Μακάβριο το θέμα του σημερινού σημειώματος, αλλά πρόκειται για ένα πρόβλημα που σέρνεται στην Καλαμάτα για περισσότερα από 30 χρόνια, και αν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση θα παραμείνει άλυτο για πολλά ακόμη. Το θέμα του νεκροταφείου της πόλης είναι ένα από εκείνα που οι μέχρι σήμερα δημοτικές αρχές άφησαν στην άκρη. Ποτέ δεν έγινε μια μεγάλη συζήτηση για την αναζήτηση πραγματικών λύσεων και ουσιαστικά κανένας δεν "κυνήγησε" τη λύση στο θέμα.
Θα μπορούσε βεβαίως να ισχυριστεί κάποιος ότι υπάρχει μελέτη και πως λείπουν μόνον οι… λεπτομέρειες για να προχωρήσει η κατασκευή του νέου νεκροταφείου στην περιοχή του πεδίου βολής... Πρόκειται για μια ιστορία που έχει ξεκινήσει κάπου το 1988 με την προκήρυξη της μελέτης και μέχρι σήμερα δεν έχει δώσει λύση, για πολλούς και διάφορους λόγους. Κυρίως όμως γιατί δεν υπάρχουν τα χρήματα για να προχωρήσει κάτι τέτοιο. Και αυτή η… λεπτομέρεια είναι αξίας μερικών εκατομμυρίων ευρώ - καθώς πέρα από την διαμόρφωση και κατασκευή του χώρου, απαιτείται και ένα μεγάλο ποσό για την μετεγκατάσταση δραστηριοτήτων που υπάρχουν σε εκείνο το χώρο. Με δεδομένο και το ότι κανένας δεν δείχνει να… καίγεται για το έργο, στις σημερινές συνθήκες φαίνεται ότι το σχέδιο εγκαταλείπεται.
Σε καμία περίπτωση βέβαια αυτή που προαναφέρθηκε δεν ήταν η καλύτερη λύση. Σήμερα μάλιστα τα πράγματα έχουν γίνει ακόμη δυσμενέστερα όσον αφορά τη συγκεκριμένη επιλογή, καθώς με την κατασκευή της μεγάλης γέφυρας του Νέδοντα η περιοχή γίνεται "σήμα κατατεθέν" για την πόλη - και φυσικά αυτό δεν θα μπορούσε να είναι ένα… νεκροταφείο.
Παλαιότερα, είχε προταθεί ως ενδεχόμενο και η χωροθέτηση περισσότερων του ενός νεκροταφείων περιμετρικά της πόλης, έτσι ώστε να είναι ευχερέστερη η πρόσβαση σε αυτούς τους χώρους που έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά θρησκευτικότητας, ευλάβειας, θλίψης και περισυλλογής. Πλην όμως οι προτάσεις αυτές δεν ελήφθησαν υπ' όψιν στην κατάρτιση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου ώστε να "νομιμοποιείται" η κατασκευή τους, απλώς γιατί κανένας δήμαρχος δεν ήθελε να ανοίξει… πόλεμο με ιδιοκτήτες και περιοίκους. Πονοκέφαλο από τον οποίο σε πολύ μεγάλο βαθμό έχουν απαλλαγεί οι δημοτικοί άρχοντες με τη θέση που έχουν επιλέξει στο πεδίο βολής. Γιατί ο χώρος είναι δημόσιου χαρακτήρα και οι κάτοικοι της περιοχής λίγοι για να ορθώσουν… αντίσταση στο ενδεχόμενο κατασκευής νέου νεκροταφείου.
Ετσι ουσιαστικά έχουμε επιστρέψει στο σημείο μηδέν, έχουμε πάει δηλαδή πίσω 30 και βάλε χρόνια. Στο μεταξύ όμως η κατάσταση στο υπάρχον νεκροταφείο έχει ξεπεράσει κάθε όριο αντοχής και θα μπορούσε κανένας να τη χαρακτηρίσει απλώς "απερίγραπτη". Χρόνο με το χρόνο μάλιστα επιδεινώνεται, τα περιθώρια "υποδοχής" έχουν στενέψει δραματικά, το έδαφος έχει κορεστεί και αδυνατεί να λειτουργήσει όπως χρειάζεται σε ένα νεκροταφείο.
Εννοείται βεβαίως ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια που πέρασαν, πολλοί έχτισαν στη γύρω ακριβώς περιοχή περιμένοντας την υλοποίηση των υποσχέσεων, κι έτσι η οικιστική περιοχή είναι "αγκαλιά" πλέον με το νεκροταφείο.
Δεδομένων τούτων, το πρόβλημα κάποια στιγμή θα πρέπει να απασχολήσει στα σοβαρά όλες τις δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στο δήμο, ώστε να αναζητηθεί λύση, με δεδομένο το ότι το ζήτημα της καύσης μπλοκάρει στα συντηρητικά ανακλαστικά της κοινωνίας.
Ηλίας Μπιτσάνης
belias@internet.gr