Η πολιτική αντιπαράθεση εδώ και καιρό έχει περάσει στο χαμηλότερο επίπεδο. Δεν ανταλλάσσονται πλέον πολιτικά επιχειρήματα, έστω και αιχμηρά, αλλά έχουμε ανταγωνισμό για το ποιος θα βάλει τον άλλο φυλακή και το τι κάνει του καθενός η γυναίκα, η αδελφή και τα παιδιά του! Μιλάμε για κανονική ρούγα, η οποία βρίσκει πρόθυμους τηλεοπτικούς οικοδεσπότες, που τρίβουν τα χέρια τους στήνοντας τηλεοπτικούς καβγάδες. Τα πάντα γίνονται για τα νούμερα κι αυτό έχει την αντιστοίχισή του στο πολιτικό επίπεδο.

Οι πολιτικοί δεν έχουν αντιληφθεί ότι είναι καιρός να αφήσουν πίσω τους καβγάδες “του φωτός με το σκότος”, γιατί πολύ απλά αυτό το σχήμα δεν υπάρχει και το έχει αντιληφθεί πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Είναι ελάχιστοι οι οπαδοί που αναμένουν μαγικές λύσεις ή εκστασιάζονται από την “τάπα” στον πολιτικό αντίπαλο. Οι υψηλοί τόνοι και η συκοφαντία αποτελούν το τελευταίο καταφύγιο αυτού που δεν έχει τίποτα άλλο να αφηγηθεί και προσπαθεί να σηκώσει διαχωριστικά τείχη ανακαλύπτοντας ηθικό πλεονέκτημα στα... γυναικόπαιδα. Ο Πέτρος Κωνσταντινέας είναι ένας βουλευτής επαρχίας με ελάχιστη πολιτική εμπειρία και εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε τηλεοπτικό προϊόν, ο Αδωνις Γεωργιάδης όμως ως αντιπρόεδρος πλέον της Ν.Δ. θα έπρεπε να αποφεύγει τη χρησιμοποίησή του στο στήσιμο τηλεοπτικών καβγάδων πολιτικού αποπροσανατολισμού. Δυστυχώς αυτούς έχουμε και με αυτούς θα πορευτούμε.