2011 δεν πληρώνει απλά οικονομικές αποφάσεις που λαμβάνονται σε πολιτικό επίπεδο.
Η σημερινή ελληνική οικονομία δεν φανερώνει απλά άστοχες στρατηγικές.
Η ύφεση, η ανεργία, η επιβολή ξένων τοποτηρητών, η καταστροφή του παραγωγικού ιστού, η διάλυση της μεσαίας τάξης δεν είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα λαθών, παραλείψεων, ατασθαλιών, δράσης εγχώριων και διεθνών τρωκτικών.

Η Ελλάδα του 2011 τιμωρείται γιατί τα τελευταία 30 περίπου χρόνια έχει χάσει τον ιδεολογικό προσανατολισμό, την φιλοσοφία και τις αρχές που διαχρονικά την διέπουν.
Μετατράπηκε σε μία χώρα η οποία λειτουργεί με την κακώς νοούμενη “σοσιαλιστική” νοοτροπία, η οποία στραγγάλισε την καινοτομία, την ελευθερία του πνεύματος, ενώ συγχρόνως ενοχοποίησε την επιχειρηματικότητα και την ιδιωτική πρωτοβουλία.

Η Ελλάδα του 2011 πληρώνει το ότι, για σειρά ετών:
- Βάπτιζε ως προοδευτικό, καθετί το οποίο ήταν βαθύτατα συντηρητικό καθώς στραγγάλιζε την ατομική σκέψη και δράση.
- το “δίκαιο” του εργαζόμενου απέκτησε υποκειμενική χροιά.
- Η ελευθερία του λόγου στα Πανεπιστήμια μετατράπηκε σε ασυδοσία και η ελευθερία των ελαχίστων να επιβάλλονται στους πολλούς.
- Ο καθαγιασμός όλων όσων βεβηλώνουν τα εθνικά σύμβολα και προσβάλουν εθνικές αξίες και αρχές έγινε συχνό φαινόμενο.
-Η παραγωγή έδωσε την θέση της, στην αγορά, στην παροχή υπηρεσιών.
-οι αγροτικές επιδοτήσεις, τα αναπτυξιακά προγράμματα κοφτήκαν- ραφτήκαν στα μετρά επιτηδείων και προς δόξα του ευ ζην.

Η Ελλάδα του 2011 πληρώνει το ότι το κράτος ταυτίστηκε με την έννοια του τιμωρού απέναντι στον νομοταγή, καινοτόμο, και οραματιστή πολίτη. Η κρίση που βιώνουμε δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, με τις ψυχρές τεχνοοικονομικές πολιτικές.
Οι αρχές, οι αξίες, τα πιστεύω, οι θέσεις της Νέας Δημοκρατίας έχουν διαχρονικά επιβεβαιωθεί. Πράγματι νομίζω ότι είναι η στιγμή να επικρατήσουν σωστά και στην πράξη, ώστε να αποτελέσουν τα εργαλεία που θα οδηγήσουν σε ανάκαμψη και ανάπτυξη.

Η μάχη που πρέπει να δώσουμε και να κερδίσουμε είναι μάχη ιδεών σε αρχές και αξίες.

Η Νέα Δημοκρατία του 2011 καλείται, για μία ακόμη φορά, να υπηρετήσει το ιστορικό της καθήκον, που δεν είναι άλλο από το να οδηγήσει την χώρα σε ανάταξη. Είναι απαραίτητο, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να παλέψουμε για την ιδεολογία και τις αξίες του έθνους.

Η Νέα Δημοκρατία δίνει σήμερα έναν μεγάλο αγώνα. Μάχεται δυναμικά για να επαναφέρει στο λεξιλόγιο και τη συνείδηση των Ελλήνων, τις λέξεις αλλά και τις έννοιες όπως “έθνος”, “όραμα”, “ελληνική παιδεία”, ”πολιτισμός” “πρωτοβουλία”, “επιχειρείν”, “καινοτομία”, “δράση”, “ανθρώπινο κεφάλαιο”, “ανάπτυξη”, “επέκταση” “κοινωνικός φιλελευθερισμός”, “ελπίδα ”, “δικαιοσύνη” .