Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας και απεικόνιζαν τον σιδηροδρομικό σταθμό της Καλαμάτας στη σημερινή του κατάσταση μόνο θλίψη μπορούν να προκαλέσουν.

Από τη μια πλευρά για την κατάντια ενός ιστορικού κτηρίου που έχει συνδεθεί με την ιστορία της πόλης και το οποίο σηματοδοτεί την περίοδο του αστικού εκσυγχρονισμού και την ώθηση στη γεωργική και βιομηχανική παραγωγή. Ενός κτηρίου που συνδέεται με μνήμες γενιών και γενιών Καλαματιανών που έζησαν τις εποχές κατά τις οποίες ο σιδηρόδρομος ήταν το βασικό μέσο μεταφοράς. Και από την άλλη πλευρά η θλίψη αφορά την αδιαφορία κάθε κατηγορίας αρμοδίων, σχετικά με την εικόνα που θα αντικρίσουν οι επισκέπτες όταν φτάσουν μεθαύριο με το εκδρομικό τρένο για διανυκτέρευση στην πόλη.

Περισσεύουν κατά καιρούς οι διακηρύξεις για τη σημασία της ιστορίας μας, την καθιέρωση τουριστικών δρομολογίων, τη διαχείριση της περιουσίας του ΟΣΕ από το δήμο. Η εικόνα του σταθμού αποδεικνύει πως οι τοπικοί παράγοντες τα λένε αλλά δεν τα πιστεύουν. Τις δικαιολογίες τις γνωρίζουμε εκ των προτέρων, δεν μας ενδιαφέρει να μας πουν ποιος είναι και ποιος δεν είναι αρμόδιος· εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ότι δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτε για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.

Εκείνο που κατάφεραν ουσιαστικά οι τοπικοί παράγοντες είναι να βανδαλίσουν επισήμως το Μουσείο Σιδηροδρόμων, παραδίνοντας τα βαγόνια σε συλλόγους που τα διαμόρφωσαν κατά το δοκούν κρατώντας μόνον τα κουφάρια τους για να δημιουργήσουν αίθουσες. Και αναρωτιέται κανένας, ποιο μουσείο θα δουν οι άνθρωποι που θα έρθουν μεθαύριο και που δεν μπορείς να τους ξεγελάσεις με την εξωτερική όψη των συρμών;

Τα δρομολόγια του σιδηροδρόμου μπορεί να σταμάτησαν, το δίκτυο όμως μπορεί και πρέπει να παραμείνει ζωντανό. Και το πρώτο που οφείλουν να κάνουν τόσο ο ΟΣΕ όσο και η αυτοδιοίκηση είναι να προστατέψουν όλα τα στοιχεία του που βρίσκονται πλέον στο έλεος πραγματικών βανδάλων και συμμοριών. Κατ’ αρχάς για να είναι λειτουργικό το δίκτυο - κάτι που απαιτεί φύλαξη, σήμανση, συντήρηση και μέτρα, σαν να λειτουργούσε κανονικά το δίκτυο. Πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει η αυτοδιοίκηση να απαιτήσει την εκπόνηση ενός σχεδίου και τον διαρκή έλεγχο ώστε να μην βρεθούμε καμία ώρα με ξηλωμένες τις γραμμές. Αλλά και για να διασωθούν οι εγκαταστάσεις από την κακοποίηση. 

Είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζονται ιστορικά κτήρια ως… ντεκόρ προκειμένου να λειτουργήσουν πάσης φύσεως καταστήματα διασκέδασης, με επεμβάσεις που αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία τους. Αντιθέτως, ορισμένα κεντρικά κτήρια που αποτελούν τον πυρήνα μιας ευρύτερης σιδηροδρομικής εγκατάστασης μπορούν και πρέπει να λειτουργήσουν ως μουσειακοί χώροι. Η Καλαμάτα μπορεί να καταστεί προορισμός για σιδηροδρομικές εκδρομές, και ως εκ τούτου τα οφέλη θα είναι πολύ μεγαλύτερα αν ο σταθμός και οι αποθήκες αποκτήσουν μουσειακή χρήση για την ιστορία του σιδηροδρόμου στην Πελοπόννησο και ως χώρος προβολής της ανεπανάληπτης φυσικής ομορφιάς των διαδρομών με το τρένο. Η σύνδεση με το Μουσείο Σιδηροδρόμων μπορεί να δώσει μια άλλη διάσταση στην ιστορία αυτή και θα πρέπει να εξεταστεί πολύ σοβαρά από τους τοπικούς παράγοντες και τους επαγγελματίες του χώρου.