Φοιτητές, καθηγητές και ειδικοί επιστήμονες του πανεπιστημίου της Sonoma, στην Καλιφόρνια, σημειώνουν τις σημαντικότερες ειδήσεις της περιόδου 2013 – 2014 που παρουσιάστηκαν ελάχιστα (ή καθόλου) από τα μεγάλα αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ.

ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΔΩΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΡΤΙΖΟΥΝ ΤΑ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΔΕΞΑΜΕΝΩΝ ΣΚΕΨΗΣ (THINKS – TANKS)

Οι «δεξαμενές σκέψης» παρέχουν πληροφόρηση και ανάλυση στους δημιουργούς πολιτικής και στο κοινό. Αυτό τις καθιστά θεσμούς με ολοένα αυξανόμενη επιρροή στις πολιτικές διαδι­κασίες μας. Ωστόσο, πολλές τέτοιες ομάδες (μεταξύ των ο­ποίων το Brookings Institution, to Heritage Foundation, το American Enterprise Institute, το Cato Institute, η RAND Corporation κ.λπ.) δέχονται σημαντική οικονομική υποστήριξη από εξαιρετικά πλούσιες επιχει­ρήσεις και/ή άτομα. Καθώς η νομοθεσία δεν απαιτεί τη δημοσιοποίηση της ταυτότητας των δωρητών, οι σχέσεις αυτές εγείρουν το ερώτημα του κατά πόσον οι αναλύσεις και οι συστάσεις των ομάδων προβληματι­σμού «αλλοιώ­νονται από τα θεματολόγια των δωρητών», σύμ­φωνα με μια έκθεση που δημοσίευσε τον Ιούλιο 2013 η FAIR (Fairness and Accuracy in Reporting - Ακεραιότητα και Ακρί­βεια της Πληροφόρησης).

Στη μελέτη της, που αφορά τις 25 κορυφαίες ομάδες προ­βληματισμού των ΗΠΑ, η FAIR αποκαλύπτει ότι όλες έχουν λάβει χρήματα από μεγάλες επιχειρήσεις, από ιδρύματα, από την κυβέρνηση ή από σημαντικούς δωρητές. Σε πολλές περι­πτώσεις, οι δωρητές αυτοί δεν επιτυγχάνουν απλώς φοροα­παλλαγή για τη συνεισφορά τους, αλλά έχουν επίσης τη δυνα­τότητα να επηρεάσουν τη διαμόρφωση της πολιτικής της ομά­δας προβληματισμού.

Η FAIR ανακάλυψε ότι σχεδόν τα 2/3 των 25 κορυφαίων δε­ξαμενών σκέψης έχουν λάβει χρήματα από πετρελαϊκές εται­ρείες: 13 έχουν χρημα­τοδοτηθεί από την ExxonMobil, 9 από την Chevron και 4 από τη Shell. Αντιπρόσωποι των μεγάλων εταιρειών ενέργειας συμμετέχουν επίσης ως μέλη στα διοικητικά συμβούλια πολλών τέτοιων ομάδων. Κατά παρόμοιο τρόπο, οι μισές από τις κορυφαίες 25 δεξαμενές σκέψης λαμβάνουν χρήματα από κατασκευαστές όπλων. 

ΟΙ 10 ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΧΩΡΕΣ – ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥ­ΣΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ ΕΠΙΔΙΔΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ

Από τις χώρες που έλαβαν εξωτερική βοήθεια από τις ΗΠΑ κατά το φορολογικό έτος 2014, οι πρώτες 10 επιδίδονται, ου­δεμιάς εξαιρουμένης, σε βασανιστήρια και ευθύνονται για μείζονες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει με βάση τα νούμερα της προβλεπόμενης εξωτερικής βοήθειας που περιέχονται σε μία έκθεση του Ιανουαρίου 2013, την οποία δημο­σίευσε η Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου, καθώς και σε ευρήματα σχετικά με τα βασανιστήρια, τα οποία ανέφεραν ξεχωριστά η Διεθνής Αμνηστία, το Παρατη­ρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλες μεγάλες οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η έκθεση της Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου έδειχνε τους προβλεπόμενους προϋπολογισμούς για την παροχή εξωτερικής βοήθειας από τις ΗΠΑ ανά χώρα για το φορολογικό έτος 2014. Σύμφωνα με την έκθεση, οι πρώτες 10 χώρες και η αναμενόμενη βοή­θεια, που θα λάβουν, είναι οι εξής:

1. Ισραήλ - 3.100.000.000 δολάρια

2. Αφγανιστάν - 2.200.000.000 δολάρια

3. Αίγυπτος - 1.600.000.000 δολάρια

4. Πακιστάν - 1.200.000.000 δολάρια

5. Νιγηρία - 693.000.000 δολάρια

6. Ιορδανία - 671.000.000 δολάρια

7. Ιράκ-573.000.000 δολάρια

8. Κένυα - 564.000.000 δολάρια

9. Τανζανία - 553.000.000 δολάρια

10. Ουγκάντα - 456.000.000 δολάρια

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Daniel Wickham, κάθε μία από τις χώρες αυτές κατηγορήθηκε για βασανισμό ανθρώπων μέσα στο προηγού­μενο έτος, ενώ βάσει αναφορών τουλάχιστον οι μισές το κάνουν σε μαζική κλίμακα. Παραδείγματος χάριν, το Ισραήλ, ο κορυφαίος αποδέκτης οικονο­μικής βοή­θειας από τις ΗΠΑ, είχε κατηγορηθεί για τη διάπραξη μειζόνων παρα­βιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά το προηγούμενο έτος - παραβιάσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και ο βα­σανισμός παιδιών Παλαιστινίων.

Μία πρόσφατη έκθεση της Δημόσιας Επιτροπής Κατά των Βασα­νιστηρίων στο Ισραήλ περιέγραφε πώς κρατούμενα παι­διά, «ύποπτα για μικρής σημασίας παραπτώματα», δέχτηκαν σεξουαλική επίθεση από ισραη­λινές δυ­νά­μεις ασφαλείας και κρατούνταν σε κλουβιά εξωτερικού χώρου κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ανακάλυψε δε ότι «74% [των Παλαιστίνιων παι­διών κρατουμένων] βιώνουν σωματική βία κατά τη διάρκεια της σύλληψης, της μεταφοράς ή της ανάκρισης».

Μία έκθεση των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε ότι τα βασανι­στήρια είναι «ευρέως διαδεδομένα» στο Αφγανιστάν, ενώ η Διε­θνής Αμνηστία κατέγραψε με συγκεκριμένα στοιχεία τη διεξα­γωγή βασανιστηρίων ως «συνήθη» πρακτική στο Ιράκ, καθώς και μία «απαράδεκτη» κατάσταση σε σχέση με τα ανθρώπινα

δικαιώματα στην Αίγυπτο. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δι­καιωμάτων ανέφερε όχι τα βασανιστήρια ασκούνται με «σχεδόν ολοκληρωτική ατιμω­ρησία» στην Ιορδανία.

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ 

Η κατάληψη της Κριμαίας από τη Ρωσία ώθησε τα κυριότερα αμερι­κανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους κυβερνητι­κούς αξιωματούχους να απαιτήσουν μία σκληρή αντίδραση εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Υπουργός Εξωτερικών John Kerry αποκάλεσε δημόσια τη ρωσική παρέμβαση «μία πράξη του 19ου αιώνα στον 21ο αιώνα». Αυτό που φαίνεται πως ξεχνούν οι Αμερικανοί επικριτές της Ρωσίας, όπως ανέ­φερε ο Robert Parry, είναι το ιστορικό των ίδιων των ΗΠΑ στην ανατροπή δημοκρατικών κυβερνήσεων, μεταξύ των οποίων και η παράνομη εισβολή στο Ιράκ, την οποία είχε υποστηρίξει ο Kerry.

Τα μεγάλα ΜΜΕ των ΗΠΑ παρέλειψαν, επίσης, να αναγνω­ρίσουν πως ο Πούτιν πρότεινε την κατάληψη του Κιέβου μετά από ένα πραξικόπημα, του οποίου είχαν ηγηθεί, τουλάχιστον εν μέρει, οι νεοναζί - προϋποθέσεις λιγότερο εγκληματικές από εκείνες που οδήγησαν στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ.

«Αν ο Πούτιν παραβιάζει το διεθνές δίκαιο στέλνοντας ρω­σικά στρα­τεύματα στην Κριμαία, αφού ένα βίαιο πραξικόπημα υπό την ηγεσία νεο-ναζιστικών παραστρατιωτικών οργανώ­σεων εκδίωξε τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Ου­κρανίας», έγραψε ο Parry, «τότε γιατί η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν παραδίδει τον George Bush, τον Dick Cheney, ακόμη και τον John Kerry, στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων για την πιο εγκληματική εισβολή που πραγματοποίησαν στο Ιράκ;».

Παρόλα αυτά, ενόσω μειώνουν τη σημασία αυτών των λε­πτομερειών, τα κυριότερα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ κατηγο­ρούν τη Ρωσία για παραβίαση του διεθνούς δικαίου. «Συνεπώς, η κυρίαρχη υποκρισία της Washington Post, του Υπουργού Kerry και σχεδόν όλων των επισήμων της Ουάσινγκτον συνί­σταται στην επιμονή τους ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν την αρχή της δημοκρατίας ή, ακόμη περισσότερο, την επικράτηση του διε­θνούς δικαίου», έγραψε ο Parry. «Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται για μια δεοντολογία που προσαρμόζεται στην εκά­στοτε κατάσταση, οπότε το ζήτημα έγκειται στην προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ παγκοσμίως».

Σε επόμενη έκθεση του, ο Parry έγραψε ότι, παρά τα στοιχεία που δείχνουν το αντίθετο, οι δημιουργοί της πολιτικής των ΗΠΑ και τα κύρια μέσα ενημέρωσης παρέλειψαν σκοπίμως να αναφέρουν ότι οι νεο-ναζιστικές παραστρατιωτικές οργανώ­σεις διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στην ανατροπή του Προ­έδρου Viktor Yanukovych, την 22α Φεβρουαρίου 2014. Ο Parry ανέφερε: «Η άποψη που παρουσιάζουν τα μέσα ενημέ­ρωσης των ΗΠΑ σχετικά με την ουκρανική κρίση είναι ότι μία "δημοκρατική επανάσταση" εκδίωξε τον Πρόεδρο Viktor Yanukovych και ακολούθησε μία "νόμιμη" αλλαγή κυβέρνη­σης. Έτσι, όταν κάποιος αναφέρει τον κεντρικό ρόλο, τον οποίο διαδραμάτισαν οι νεο-ναζιστικές παραστρατιωτικές οργανώ­σεις στο πραξικόπημα, ή όταν επισημάνει το γεγονός ότι ο Yanukovych είχε εκλεγεί με δημοκρατικό τρόπο και στη συνέ­χεια καθαιρέθηκε παράνομα, τότε απορρίπτεται ως "προπα­γανδιστής υπέρ των Ρώσων".

Ο Π.Ο.Υ. ΑΠΟΣΙΩΠΑ ΕΚΘΕΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΡΚΙ­ΝΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΕΤΙΚΩΝ ΑΝΩΜΑΛΙΩΝ ΣΤΟ ΙΡΑΚ

Σε αντίθεση με την αποστολή του, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εξακολουθεί να αποσιωπά στοιχεία, τα οποία αποκαλύφθηκαν στο Ιράκ και δείχνουν ότι η στρατιωτική χρή­ση απεμπλουτισμένου ουρανίου και άλλων όπλων από τις ΗΠΑ όχι μόνο οδήγησε στον θάνατο πολλών πολιτών, αλλά και έχει προκαλέσει μία επιδημία συγγενών ανωμαλιών και άλλων προ­βλημάτων δημόσιας υγείας. Αρνούμενος να δώσει στη δημοσιότητα την έκθεση, ο ΠΟΥ ουσιαστικά προστατεύει τον στρατό και την κυβέρνηση των ΗΠΑ από το να λογοδοτήσει για τις κα­ταστροφικές συνέπειες στη δημόσια υγεία.

Η δημοσίευση μίας έκθεσης του ΠΟΥ και του ιρακινού Υπουργείου Υγείας σχετικά με την εμφάνιση καρκίνων και συγγενών ελαττωμάτων είχε προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο του 2012, όμως οι αξιωματούχοι καθυστέ­ρησαν επ’ αόριστον τη δημοσίευση της. Όπως γράφει ο Denis Haliiday, η έκθεση του ΠΟΥ παραμένει «απόρρητη». Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η δη­μοσίευση της έκθεσης καθυστέρησε επειδή η ανάλυση της πρέ­πει να αξιολογηθεί από μία «ομάδα ανεξάρτητων επιστημόνων».

Στο μεταξύ, όπως διατείνεται η Mozhgan Savabieasfahani, η πραγματι­κότητα είναι ότι «το Ιράκ είναι δηλητηριασμένο». Παραθέτοντας μία έγκριτη μελέτη, στη διεξαγωγή της οποίας βοήθησε και η ίδια, η Savabieasfahani γράφει: "Τριάντα πέντε εκατομμύρια Ιρακινοί ξυπνούν κάβε πρωί, ζώντας έναν εφιάλ­τη που αποτελείται από καρκίνους σε παιδιά και ενήλικες και από γενετικές ανωμαλίες. Η ύπαρξη οικογενών καρκίνων, επι­δημικών εξάρσεων καρκίνου και πολλαπλών καρκίνων στο ίδιο άτομο αποτελεί πλέον κάτι σύνηθες στο Ιράκ»,

Γιατί, λοιπόν, ο ΠΟΥ αρνείται να δημοσιεύσει τη μελέτη του;

Το 2015 Η ΓΑΖΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ 

Στη Γάζα, 1,7 εκατ. Παλαιστίνιοι ζουν σήμερα χωρίς καθαρό πόσιμο νερό. Χωρίς την ύπαρξη μόνιμων υδάτινων ρευμάτων και με χαμηλά επίπεδα βροχόπτωσης, η Γάζα επαφίεται σε ένα και μοναδικό υδροφόρο κοίτασμα για όλες τις ανάγκες της σε φρέσκο, καθαρό νερό. Ο παράκτιος υδροφόρος ορίζοντας, όπως αναφέρει ο Zander Swinburne, είναι μολυσμένος με λύ­ματα, χημικές ουσίες και θαλασσινό νερό.

Η Παλαιστινιακή Αρχή Υδάτων προσδιόρισε πρόσφατα ότι το 95% του νερού στη Γάζα δεν ανταποκρίνεται στα κριτήρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για την καταλληλότητα προς ανθρώπινη κατανάλωση. Το μολυσμένο νερό προκαλεί χρόνια προβλήματα υγείας και συμβάλλει στην ύπαρξη μεγά­λων ποσοστών παιδικής θνησιμότητας. Μία μελέτη υπολόγισε ότι το 26% των ασθενειών στη Γάζα οφείλεται στη μόλυνση του παρεχόμενου νερού. «Ο καταστροφικός αποκλεισμός της Γάζας από την Αίγυπτο και το Ισραήλ επιδείνωσε το πρόβλημα», σύμ­φωνα με το ΑΙ Jazeera.

Μία πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών προειδοποίησε ότι η κατάσταση υδροδότησης για τους Παλαιστινίους στη Γάζα ήταν «κρίσιμη». Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, «ο υδρο­φόρος ορίζοντας δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει από το 2016, ενώ η ζημιά θα έχει γίνει μη αναστρέψιμη ως το 2020». Ακόμη και αν ληφθούν άμεσα επανορθωτικά μέτρα, ο υδρο­φόρος ορίζοντας θα χρειαστεί δεκαετίες για να επανέλθει σε καλή κατάσταση, διαφορετικά «θα χρειαστούν αιώνες για να επανέλθει».

Ως συνέπεια της μόλυνσης των προς χρήση υδάτων, σύμ­φωνα με το ΑΙ Jazeera, το παλαιστινιακό Υπουργείο Υγείας συνιστά οι κάτοικοι να βράζουν το νερό πριν το χρησιμοποι­ήσουν για να πιουν ή για να μαγειρέψουν. Ωστόσο, οι κάτοικοι ισχυρίζονται πως, ακόμη και μετά το βράσιμο, το νερό της βρύ­σης είναι ακατάλληλο για πόση και, σε πολλές περιπτώσεις, πολύ απλά είναι ανύπαρκτο. Σύμφωνα με τους ανθρώπους που διαμένουν στην περιοχή, όπως αναφέρει ο Zander Swinburne, «κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, το νερό μπορεί να αναβλύζει από τις βρύσες τους κάθε δεύτερη μέρα... η πίεση είναι συχνά τόσο χαμηλή, ώστε όσοι μένουν στους ψηλότερους ορόφους μπορεί να το βλέπουν απλώς να στάζει».

Αντ’ αυτού, σύμφωνα με υπολογισμούς των Ηνωμένων Εθνών, ποσο­στό μεγαλύτερο του 80% των κατοίκων της Γάζας αγοράζουν το πόσιμο νερό τους, ενώ κάποιες οικογένειες δα­πανούν γι’ αυτόν τον σκοπό έως και το 1/3 του οικογενειακού τους εισοδήματος, σύμφωνα με την June Kunugi, ειδική εκ­πρόσωπο του Ταμείου για τα Παιδιά των Ηνωμένων Εθνών, της UNICEF.

Οι Παλαιστίνιοι αγοράζουν περισσότερο από το 1/4 του νερού που χρησιμοποιούν από την εθνική εταιρεία ύδρευσης του Ισραήλ, τη Mekorol, σύμφωνα με το Ai Jazeera. Η Mekorot πουλάει στη Γάζα 4,2 εκατ. κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Το μολυσμένο νερό επηρεάζει επίσης τη γεωργία στη Γάζα. Πα­ραδείγματος χάριν, η υψηλή περιεκτικότητα σε άλατα σημαίνει ότι οι περισσότερες καλλιέργειες εσπεριδοειδών έχουν αχρη­στευτεί.

Ο αιγυπτιακό-ισραηλινός αποκλεισμός της Γάζας κάνει πιο έντονα τα προβλήματα υδροδότησης. Δεν μπορεί να γίνει εισα­γωγή των υλικών που απαιτούνται για τις επιδιορθώσεις στις εγκαταστάσεις νερού και διαχείρισης λυμάτων. Η έλλειψη αξιόπιστης ηλεκτροδότησης έχει οδηγήσει το 85% των γεωργι­κών φρεατίων να βρεθούν εκτός λειτουργίας, κάτι που συμβάλλει στον κίνδυνο ξηρασίας για περισσότερα από 120.000 στρέμματα καλλιεργειών.