Μια συζήτηση με φίλο έδωσε το ερέθισμα για το σημερινό σημείωμα: Μένοντας στην Καλαμάτα, αποφεύγει να γυρίσει αργά από τη Μεσσήνη (άρα και να επισκεφθεί όσο συχνά θα ήθελε την πόλη αυτή για βραδινή έξοδο) επειδή ο δρόμος είναι σε πολύ κακή κατάσταση. Πρόκειται για μια πολύ παλιά ιστορία για την οποία έχουν δοθεί υποσχέσεις επί υποσχέσεων, αλλά φως δεν υπάρχει ακόμη. Η έκφραση αυτή είναι και… κυριολεκτική: Το σημαντικότερο πρόβλημα του δρόμου αυτού τη νύχτα είναι ο φωτισμός, του οποίου η έλλειψη έχει γίνει αιτία σοβαρών ατυχημάτων.
Εδώ και χρόνια υπήρχε ο ισχυρισμός ότι δεν επιτρέπεται να έχει ο δρόμος φώτα λόγω γειτνίασης με το αεροδρόμιο, αλλά το επιχείρημα αυτό έχει εκλείψει το τελευταίο διάστημα - ενώ ουδέποτε ήταν πειστικό. Οι υποσχέσεις έχουν επανέλθει υπό τη μορφή επιδιώξεων από το Δήμο Μεσσήνης για ένταξη στο ΕΣΠΑ, και όλοι ελπίζουν ότι αυτή τη φορά θα γίνουν πράξη. Η αναμόρφωση του δρόμου Ασπρόχωμα - Μεσσήνη, μέρος της οποίας είναι και ο ηλεκτροφωτισμός, αποτελεί έργο προτεραιότητας, τόσο για λόγους ασφαλείας όσο και για λόγους που σχετίζονται με την κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης. Επιπλέον δε, αποτελεί τμήμα ενός δρόμου που έχει ανάγκη άμεσων παρεμβάσεων, καθώς οδηγεί τόσο προς την Αρχαία Μεσσήνη (που αποκτά όλο και μεγαλύτερη ακτινοβολία ως αρχαιολογικός χώρος) όσο και προς την Πυλία που αποτελεί πλέον σημαντικό τουριστικό προορισμό της Μεσσηνίας.
Το γεγονός ότι ο αυτοκινητόδρομος θα φτάσει δίπλα στο αεροδρόμιο και φυσικά θα είναι… πάμφωτος στέλνει στο καλάθι των αχρήστων τους ισχυρισμούς περί απαγόρευσης του φωτισμού. Ταυτοχρόνως όμως διαφοροποιεί τα δεδομένα, καθώς δίνει λύσεις στα σημερινά προβλήματα - αφού η απόσταση από τη συμβολή των δύο δρόμων μέχρι τη Μεσσήνη είναι ελάχιστη. Αν ληφθεί υπόψη ότι κατασκευάζεται και ο περιφερειακός δρόμος της Καλαμάτας, είναι πολύ πιθανόν να περιοριστεί θεαματικά η κίνηση στο τμήμα από το αεροδρόμιο μέχρι το Ασπρόχωμα. Η καινούργια κατάσταση δεν θα πρέπει να στείλει για μια ακόμη φορά την υπόθεση στο… αρχείο των αζήτητων, γιατί ο δρόμος… δεν καταργείται: Θα συνεχίσει να σηκώνει ένα μέρος της κυκλοφορίας το μέγεθος του οποίου δεν μπορεί να προσδιοριστεί από τώρα.
Από εκεί και ύστερα, μια δεύτερη μεγάλη κατηγορία προβλημάτων είναι αυτή που σχετίζεται με την εικόνα που παρουσιάζει ο δρόμος και η οποία είναι η αθλιότερη που θα μπορούσε να υπάρχει. Το αεροδρόμιο αποτελεί πύλη εισόδου Ελλήνων και ξένων στη Μεσσηνία, και η εικόνα που εισπράττουν οι επισκέπτες μόνο κολακευτική δεν είναι για την περιοχή. Οποιος αμφιβάλλει ας κάνει μια απλή βόλτα στο δρόμο - αλλά με τα… μάτια του επισκέπτη κι όχι εκείνου που δεν του προκαλούν πλέον καμία εντύπωση η παλιατζουρία εκατέρωθεν, οι καταυλισμοί των τσιγγάνων δίπλα στο δρόμο και στο ποτάμι, οι κάθε είδους παρεμβάσεις κι εγκαταστάσεις, που μόνο τουριστική περιοχή δεν θυμίζουν.
Η "συνήθεια" είναι ο χειρότερος σύμβουλος... καθώς σταδιακά οδηγεί σε συμβιβασμούς και αποδοχή της διαμορφωμένης κατάστασης. Το πρόβλημα είναι να την… αποτινάξουμε, να αποφασίσουμε να κάνουμε αυτό που περνάει από το χέρι μας και να διεκδικήσουμε πόρους γι’ αυτά που απαιτούν χρηματοδοτήσεις και προγράμματα.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr