Ποιος από εσάς θα προτιμούσε να περάσει μια – δυο ώρες ιδρώνοντας πάνω από εστίες (ειδικά αν είναι αερίου σαν τις δικές μου) ενώ μπορεί να προτιμήσει να ετοιμάσει στα γρήγορα μια δροσερή σαλάτα όπως αυτή με το καρπούζι και τη φέτα ή ένα χορταστικό ντάκο με στιφτή ζουμερή ντομάτα, χοντροτριμμένη αλμυρή σφέλα Μεσσηνίας και μερικά ξιδάτα καπαρόφυλλα τουρσί από το Αιγαίο;
Το “άδικο” είναι πως το καλοκαίρι έχουμε μια πληθώρα από φρούτα και λαχανικά που ο χειμώνας θα ζήλευε και από την άλλη έχω πάντα την αίσθηση πως τους θερινούς μήνες δε φτάνουν οι είκοσι τέσσερις ώρες της ημέρας ούτε για τα απολύτως απαραίτητα, πόσο μάλλον για να αξιοποιήσω μαγειρικά όλα αυτά τα αγαθά στο έπακρο. Δυστυχώς δε λειτουργώ ικανοποιητικά με τη ζέστη και αυτό έχει αντίκτυπο και στη μαγειρική μου διάθεση. Ελπίζω κάποιοι από εσάς να καταλαβαίνουν τι εννοώ και να συμπάσχουν, γιατί οι περισσότεροι γύρω μου δείχνουν να ευχαριστιούνται τη ζέστη και την επακόλουθη ραστώνη.
Πάντως αυτό το καλοκαίρι θα είναι για μένα πολύ ενδιαφέρον γαστρονομικά, μιας και θα βρεθούν στην Καλαμάτα όλα τα μεγάλα ονόματα της ελληνικής υψηλής μαγειρικής, κάνοντας την πόλη μας τον νούμερο ένα γαστροτουριστικό προορισμό. Όποιος επιθυμεί να εμπλουτίσει τις γευστικές του εμπειρίες δεν έχει παρά να επισκεφθεί το εστιατόριο “Ευ ζην” του ξενοδοχείου “Εlite” όπου και θα φιλοξενηθούν έξι από τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους σεφ της χώρας μας και κάποιοι αν όχι όλοι με διεθνή αναγνώριση και καταξίωση. Επίσης η παρουσία πολλών ακόμη τηλεοπτικών και μη μαγείρων, για την παρουσίαση των νέων τους βιβλίων στο “Βιβλιόπολις” με γεμίζει χαρά κι έμπνευση. Όταν θα διαβάζετε αυτό το τροφογράφημα θα έχω τη χαρά να έχω γνωρίσει προσωπικά την Ελένη Ψυχούλη και το Βασίλη Καλλίδη και ίσως να έχω αποσπάσει ένα δυο μυστικά για τη δική τους λατρεμένη συνταγή.
Ανέκαθεν είχα την πεποίθηση πως “είμαστε ο,τι τρώμε” και ειδικότερα “ο,τι μαγειρεύουμε”. Έτσι πάντα, από τα πρώτα πράγματα που θέλω να μάθω για κάποιον όταν τον πρωτογνωρίζω είναι φέρ' ειπείν ποια είναι η πρώτη του μαγειρική ανάμνηση ή τι είναι αυτοαυτό που αρνείται πεισματικά να δοκιμάσει και ειδικότερα τι δε θα δεχόταν να μην ξαναγευθεί στη ζωή του. Μπορώ να καταλάβω πολλά για το χαρακτήρα κάποιου αν τον δω π.χ να ψιλοκόβει λαχανικά ή πώς διαχειρίζεται μια μικρή “κρίση” στην κουζίνα του και το ενδεχόμενο μιας αποτυχίας. Αν κάποιοι λοιπόν από εσάς έχουν την ίδια γαστρονομική οξυδέρκεια θα αντιληφθούν αμέσως τη δική μου παρούσα “μαγειρική κατάσταση”, που ευελπιστώ να τελειώσει σύντομα.
Πιτσοκάρβελο
· 1 καρβέλι προζυμένιο ψωμί
· τριμμένα τυριά της επιλογής σας (ένταμ και μοτσαρέλα)
· αλλαντικά της επιλογής σας (πικάντικο σαλάμι σε λεπτές φέτες)
· 2 κουταλιές βούτυρο
· σκόρδο σε σκόνη
· μείγμα μυρωδικών (ρίγανη, θυμάρι, μαντζουράνα κλπ)
· προαιρετικά τριμμένη παρμεζάνα
Διαδικασία
1. Χαράζουμε το καρβέλι με πριονωτό μαχαίρι σε τετραγωνάκια αρκετά βαθιά.
2. Παραγεμίζουμε τις εσοχές με τα αλλαντικά και τα τριμμένα τυριά της επιλογής μας.
3. Λιώνουμε το βούτυρο και ανακατεύουμε με τα μυρωδικά.
4. Αλείφουμε επιμελώς με πινέλο το πιτσοκάρβελο, φροντίζοντας να το βουτυρώσουμε παντού.
5. Αν θέλουμε το πασπαλίζουμε με παρμεζάνα για πιο πλούσια γεύση και τραγανή κρούστα.
6. Καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε σκεπασμένο για 20 λεπτά στους 180 βαθμούς Κελσίου, σε καλά προθερμασμένο φούρνο.
7. Ξεσκεπάζουμε και συνεχίζουμε το ψήσιμο μέχρι να αποκτήσει το επιθυμητό ροδοκόκκινο χρώμα.
8. Το σερβίρουμε με σάλτσα τομάτας με βασιλικό ως το ιδανικό ντιπ για κάθε τραγανή μπουκίτσα.
9. Καλή επιτυχία (για σχόλια, παρατηρήσεις και συμβουλές αναζητήστε τον Γαστροναύτη στο facebook).
O Γαστροναύτης
Παναγιώτης Παπανικολόπουλος
