Τι είναι άραγε η Ελλάδα σήμερα; Μια κοινωνία φτωχών, επαιτών, εξαθλιωμένων πολιτών που απεγνωσμένα αναζητούν μια μπουκιά φαγητού για να διασκεδάσουν την τρομακτική τους πείνα; Ή μήπως μια κοινωνία από γαστρονόμους που ασχολούνται νυχθημερόν με τις γαστριμαργικές απολαύσεις ακριβών και πολύπλοκων εδεσμάτων; Ή μήπως η ελληνική νεολαία αποτελείται από ανθρώπους που η μοναδική τους φιλοδοξία στη ζωή είναι να γίνουν μάγειρες, τραγουδιστές, μοντέλα, χορευτές; Ή μήπως τίποτα απο όλα αυτά...
Με τα ρεπορτάζ περί δήθεν απόλυτης φτώχειας και πείνας, η τηλεόραση καλλιεργεί τον λαϊκισμό και την οργή, αλλά και την αγωνία των πολιτών. Κι αυτό είναι ένα ακόμα βαθύ σύμπτωμα της κοινωνικής κατάρρευσης που έχει επέλθει στην πατρίδα μας. Και στην οποίαν ο ρόλος της τηλεόρασης δυστυχώς αποδεικνύεται καταλυτικός. Πολύ φοβάμαι ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας δεν είναι μόνον οικονομικό. Αν ήταν οικονομικό και μόνον, τότε ενδεχομένως να υπήρχε κάποια ελπίδα να το καταπολεμήσουμε και να βγούμε και πάλι στον αφρό. Δυστυχώς, το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο, διότι έχουμε βυθιστεί στον αβαθή βάλτο της κοινωνικής κατάρρευσης, της κατάρρευσης αξιών, ηθών και ιδανικών. Και φυσικά το δυστύχημα είναι ότι από αυτή την κατάσταση πολύ δύσκολα μπορούμε να ξεφύγουμε.                                                                                                              Πάμε τώρα σε μια δήλωση που δεν τολμούν να προφέρουν καν οι  πολιτικοί μας και το διατύπωσε ευθαρσώς ένας ξένος κερδοσκόπος, ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Τζορτζ Σόρος. Στο περιθώριο του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, που διεξαγώταν στο πολυτελές θέρετρο του Νταβός στην Ελβετία, δήλωσε ότι "ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι ότι υπάρχει μια πανίσχυρη ομάδα που τάσσεται ευνοϊκά στο ενδεχόμενο αποχώρησής της από την Ευρωζώνη. Πολλοί ιδιοκτήτες εφημερίδων και μεγάλοι επιχειρηματίες της χώρας έχουν πολύ μεγάλο συμφέρον να διακανονίσουν τις οφειλές τους προς το ελληνικό κράτος σε υποτιμημένες δραχμές παρά σε ευρώ". Το πρόβλημα που ανέδειξε ο γνωστός γκουρού των αγορών αποτελεί θλιβερή πραγματικότητα στην υπό πτώχευση χώρα μας. Υπάρχουν συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, που πραγματικά επιθυμούν την έξοδο της χώρας μας από την Ευρωζώνη και την υιοθέτηση νέου υποτιμημένου νομίσματος. Ποιοι εκφράζουν αυτά τα συμφέροντα; Κυρίως όσοι επιχειρηματίες δημιουργήθηκαν σύμφωνα με το αποτυχημένο μοντέλο ανάπτυξης της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Τότε, δυστυχώς, βρήκε πρόσφορο έδαφος και έλαβε σάρκα και οστά μια τάξη αδίστακτων οι οποίοι, εισερχόμενοι δυναμικά και με θράσος στο παραπαίον επιχειρηματικό γίγνεσθαι των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, κατόρθωσαν να υφάνουν έναν ισχυρότατο ιστό συμφερόντων πολιτικής εξουσίας, εκδοτικών επιχειρήσεων, εργολάβων δημοσίων έργων και προμηθευτών του κράτους. Το φαινόμενο έλαβε τις γνωστές του τερατώδεις διαστάσεις, με την άλωση του κράτους τη δεκαετία του 1980.
Οι πολιτικοί των επόμενων δεκαετιών, προσπαθώντας να μιμηθούν, παρά να ανατρέψουν, την καταστροφική αυτή πολιτική για να μην πω ενίσχυσαν, το τέρας της διαπλοκής. 
Αυτοί λοιπόν είναι που σήμερα, αφού απομύζησαν το κράτος, αφού υπερδανείστηκαν δισεκατομμύρια ευρώ από το εξαρτώμενο τραπεζικό κατεστημένο, αφού, τέλος, μετέφεραν τα πλούτη τους στο εξωτερικό, τώρα επιθυμούν την πτώχευση της χώρας και την επιστροφή στις μέρες της δραχμής. Κατ' αυτό τον τρόπο θα εκμηδενίσουν τις οφειλές τους σε δραχμές, σύμφωνα με τους ευσεβείς πόθους τους, και με τα πολύτιμα ευρώ που έχουν αποκρύψει στην αλλοδαπή, ευελπιστούν να εξαγοράσουν τον φυσικό πλούτο της Ελλάδας με ελάχιστο τίμημα. Στα σχέδια τους έχουν βρει μερικούς συμμάχους ανάμεσα στους έξαλλους αντιμνημονιακούς , στους ακραίους εθνικιστές αλλά και στους αδίκως πληττόμενους, χαμηλοεισοδηματίες και ανέργους.                                                                      Συγχρόνως καθίσταται προφανές ότι η κατάσταση εκ φεύγει κάθε ελέγχου όταν η κοινωνία αρχίζει να δείχνει δείγματα περιφρόνησης της τάξης και του νόμου. Όταν θεωρούμε ότι μπορούμε να περιφρονούμε τους νόμους, να μην πληρώνουμε διόδια, να μη δεχόμαστε νόμιμες αποφάσεις, να μην πληρώνουμε το εισιτήριο στο λεωφορείο , να φοροδιαφεύγουμε, να διασπαθίζουμε το δημόσιο χρήμα με το επιχείρημα "δεν βαριέσαι, όλοι το κάνουν".                                                                         Η υγιής πατριωτική ελληνική κοινωνία πρέπει να εκφραστεί σε άλλη κατεύθυνση , κατά τη γνώμη μου , η φωνή της αδιάβλητης, αδέκαστης και τυφλής Δικαιοσύνης που θα επιβάλλει σκληρές ποινές στους πολιτικούς, επιχειρηματίες, κρατικούς λειτουργούς και σε όσους άλλους προσέβαλαν βάναυσα την υπερηφάνεια του Έλληνα θα είναι πράγματι καταλυτική.                                                                                      Μόνο έτσι θα εμπιστευθεί ξανά η κοινωνία το καινούριο πολιτικό και οικονομικό σύστημα, που θα της δώσει ξανά προοπτική, ελπίδα και αισιοδοξία.

ΚΟΡΟΜΗΛΑΣ Δ. ΧΡΗΣΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ,Μaster ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΡΙΤΕΚΝΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ