Από αυτή τη στήλη εδώ και πολύ καιρό επιμένουμε σε δύο ζητήματα που θεωρούμε απολύτως κρίσιμα για την οικονομική και κοινωνική ζωή στη Νότια Πελοπόννησο καθώς ο τομέας της ελαιοκαλλιέργειας αποτελεί την "καρδιά" της παραγωγής.
Το πρώτο έχει να κάνει με διαμόρφωση πολιτικών σχετικά με το ελαιόλαδο και το δεύτερο με τις διεθνείς συνεργασίες έτσι ώστε να προωθηθούν κοινές θέσεις στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Τα θέματα αυτά έχουν αναλυθεί τον τελευταίο καιρό σε διαδοχικά σημειώματα με δεδομένο το γεγονός ότι η κρίση βαθαίνει και τα προβλήματα έχουν φέρει τον τομέα σε αδιέξοδο και τους απασχολούμενους σε απόγνωση.
Ως εκ τούτου η δημιουργία του "Ευρωπαϊκού Φόρουμ των Ελαιοπαραγωγικών Χωρών" δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εξέλιξη στην οποία οφείλει να πάρει μέρος οργανωμένα η Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Σύμφωνα με τη σχετική ειδησεογραφία, στόχος του φόρουμ είναι η προάσπιση των στρατηγικών συμφερόντων του τομέα του ελαιολάδου και η ανάπτυξη των ελαιοκομικών περιοχών των Περιφερειών που συμμετέχουν, οι οποίες είναι: Ντουμπρόβνικ-Νερέτβα και Ιστρια (Κροατία), Ανδαλουσία και Καταλονία (Ισπανία), Κορσική, Λανγκεντόκ Ρουσιγιόν, Κυανή Ακτή παρά τις Αλπεις και περιοχή του Ροδανού (Γαλλία), Κρήτη και Στερεά Ελλάδα (Ελλάδα), και Αιμίλια Ρομάνια, Απουλία και Τοσκάνη (Ιταλία). Το φόρουμ εξακολουθεί να είναι ανοικτό στη συμμετοχή και άλλων ελαιοπαραγωγικών περιοχών, πράγμα που σημαίνει ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα πρέπει να κάνει άμεσα όλες τις προπαρασκευαστικές ενέργειες για τη συμμετοχή της.
Οπως έγινε γνωστό, το έργο του φόρουμ επικεντρώνεται κατά κύριο λόγο "στον επηρεασμό των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και επιδιώκει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων που επηρεάζουν τον ελαιοκομικό τομέα". Η στόχευση αυτή επιβεβαιώνει την ανάγκη που έχει επισημανθεί πολλές φορές, για τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής ευρωπαϊκής πολιτικής για το ελαιόλαδο ως απάντηση στην κρίση και πέρα από τις επιλογές που κυριαρχούν. Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επισήμανση ότι "οι συμμετέχουσες Περιφέρειες θα δημιουργήσουν ένα παρατηρητήριο τιμών και κόστους για τις ευρωπαϊκές τιμές, ως σημείο αναφοράς για την ενεργοποίηση των μηχανισμών της ρύθμισης και την πρόγνωση των κρίσεων". Και αυτό γιατί γίνεται φανερό πλέον πως οι μηχανισμοί προστασίας όπως είναι η ιδιωτική αποθεματοποίηση, είναι απολύτως ανεπαρκείς. Στο μικρό απόσπασμα των στόχων που προαναφέρθηκε τίθενται ουσιαστικά δύο ζητήματα: Το πρώτο έχει να κάνει με την αλλαγή του μηχανισμού αποθεματοποίησης έτσι ώστε να ενεργοποιείται σε υψηλότερα επίπεδα και όταν οι τιμές αγοράς πλησιάζουν το κόστος παραγωγής. Το αίτημα εξειδικεύεται με στόχο "τη δημιουργία Κοινοτικών κανόνων που δίνουν τη δυνατότητα να καταρτίζεται και να ενημερώνεται ένας μηχανισμός ιδιωτικής αποθεματοποίησης, ανάλογα με τα μεταβλητά όρια τιμών και το κόστος παραγωγής κάθε φορά". Το δεύτερο ζήτημα που τίθεται έχει σχέση με την άμεση κινητοποίηση για την αντιμετώπιση κρίσεων, κάτι που συμβαίνει σε άλλα προϊόντα όπως είναι το γάλα.
Ενας άλλος στόχος είναι κρίσιμης σημασίας και απαιτεί τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή καθώς κρύβει παγίδες και απαιτεί αποσαφηνίσεις καθώς αναφέρει ότι "στο πλαίσιο της επικείμενης μεταρρύθμισης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ελαιοπαραγωγικών Περιφερειών υπερασπίζεται το μοντέλο των άμεσων ενισχύσεων με κριτήριο την παραγωγή και όχι την επιφάνεια". Η αόριστη αυτή τοποθέτηση παίρνει πολλές ερμηνείες και ασφαλώς θα πρέπει να υπάρξει πλήρης αποσαφήνιση του στόχου και των συνεπειών που μπορεί να έχει μια τέτοια ρύθμιση, σε σχέση και με τις προωθούμενες αλλαγές από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αξίζει να σημειωθεί ακόμη ότι στον τομέα της πολιτικής ζητούνται ειδικά μέτρα στήριξης. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά "οι συμμετέχουσες στο φόρουμ περιοχές θα ζητήσουν η εφαρμογή των εθνικών προγραμμάτων στήριξης που συγχρηματοδοτούνται από τα ευρωπαϊκά ταμεία να είναι παρόμοια με εκείνη που έχει ήδη αναπτυχθεί σε άλλες περιοχές οι οποίες αντιμετωπίζουν διαρθρωτικές δυσκολίες, όπως είναι η περίπτωση με τους ξηρούς καρπούς".
Οι στόχοι όμως δεν περιορίζονται στη δημιουργία ενός λόμπι που θα πιέζει για πολιτικές τα κέντρα αποφάσεων, αλλά προχωρούν και στον τομέα της εμπορίας  και τη στήριξη των συλλογικών οργανώσεων των παραγωγών καθώς αναφέρεται ότι "το φόρουμ θα απαιτήσει μεγαλύτερη δύναμη για τις οργανώσεις παραγωγών, έτσι ώστε να μπορούν να βελτιώσουν τη διαπραγματευτική τους δύναμη στο σύστημα αξιών του τομέα των γεωργικών τροφίμων, σε σχέση με μεγάλα καταστήματα".
Και ακόμη ότι "το φόρουμ θα προωθήσει την ανταλλαγή στρατηγικών μεταξύ της κυβέρνησης, του ιδιωτικού τομέα και των καταναλωτών, επικεντρώνοντας στην αποδοτικότητα, την ανταγωνιστικότητα, τη βιωσιμότητα, την ποιότητα και την εμπορία".
Μετά και τα όσα προεκτέθηκαν, είναι φανερό πως η κίνηση παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και αυτό θα πρέπει να κινητοποιήσει και την Περιφέρεια Πελοποννήσου και τις συλλογικές οργανώσεις. Πλην όμως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι τέτοια φόρουμ δεν είναι για… ευρωπαϊκό τουρισμό, επικοινωνιακά παιχνίδια και αερολογίες ερασιτεχνών και λογογράφων. Απαιτούν σοβαρότητα, επεξεργασία θέσεων και συνεννόηση όλων των ενδιαφερόμενων έτσι ώστε και δημιουργική να είναι η όποια συμμετοχή αλλά και να αντιμετωπίζονται με επάρκεια ζητήματα που τίθενται κάθε φορά. Κανένας δεν πρέπει να ξεχνάει ότι πέρα από μια ελάχιστη κοινή βάση που μπορεί να βρεθεί, υπάρχουν και διαφορετικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών περιφερειών. Ολα θα κριθούν στην πράξη και αυτό περιμένουν οι παραγωγοί που βιώνουν τη βαθιά κρίση του ελαιοκομικού τομέα.