Η υπόθεση της Ολυμπίας Οδού πάει και έρχεται αλλά μονίμως βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο: Τράπεζες και εργολάβοι θέλουν να σταματήσει το έργο στην Πάτρα, κυβερνητικοί παράγοντες υπόσχονται ότι θα χρηματοδοτήσουν από το ΕΣΠΑ την επέκταση μέχρι τον Πύργο και οι Μεσσήνιοι διεκδικούν να ολοκληρωθεί το φυσικό αντικείμενο της σύμβασης που φέρνει το δρόμο μέχρι την Τσακώνα.
Η νέα ηγεσία του υπουργείου επιβεβαιώνει ότι γενικώς παζαρεύει την υπόθεση των μεγάλων έργων ακολουθώντας τα βήματα των προηγούμενων, αλλά αρνείται να δεσμευτεί για οτιδήποτε. Με τα σημερινά δεδομένα θα πρέπει να είναι κάποιος αφελής για να δηλώνει αισιόδοξος και σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται πως υπάρχει καμία πρόθεση να πιέσει πραγματικά κάποιος για την ολοκλήρωση του έργου (με εξαίρεση τα τμήματα για τα οποία δημιουργήθηκε νομικό πρόβλημα).
Πολλές φορές και με διάφορες αφορμές έχουμε επικρίνει τους βουλευτές και τον περιφερειάρχη για αδράνεια. Και αυτό γιατί δεν πιστεύουμε στην αποτελεσματικότητα του "χαρτοπόλεμου" και των δηλώσεων, ούτε στους λεονταρισμούς για… προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Ολα αυτά απλώς υποδηλώνουν την αδυναμία ή την άρνηση των τοπικών παραγόντων να προχωρήσουν αποφασιστικά στην αναγκαία συνεννόηση για κοινή δράση και μέτωπο υπεράσπισης του έργου όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί. Οταν "σφάζονται" για πράγματα τα οποία μόνον θλίψη μπορούν να προκαλούν σε εκείνους που δεν έχουν απολέσει ακόμη τα… λογικά τους (περί ναντιοκουσελιάδας ο λόγος), μάλλον θα πρέπει να ξεχάσουμε τις κοινές πρωτοβουλίες καθώς εκείνο που προέχει είναι η πλειοδοσία σε ενδιαφέρον.
Υπάρχει όμως και μια λεπτομέρεια η οποία φαίνεται ότι διαφεύγει από ορισμένους: Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς συνεχίζει να είναι βουλευτής Μεσσηνίας, πλην όμως δείχνει να εξαντλεί το ενδιαφέρον του στην επικράτηση των εκλεκτών του σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στο νομό. Οπως προσφάτως έκανε με την υπόθεση του Επιμελητηρίου καταφέρνοντας να τριχοτομήσει το δικό του χώρο και αποτυγχάνοντας να κερδίσει σε ένα χώρο στον οποίο το κόμμα του έχει συντριπτική πλειοψηφία.
Σε αντίθεση με το ζήλο που επιδεικνύει σε τέτοιου είδους ζητήματα, για την Ολυμπία Οδό ούτε τσιμουδιά εδώ και μήνες. Πολύ περισσότερο τώρα που συγκατοικεί στην κυβέρνηση την οποία ο ίδιος μπορεί να χαρακτηρίζει "ειδικού σκοπού", αυτή όμως διαπραγματεύεται και εντός ολίγου θα καταλήξει σχετικά με την υπόθεση των αυτοκινητοδρόμων. Οχι μόνον δεν έκανε παρέμβαση, αλλά ούτε μια απλή δήλωση για να θυμίσει πως εκλέγεται στη Μεσσηνία και έχει την υποχρέωση να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή για ζητήματα τέτοιας σημασίας.
Προσφάτως στη Βουλή ο βουλευτής της ΝΔ Γιάν. Λαμπρόπουλος ζήτησε να δεσμευτούν τα τρία κόμματα σχετικά με την ολοκλήρωση του έργου και ο αρμόδιος υφυπουργός Γιάν. Μαγκριώτης έσπευσε να συμφωνήσει. Ο κ. Σαμαράς όμως συνεχίζει να σιωπά, διευκολύνοντας τις "διαπραγματεύσεις" για το κούρεμα του δρόμου.
Δεδομένων τούτων, αναρωτιέται κανένας αν οι πολιτικοί παράγοντες έχουν στο νου τους τη Μεσσηνία ή την με κάθε τρόπο πολιτική τους επιβίωση.