Ολο και πιο γρήγορα οι επισκέπτες φθάνουν από την Αθήνα στην Καλαμάτα, αλλά με μεγαλύτερη ταχύτητα… μειώνονται εκείνοι που έρχονται για διαμονή σε επαγγελματικά καταλύματα της περιοχής. Ο δρόμος από μόνος του δεν φέρνει κόσμο, η οικονομική κρίση είναι εκείνη η οποία σφραγίζει την τουριστική κίνηση. Είναι μια εκτίμηση που επιβεβαιώνεται διαρκώς με όλο και μεγαλύτερη ένταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλειφθούν οι προσπάθειες προσέλκυσης όποιων στρωμάτων μπορούν ακόμη να καταναλώνουν για διακοπές.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι εκτιμούν ιδιαιτέρως τη ζωή στην πόλη και κυρίως για κάποια χαρακτηριστικά που έχουν να κάνουν με τη διατήρηση του ιστορικού της κέντρου σε αξιοσημείωτο βαθμό, με την τεράστια παραλιακή ζώνη για τα ελληνικά δεδομένα, με τους μικρούς χρόνους μετακίνησης και με όλα εκείνα που τη διαφοροποιούν από μια μεγάλη και απρόσωπη πόλη που "καταπίνει" ψυχές και ανθρώπους.
Ολα αυτά είναι δεδομένα που δημιούργησαν η φύση αλλά και πολλοί άνθρωποι που έζησαν και αγάπησαν αυτή την πόλη, διέσωσαν κάποια στοιχεία της από την επέλαση του τσιμέντου και συνέβαλαν με το δικό του τρόπο ο καθένας ώστε αυτή να παραμένει "ανθρώπινη" παρά τη μεγάλη οικιστική πίεση και την σημαντική αλλοίωση των χαρακτηριστικών της στο πέρασμα του χρόνου.
Τα όσα προαναφέρθηκαν θα πρέπει να αποτελέσουν ένα "κρατούμενο" το οποίο προσδιορίζει το δέον γενέσθαι στη συνέχεια για να αποτελέσει "επώνυμο" προορισμό με ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Στοιχείο που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως παράγοντας αναζωογόνησης της κίνησης και της οικονομικής ζωής στην πόλη. Ας μην μιλήσουμε για "μεγάλα" πράγματα καθώς δεν φαίνεται ότι υπάρχει και ο ανάλογος προσανατολισμός των τοπικών αρχόντων που δεν μπαίνουν στον κόπο ούτε να ανοίξουν τέτοιας τάξης μεγέθους θέματα.
Αντί αυτού ας σταθούμε σε ορισμένα απλά ζητήματα της καθημερινότητας που δεν απαιτούν μεγάλες πολιτικές αποφάσεις. Θα τα αντιληφθούν οι δημοτικοί παράγοντες αν αποφασίσουν να κάνουν τη διαδρομή της Ναυαρίνου με τα πόδια. Ας το κάνουν και ας απαντήσουν σε ορισμένα απλά ερωτήματα:
- Γιατί παραμένει μέσα στην "καρδιά" της Ανατολικής Παραλίας και δίπλα στο κύμα όλη η παλιατζουρία καταστημάτων που έκλεισαν από καιρό και άφησαν πλάκες και αντικείμενα στον κοινόχρηστο χώρο;
- Γιατί κοινόχρηστοι χώροι μέσα στην άμμο έχουν μετατραπεί σε πάρκινγκ καταλαμβάνοντας χώρους ακόμη και κάτω από αρμυρίκια;
- Γιατί δεν εφαρμόζονται στοιχειώδεις κανόνες κυκλοφορίας πάνω στον πεζόδρομο και δεν δίνεται λωρίδα για τα ποδήλατα πάνω στη Ναυαρίνου;
- Γιατί πρέπει να κυκλοφορούν πέρα-δώθε τα αυτοκίνητα κάνοντας "αθηναϊκή κόλαση" τον "παραλιακό παράδεισο" χωρίς καμία ρύθμιση από την πλευρά του δήμου;
Μπορούν να καταγραφούν πολλά "γιατί" αλλά αν δεν αποφασίσουν οι δημοτικοί παράγοντες να προστατεύσουν τη φυσιογνωμία της παραλιακής ζώνης και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της, τότε θα χαθεί μια ακόμη ευκαιρία για την πόλη.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr
