Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα σκουπίδια… στριφογυρίζουν στο έδαφος της πραγματικότητας, προκαλώντας κάθε είδους αντιδράσεις. Τελευταία υπόθεση αυτή του προστίμου των 10.000 ευρώ από την Περιφέρεια Πελοποννήσου στο Δήμο Καλαμάτας, για το χώρο μεταφόρτωσης σκουπιδιών στο παλαιό πεδίο βολής. Φυσικά δεν είναι ο μόνος προβληματικός χώρος, η επιβολή προστίμων όμως από την Περιφέρεια γίνεται με επιλεκτικό τρόπο. Και αποτελεί περισσότερο επίδειξη θεσμικής ισχύος και λιγότερο μέτρο για την αντιμετώπιση δυσάρεστων καταστάσεων.
Από εκεί και ύστερα όμως, από τους δημοτικούς παράγοντες της Καλαμάτας ακούστηκαν απόψεις οι οποίες μπορούν εύκολα να παρεξηγηθούν - ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις υποδηλώνουν και μια προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών. Οι οποίες ξεκινούν από πολύ παλαιότερα και φτάνουν μέχρι σήμερα. Οσον αφορά το παρελθόν έχουν γραφτεί άπειρα σημειώματα και η ανακεφαλαίωση θα πρέπει να γίνει στον κατάλληλο χρόνο. Η… αναμόχλευση μπορεί να φέρει στην επιφάνεια την "μπόχα" των ευθυνών που υπάρχουν διαχρονικά, αλλά το πρόβλημα σήμερα βρίσκεται αλλού:
Το πρώτο που θα πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι οι δήμαρχοι κατέθεσαν τη δική τους εναλλακτική προς τους δεματοποιητές πρόταση για την προσωρινή διαχείριση των σκουπιδιών, αλλά κατά πώς φαίνεται αυτή κάπου… χάθηκε στο δρόμο. Το πρόβλημα είναι για λίγο καιρό σε σχετική ύφεση (μέχρι να πιάσουν το επόμενο φορτηγό που θα πετάει σκουπίδια σε ρέματα) και στον ορίζοντα δεν φαίνεται καμία διεκδίκηση αυτής της λύσης. Στην οποία ήταν κατηγορηματικά αντίθετη η Περιφέρεια Πελοποννήσου - και οι δήμαρχοι, παρότι ζορίζονται με την υπόθεση αυτή, προτιμούν να κάνουν το κορόιδο μέχρι να... σκάσει πάλι το πρόβλημα.
Πολλά μισόλογα και υπαινιγμοί ακούγονται κατά καιρούς, πλην όμως κανένας δεν ξεκαθαρίζει τι θα γίνει με την προσωρινή διαχείριση η οποία υπό ορισμένες προϋποθέσεις θα μπορούσε να μειώσει θεαματικά το κόστος της τελικής, καθώς και το κέρδος των κοινοπραξιών που φιλοδοξούν να πλουτίσουν από την κάκιστη νοοτροπία των περισσότερων ίσως δημοτών.
Και εδώ είναι το δεύτερο ζήτημα που αφορά τους δήμους. Οι οποίοι όφειλαν, εκμεταλλευόμενοι και την κρίση, να πέσουν μονοί και διπλοί ώστε να πειστούν οι δημότες να ελαχιστοποιήσουν τα σκουπίδια τους, να κάνουν συστηματική ανακύκλωση στα πάντα, να τηρούν κανόνες αποκομιδής και τελικά να γλυτώσουν δημοτικά τέλη. Τα οποία σε πολλούς δήμους επιβαρύνονται υπερβολικά από το σημερινό σύστημα διαχείρισης με τη μέθοδο... εξαφάνισης μέσω μεταφοράς. Και θα εκτιναχθούν στα ύψη σε όλους τους δήμους, όταν θα έρθεί η ώρα να πληρώσουμε το εργοστάσιο παραγωγής του "φιλέτου" το οποίο έχουν μυριστεί οι μεγαλοεπιχειρηματίες.
Παρά τα όσα έχουν συμβεί, οι δήμαρχοι φαίνεται πως επιλέγουν την τακτική του… χαλιού κάτω από το οποίο κρύβουν το πρόβλημα, με την ελπίδα ότι θα κερδίσουν χρόνο χωρίς να συμβεί κάτι σοβαρό που θα τους εκθέσει στα μάτια των δημοτών. Η υπόθεση του προστίμου στο Δήμο Καλαμάτας είναι παρωνυχίδα σε αυτό το πρόβλημα. Μπορεί όμως τέτοιες καταστάσεις να... αφορμίσουν και να γίνουν τα πράγματα εξαιρετικά δύσκολα. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι όλοι θα συνεχίσουν να κάνουν τα στραβά μάτια.
Ηλίας Μπιτσάνης
ilias.bitsanis@eleftheriaonline.gr