Η συνέντευξη του συμπατριώτη μας πλοιάρχου Λεωνίδα Πανόπουλου στην "Ελευθερία της Δευτέρας" έχει το δικό της ξεχωριστό ενδιαφέρον καθώς σε αυτήν καταθέτει την εμπειρία και τις γνώσεις του από την 25ετή σχεδόν υπηρεσία του σε κρουαζιερόπλοιο.
Η επισήμανση για τον κορεσμό γνωστών περιοχών (Μύκονος, Σαντορίνη) έχει τη δική του σημασία σε μια εποχή κατά την οποία με διάφορους τρόπους γίνεται περισσότερο γνωστή τουριστικά η Μεσσηνία. Οπως επίσης και η εκτίμηση ότι η Καλαμάτα δεν μπορεί να υποδεχθεί πολύ μεγάλα κρουαζιερόπλοια λόγω της διαμόρφωσης του λιμανιού, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα.
Ασφαλώς πρόκειται για σκόρπιες κουβέντες αλλά έχουν τη δική τους σημασία. Κυρίως θέτουν με διαφορετικό τρόπο επί τάπητος το ζήτημα αυτό και τους αρμόδιους προ των ευθυνών τους. Πολλές φορές επαναλαμβάνονται τα ίδια και φυσικά ίδια είναι και η κατάληξη: Τα πάντα κινούνται στην τύχη τους και οι κάθε είδους αρμόδιοι -αλλά και οι ενδιαφερόμενοι- περιμένουν άλλους να τους φέρουν τα πλοία στο λιμάνι.
Η Καλαμάτα ως προορισμός έχει σαφέστατα πλεονεκτήματα. Είναι η ίδια μια πόλη μικρού σχετικά μεγέθους που προσφέρει λύσεις ημερήσιας φιλοξενίας για όσους θέλουν να την γνωρίσουν. Αλλά και λύσεις για κολύμπι, ποδηλασία και άλλες δραστηριότητες που ενδιαφέρουν κατηγορίες επιβατών. Ταυτοχρόνως είναι κοντά σε όλους τους μεγάλους προορισμούς της Πελοποννήσου και ως εκ τούτου δίνει τη δυνατότητα επιλογής για εκδρομή με βάση αυτήν: Αρχαία Ολυμπία, Μυστράς και φυσικά Αρχαία Μεσσήνη είναι προορισμοί οι οποίοι με την ολοκλήρωση του δικτύου αυτοκινητοδρόμων θα απέχουν ελάχιστα από την πόλη.
Επειδή όμως υπάρχουν πλεονεκτήματα δεν σημαίνει ότι τα πλοία θα έρθουν με φουλ μηχανές, η κρουαζιέρα δεν είναι ένας προορισμός αλλά συνδυασμός πολλών παραγόντων και ως εκ τούτου είναι απολύτως αναγκαίο να μελετηθεί η αγορά και να αναληφθούν οι απαραίτητες δράσεις. Δεν εννοούμε βεβαίως άλλη μια μελέτη για τους φωριαμούς των γραφείων, αλλά μια σοβαρή προσπάθεια από εμπλεκόμενους εκ των πραγμάτων και ενδιαφερόμενους, η οποία θα θέσει τις βάσεις για σοβαρή προσέγγιση του θέματος. Προς το παρόν ξεχειλίζει ο ερασιτεχνισμός και οι όποιες προσεγγίσεις είναι αποτέλεσμα ενεργειών ανθρώπων που ενδιαφέρονται άμεσα επαγγελματικά για την ιστορία αυτή.
Από την άλλη πλευρά ο δήμος οφείλει να αντιληφθεί ότι το επίδικο στην παραλιακή ζώνη είναι η αναβάθμιση του λιμανιού και τα έργα που είναι απαραίτητα να γίνουν και όχι ποιος θα κουμαντάρει τους επαγγελματίες της ζώνης μέσα από το Λιμενικό Ταμείο που έχει γίνει πλέον δημοτικό. Συνεχώς διατυπώνονται διάφορες θέσεις όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό του λιμανιού για την υποδοχή των κρουαζιερόπλοιων αλλά δεν είδαμε ποτέ μια ολοκληρωμένη πρόταση σχετικά με το θέμα αυτό. Καιρός είναι λοιπόν και να διατυπωθεί και να χρηματοδοτηθούν οι αναγκαίες επεμβάσεις. Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρος για να περνάει η ώρα και να βγάζουν λόγους οι παράγοντες-αναπτυξιολόγοι. Αν θες κρουαζιέρα, θα πρέπει να έχεις την απάντηση σε εκείνο που ζητάει αυτή. Τόσο δύσκολο είναι να γίνει αντιληπτό;

Ηλίας Μπιτσάνης