Η οδική απομόνωση της συγκεκριμένης περιοχής είναι μια παλιά πικρή ιστορία. Την εποχή του Δράκου, που το μέγεθος των υποσχέσεων μετριόταν με μελέτες μερικών δισεκατομμυρίων, υπήρχε ανάλογη υπόσχεση για την 3η επαρχιακή οδό από τη Θουρία μέχρι τη Χώρα. Οταν δηλαδή υπήρχαν λεφτά να γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις και να αρθεί η απομόνωση της περιοχής, κάποιοι υπόσχονταν “αεροδιαδρόμους” και δεν έκοβαν ούτε τα βάτα. Η συνέχεια γνωστή και έτσι φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα.

Η Περιφέρεια έχει όντως εγκαταλείψει τους δρόμους της συγκεκριμένης περιοχής. Οι καταιγίδες του φετινού χειμώνα έχουν στην κυριολεξία ξεχαρβαλώσει και τους δύο δρόμους καθιστώντας τους επικίνδυνους ενώ έχουμε μετρήσει 4 νεκρούς τους τελευταίους μήνες. Κανένας δεν φαίνεται όμως να συγκινείται ή να λαμβάνει δράση προκειμένου να γίνει καταρχήν μια βαριά συντήρηση. Δεν γνωρίζουμε τι περιμένουν και τι σκέφτονται, αλλά η κατάσταση είναι τραγική. Στο επίπεδο της προοπτικής καμία κίνηση δεν φαίνεται να γίνεται σε καμιά από τις δυο πλευρές. Ακόμα και η διέξοδος στη θάλασσα μέσα από το Νιοχώρι έμεινε κολοβή, με πάγωμα τόσο της παράκαμψης της Βελίκας όσο και της εξόδου από το Νιοχώρι στην 8η επαρχιακή. Δεν ξέρουμε αν μπορεί κάποιος από τους κατοίκους των χωριών της περιοχής να περιμένει κάτι, αλλά η εγκατάλειψη είναι ευθύνη τόσο της Περιφέρειας όσο και του Δήμου Μεσσήνης.