Στο πολύπαθο υπουργείο Παιδείας τις κατευθύνσεις για την υλοποίηση των πολιτικών της κυβέρνησης είχε ο κ. Μπαλτάς. Το πρώτο μέλημα του υπουργού ήταν να καταργήσει την αριστεία. Τι κρίμα. Η αριστεία είναι ρετσινιά. Οχι βέβαια! Είναι τιμή. Αξίζει οι μαθητές μας με θεμιτούς αξιοπρεπείς και αξιοκρατικούς τρόπους να διεκδικούν την αριστεία. Να την αρνούνται εκεί που τους χαρίζεται. Εκεί που ίδιοι διαπιστώνουν ότι δεν την αξίζουν. Η κατάργηση(!) της αριστείας έλυσε όλα τα προβλήματα και φέτος η σχολική χρονιά ξεκινά χωρίς κανένα πρόβλημα! Πολυπαθούσα εκπαίδευση πόσα ακόμη δεινά σε περιμένουν.
Το υπουργείο Παιδείας με περισσή φροντίδα κατήργησε το νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που είχε ψηφιστεί με 252 ψήφους. Πέρα από τις κωμικές παλινωδίες που λαμβάνουν χώρα στον ιστό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα από τις διαρκείς σκόπιμες αλλαγές των νόμων που διέπουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση ενισχύεται η απαξία των αποφάσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου που όλοι στους βαρύγδουπους λόγους τους μιλούν ότι είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της δημοκρατίας. Το ερώτημα που τίθεται: ποιας δημοκρατίας; Της δημοκρατίας που κάποιοι πολιτικοί έχουν στο προσωπικό τους μικρόκοσμο, στο παραταξιακό τους συμφέρον ή της δημοκρατίας που διασφαλίζει σε κάποιους την καρέκλα της εξουσίας. Η καρεκλολαγνία είναι επικίνδυνη ασθένεια για την πατρίδα, για τους Ελληνες και δη για τους νέους.
Η μέγιστη πρεμούρα του υπουργείου Παιδείας ήταν να αλλάξει τους διευθυντές των σχολικών μονάδων με νέα διαδικασία - τολμώ να πω η χειρότερη των διαδικασιών που για το συγκεκριμένο θέμα έχει εφαρμοστεί στο νεωτερικό ελληνικό κράτος. Μια παράμετρος της διαδικασίας επιλογής των διευθυντών σχολικών μονάδων ήταν να γίνει ψηφοφορία στο κάθε σύλλογο των διδασκόντων ακούστε κάποια κωμικά συμβάντα για να καταλάβουμε με πλήρη και σαφή τρόπο το πόσο αυτή η διαδικασία επέτρεπε κάθε παιχνίδι σκοπιμότητας και ιδιοτέλειας. Είναι διάτρητη σε Γυμνάσιο για τη θέση του διευθυντή ήταν ένας υποψήφιος ψήφισαν εννέα (9) καθηγητές ο υποψήφιος διευθυντής έλαβε μηδέν (0) ψήφους και εννέα (9) λευκά επειδή δεν έλαβε το 20% των ψηφισάντων αποκλείστηκε διότι ο νόμος θέτει ως προϋπόθεση να λάβει ο υποψήφιος διευθυντής το 20% των καθηγητών που ψήφισαν, ειδάλλως αποκλείεται τις διαδικασίες επιλογής. Σε άλλο σχολείο πέντε (5) οι έχοντες δικαίωμα ψήφου οι υποψήφιοι δύο (2), ο ένας έλαβε μία (1) ψήφο άρα είχε το 20% και συμμετείχε στη διαδικασία ο άλλος μηδέν (0) αποκλείστηκε και τέσσερα (4) λευκά. Είναι πολλά πολλά τα παραδείγματα που με πεντακάθαρο τρόπο αποκαλύπτουν ότι μπορούσε να γίνει το οποιοδήποτε παιχνίδι σκοπιμότητας και ιδιοτέλειας.
Μια διαδικασία επιλογής διευθυντών που με μαθηματική ακρίβεια διχοτομεί ή τριχοτομεί ή τετραχοτομεί ή… κάθε σύλλογο ανάλογα με τον αριθμό των υποψηφίων διευθυντών σε σχολείο οι υποψήφιοι τρεις (3) έλαβον από οκτώ (8) ψήφους ο καθένας και μάλιστα κάποιοι να έχουν πλήρη άγνοια από διοίκηση και οσάκις μπορούσαν και το επέτρεπαν οι διευθυντικές συνθήκες εφρόντιζαν να απαλλάσσονται από κάθε διοικητική εργασία επικαλούμενοι π.χ. ότι έχουν τόσα πολλά χρόνια προϋπηρεσίας. Αλίμονο!
Η όλη διαδικασία ευνουχίζει και κείνους τους διευθυντές που θέλουν να επιτελέσουν τα καθήκοντά τους να συμβάλλουν στο νοικοκύρεμα – συμμάζεμα που έχει τόσο ανάγκη η εκπαίδευση. Να ενισχύσουν κάθε διαδικασία που συμβάλει το δημόσιο δωρεάν σχολείο να προσφέρει στο βαθμό του δυνατού τα καλύτερα και τα περισσότερα στους μαθητές τους. Οι ψηφίσαντες το διευθυντή θα είναι στο απυρόβλητο. Τα στοιχεία του δικαίου και της ισονομίας θα είναι ανύπαρκτα. Είναι πολύ πιθανόν σε γενομένη αντιπαράθεση, με το διευθυντή να ακουστεί η φράση: «…μη μου μιλάς εμένα γιατί στη διευθυντική θέση που είσαι και το μηνιαίο επίδομα των 250-300 που λαμβάνεις τα οφείλεις και στην ψήφο τη δική μου!» - άντε να διοικήσει αποτελεσματικά για να υπηρετήσει τους μαθητές.
Αντί το πρώτο μέλημα του υπουργού Παιδείας του κ.Μπαλτά του πρώτου υπουργού αριστερής κυβέρνησης που πιστεύει στο δημόσιο δωρεάν σχολείο να είναι να μειώσει και σταδιακά να καταργήσει το αήθες το απαράδεκτο και το παράνομο φαινόμενο των ιδιαιτέρων μαθητών και μάλιστα σε μαθητές τους, χρησιμοποιώντας το χώρο του σχολείου για «αλιεία» καλοπληρωμένων ιδιαιτέρων μαθημάτων διότι χρησιμοποιείται - αξιοποιείται από τους «αλιείς» και το κεφάλαιο της προφορικής βαθμολογίας. Κάτι που πράγματι θα προκαλούσε ανακούφιση στην επώδυνη και πολλάκις αβάσταχτη οικονομική αιμορραγία που υφίστανται οι οικογένειες μέσα από τα ιδιαίτερα μαθήματα. Οταν μάλιστα υπάρχουν χιλιάδες αδιόριστοι και οργανωμένα φροντιστήρια που νόμιμα λειτουργούν και καταβάλλουν στο κράτους τους αναλογούντες φόρους.
Αντί ο κ. υπουργός Παιδείας ο κ. Μπαλτάς να έχει δώσει σαφείς και ρητές κατευθύνσεις να υπολογισθούν τα πραγματικά, τα αληθινά κενά στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση από τον Ιούνιο του 2015. Να ζούμε το κωμικοτραγικό φαινόμενο κάθε μέρα να ακούγεται και ένας αριθμός κενών και στο τέλος να χρειάζεται Πυθία. Τα κενά μπορούν το πολύ με απόκλιση του 5% να υπολογιστούν από τον Ιούνιο μήνα της προηγούμενης χρονιάς αρκεί να υπάρξει συντονισμένη δουλειά - δουλειά - δουλειά από όλες τις σχολικές μονάδες και τις Διευθύνσεις με παράλληλο έλεγχο - έλεγχο - έλεγχο και απόδοση ευθυνών. Δεν είναι εικόνα μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής παιδείας - Εκπαίδευσης.
Αλήθεια κ. υπουργέ Παιδείας, κ. καθηγητά Πανεπιστημίου κ. Μπαλτά οι δεκατρείς περιφερειακοί διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης τοποθετήθηκαν με αντικειμενικά κριτήρια;
Δεν σας κατακρίνω που τους επιλέξατε με κομματικά κριτήρια (ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ), σας κατακρίνω που όταν ερωτήθηκα σε τηλεοπτικές εκπομπές δεν είπατε με πολιτική παρρησία ότι τους τοποθετήσατε με κομματικά και μόνο κριτήρια γιατί θέλατε στις θέσεις αυτές ανθρώπους σας. Θα σας έλεγα "μπράβο" που υπηρετείτε την αλήθεια που τόσο ανάγκη την έχουν οι καιροί μας.
Κύριε υπουργέ όποιος αρνείται μέσα από το δρόμο της απόλυτης ειλικρίνειας, να στηρίξει τις επιλογές του από την πρώτη κιόλας στιγμή αποδεικνύει με ακρίβεια την ένδεια, τη σκοπιμότητα και την ιδιοτέλεια της απόφασής του. Η αλήθεια είναι ο πιο σύντομος δρόμος να φθάσει κάποιος στο στόχο.
Μέσα από τα ελάχιστα που ανέφερα κάθε καλοπροαίρετος διαπιστώνει ότι πολλές φορές το νέο όπως το ευαγγελίζονται οι ΣΥΡΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μπορεί να είναι πολύ πιο επώδυνο, πιο επικίνδυνο για τον ιστό της παιδείας, της εκπαίδευσης των παιδιών μας των νέων μας από το παλιό. Για να παραχθεί δημιουργικός - παραγωγικός ατμός και στο χώρο της παιδείας, της εκπαίδευσης χρειάζεται σύζευξη όλων των δυνάμεων που πιστεύουν ότι το δημόσιο δωρεάν σχολείο πρέπει να παρέχει τα μέγιστα στους μαθητές μας. Οι διεκδικήσεις του αλάθητου οι διεκδικήσεις της μοναδικότητας, οι διεκδικήσεις ότι όλοι οι άλλοι είναι άχρηστοι κι εμείς είμαστε οι πιο ιδανικοί για πάντα. Η μη αναγνώριση τουλάχιστον στους αντιπάλους, ότι έχουν καλή πρόθεση για παραγωγή έργου για την πατρίδα για τους Ελληνες. Είναι στοιχεία επί την έλλειψη εμπιστοσύνης σε κείνους που διεκδικούν να έχουν «πιλοτικό» ρόλο και λόγο για την πατρίδα. Οταν μιλάτε για τους παλιούς πολιτικούς μην τους τοποθετείτε όλους στο σάπιο παρελθόν. Υπήρξαν άνθρωποι - πολιτικοί που μέσα από τα όποια λάθη τους τίμησαν το Κοινοβούλιο, κατέβαλαν ανιδιοτελείς προσπάθειες να υπηρετήσουν τις ανάγκες και τις προσδοκίες των Ελλήνων. Είχαν αξιοπρέπεια.
Μην αμφισβητείται την πολιτική αξιοπρέπειά τους κάτι που απουσιάζει στους καιρούς μας. Η πολιτική δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι επάγγελμα. Για τους πραγματικούς πολιτικούς η δυνατότητα που τους δίνεται για να προσφέρουν στην πατρίδα και στους Ελληνες μέσα από το δρόμο της αλήθειας, της αρχοντιάς, της ειλικρίνειας και της αξιοπρέπειας μέσα από την καθημερινή τους πολιτική πρακτική και δράση θα πρέπει να εκφράζουν ένα ευχαριστώ στο λαό που τους δίνει αυτή τη δυνατότητα να γευτούν το μεγαλείο της προσφοράς. Αν πράγματι πιστεύουν στην προσφορά. Αν πράγματι μπορούν να υπηρετήσουν τον άνθρωπο και τις ανάγκες και τις προσδοκίες τους μέσα από το δρόμο της αλήθειας και της ειλικρίνειας. Τέτοιους πολιτικούς έχει ανάγκη η πατρίδα όσο ποτέ άλλοτε. Οι αφορισμοί και οι στείροι αρνητισμού και μηδενισμοί απαξιώνουν την πολιτική και τους πολιτικούς. Ενισχύουν την αβεβαιότητα για το μέλλον και την προοπτική της πατρίδας, της Ελλάδας.
Κωνσταντίνος Σ. Ανδρεάκος
Ενεργός πολίτης
