Η αποκατάσταση της οικοσκευής είχε προφανώς επείγοντα χαρακτήρα γιατί ένας φτωχός άνθρωπος που δεν έχει κουζίνα, δεν μπορεί να μαγειρέψει και χρειάζεται άμεσα βοήθεια. Μετά από τόσους μήνες το μέτρο χάνει τη μισή του αξία. Ακόμα και έτσι όμως, είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι στο "περίμενε" και την ίδια στιγμή στην κυβέρνηση υπερηφανεύονται για την κοινωνική τους ευαισθησία που χαρακτηρίζει την... αριστερή τους προέλευση.

Η ευαισθησία δεν κρίνεται όμως στα λόγια και στο... μυθικό παρελθόν. Αλλωστε όταν βρίσκεσαι στην αντιπολίτευση, κουνάς με ευκολία το δάχτυλο δείχνοντας κάθε παράλειψη και διογκώνοντας κάθε καθυστέρηση. Οταν έχεις την ευθύνη, αποδεικνύεις τι πραγματικά είσαι. Και εδώ φαίνεται το τεράστιο έλλειμμα. Το επιχείρημα ότι δεν έχουν λεφτά για να δώσουν στους πλημμυροπαθείς, δεν ισχύει μιας και υπάρχουν πλεονάσματα στον προϋπολογισμό από τα οποία δόθηκαν και τα περίφημα βοηθήματα ως... 13η σύνταξη. Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν η έλλειψη χρημάτων, αλλά η έλλειψη ενδιαφέροντος. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα η οποία δεν μπορεί πλέον ούτε να παραγραφεί, ούτε να συγκαλυφθεί. Αν υπάρχει έστω και ένα τελευταίο ψήγμα ντροπής, σήμερα κιόλας θα πρέπει οι τοπικοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι να ξεσηκώσουν τους  αρμόδιους και να δώσουν τα χρήματα στους πληγέντες συμπολίτες μας. Αρκετά με τα λόγια, το υποκριτικό ενδιαφέρον και τις ανέξοδες υποσχέσεις.