Εποχή εσωτερικού… αγροτουρισμού, καθώς οι περισσότεροι μέτοικοι προσπαθούν να βρουν χρόνο και συνεργεία για να κάνουν τη δουλειά τους πριν γυρίσει ο καιρός.
Εννοείται ασφαλώς ότι αγροτουρισμός με την πλήρη έννοια του όρου, είναι κάτι σαν "όραμα" των σωτήρων του τόπου οι οποίοι έχουν ειδικότητα στην εκφώνηση λογυδρίων με κάθε ευκαιρία. Κάποιες πρωτοβουλίες συμμετοχής επισκεπτών από το εξωτερικό σε εργασίες ελαιοσυλλογής και επεξεργασίας ελαιοκάρπου σίγουρα έχουν ενδιαφέρον, βοηθούν να προβληθούν το προϊόν και οι δυνατότητες εναλλακτικού τουρισμού, μπορούν δε να διευρυνθούν και να αποτελέσουν κίνητρο για επίσκεψη στη Μεσσηνία. Δεν συνιστούν όμως αγροτουρισμό, ο οποίος ουσιαστικά είναι άγνωστος, παρά το γεγονός ότι η περιοχή μας προσφέρεται για ανάπτυξη τέτοιων δραστηριοτήτων σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου. Απουσιάζει πρωτίστως ένα σχέδιο ανάπτυξης, απουσιάζουν οι υποδομές, απουσιάζει και το ενδιαφέρον τόσο των δήμων όσο και των ιδιωτών.
Και φυσικά όπως γίνεται αντιληπτό, το δημόσιο ενδιαφέρον δεν μπορεί παρά να επικεντρώνεται στους δήμους και την αντίληψη των δημοτικών παραγόντων σχετικά με το ρόλο τους και τον προσανατολισμό που θα πρέπει να έχουν οι μονάδες της αυτοδιοίκησης από την αλλαγή του χαρακτήρα τους που προέκυψε με τον "Καλλικράτη" και τις ρυθμίσεις του. Οι δημοτικοί παράγοντες αναλώνουν αμέτρητες εργατοώρες για αναπλάσεις και επικοινωνία, όμως δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτε για την προώθηση ζητημάτων που σχετίζονται τόσο με την προώθηση της τοπικής παραγωγής όσο και με την ανάπτυξη των μορφών τουρισμού οι οποίες συνδέονται με αυτή.
Το ενδιαφέρον στον τομέα αυτό εξαντλείται σε κάποιος γιορτές προϊόντων που λειτουργούν ως καλοκαιρινά πανηγύρια, στα οποία κάνουν επιδείξεις παρουσίας και ενδιαφέροντος κάθε επιπέδου παράγοντες καθώς μαζεύονται ντόπιοι και απόδημοι. Και κάποιες μεγαλύτερες διοργανώσεις, όπως αυτή του Δήμου Καλαμάτας, ουσιαστικά γίνονται σε "νεκρό χρόνο" και απευθύνονται ουσιαστικά στους κατοίκους της περιοχής.
Η συζήτηση για τον αγροτουρισμό γίνεται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, με πρωτοπόρο μάλιστα τον μετέπειτα καθηγητή του ΤΕΙ Καλαμάτας Λέων. Παπακωνσταντινίδη που είχε συγγράψει και σχετικό βιβλίο. Αυτή όμως κατά βάση έμεινε στη θεωρία, καθώς δεν βρέθηκε στις προτεραιότητες της "ισόρροπης ανάπτυξης" που θα μπορούσε να υπηρετήσει και χάθηκε μέσα στην κονιορτοποίηση των προγραμμάτων "Leader", προκειμένου να εξυπηρετηθούν πολιτικές στοχεύσεις και να ικανοποιηθούν αιτήματα τοπικών παραγόντων που έσπρωξαν τα χρήματα σε έργα βιτρίνας των ομάδων αυτοδιοίκησης.
Οι εποχές αλλάζουν, η οικονομική κρίση βαθαίνει, οι δήμοι οφείλουν να πάρουν πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση του τοπικού αναπτυξιακού σχεδιασμού. Θα ήταν απείρως χρησιμότερη μια τέτοια δραστηριότητα, από αυτήν στην οποία καταναλώνουν τώρα εργατοώρες και επιστημονικό δυναμικό που θα έπρεπε και θα μπορούσε να προσφέρει παραγωγικά.
Ηλίας Μπιτσάνης
