Να πούμε τα πράγματα με τ’όνομα τους. Από τον Οκτώβριο του 2009  η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πάτησε φρένο μπροστά στην ολοκληρωτική καταστροφή στην οποία οδηγείτο με μαθηματική ακρίβεια η χώρα. Μείωσε τα δημόσια ελλείμματα και τις λειτουργικές δαπάνες, την πραγματική σπατάλη του δημοσίου, που ήταν ανεξέλεγκτη.
Από την πρώτη στιγμή, πριν από τα μνημόνια, ελήφθησαν δύσκολες αποφάσεις, όπως η κατάργηση των stage και η δραστική μείωση των συμβασιούχων και των προσλήψεων στο δημόσιο, για να σταματήσει η διόγκωση του κράτους που είχε γονατίσει με το ρουσφέτι.
Δρομολογήθηκαν μεταρρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό, την Αυτοδιοίκηση, την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, την τριτοβάθμια εκπαίδευση κλπ, που καθυστερούσαν για δεκαετίες.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την αφετηρία της προσπάθειας . Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρέλαβε μια Ελλάδα παντελώς αναξιόπιστη σε μια συντηρητική Ευρώπη η οποία, έχοντας αποτύχει να ελέγξει στοιχειωδώς τα ελλείμματα που είχαν δημιουργηθεί, ζητούσε από την επομένη των εκλογών αποκλειστικά και μόνο άμεσες περικοπές παντού.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τη φυσιολογική ροή των πραγμάτων η χώρα μας έπρεπε να είχε χρεοκοπήσει από το Μάιο του 2010. Και εάν αυτό είχε συμβεί, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σήμερα, θα φάνταζαν παράδεισος μπροστά στη φρίκη μιας πραγματικής χρεοκοπίας, τύπου Αργεντινής. Με μια Πολιτεία αναγκασμένη να οργανώνει μερικά εκατομμύρια συσσίτια την ημέρα. Μία κοινωνία χωρίς νοσοκομεία, σχολεία, πρόνοια. Χωρίς μισθούς, συντάξεις. Χωρίς τράπεζες για να λειτουργεί η αγορά.  Αυτός ο εφιάλτης αποφεύχθηκε τα δύο τελευταία χρόνια.
Μέσα στις δυσκολότερες συνθήκες που αντιμετώπισε ποτέ ελληνική κυβέρνηση, κρατήθηκε η Ελλάδα όρθια και γλιτώσαμε από τα χειρότερα. Μπήκαν μπροστά μεταρρυθμίσεις που αποτελούν επένδυση για ένα καλύτερο αύριο. Με τη Συμφωνία μάλιστα της 26ης Οκτωβρίου, δόθηκε η δυνατότητα στην Ελλάδα να απαλλαγεί από ένα θανατηφόρο φορτίο χρέους, πραγματική  απειλή υπερχρέωσης.
Φυσικά και έγιναν και λάθη. Σε έκτακτες συνθήκες βρέθηκε η χώρα - η πίεση ήταν τεράστια, χωρίς προηγούμενο. Ναι, το μέγεθος του χρέους και των ελλειμμάτων που κλήθηκε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου να αντιμετωπίσει οδήγησαν αναγκαστικά στην λήψη και εφαρμογή αποφάσεων που πόνεσαν άδικα πολλούς. Ναι, υπήρξαν καθυστερήσεις, γιατί πολλά πράγματα που έπρεπε να γίνουν, απαιτούν ριζική αλλαγή νοοτροπίας που δεν είναι εύκολη. Ναι, υπήρξαν και αποκλίσεις, γιατί χρειάστηκε να καλυφθούν τεράστια ελλείμματα δεκαετιών σε ελάχιστους μήνες.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι την τελευταία διετία έγιναν πράγματα που αν είχαν ξεκινήσει λίγα χρόνια νωρίτερα, δεν θα φτάναμε ΠΟΤΕ στο σημείο να χρειαστούμε κανένα μνημόνιο, κανένα μεσοπρόθεσμο, κανένα μέτρο που θα έθιγε κατακτήσεις δεκαετιών.  Το ΠΑΣΟΚ έδωσε πολλές μάχες, κέρδισε πολλές, όχι όλες. Αλλά τις έδωσε. Μπήκε μπροστά στην μεγάλη εθνική προσπάθεια που κράτησε την Ελλάδα όρθια, ζωντανή, παρούσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Δεν εγκατάλειψε την προσπάθεια. Και το έργο της διετίας είναι αυτό που ακόμα μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε και να παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο. Αυτά να μην τα ξεχνάμε ποτέ.


Σταύρος Στραβόλαιμος