Η σύμβαση εκπόνησης της μελέτης με το Δήμο Αίπειας είχε υπογραφεί τον Ιούνιο του 2001, 19 χρόνια πριν(!), επί καποδιστριακών δήμων, όταν δήμαρχος Αίπειας ήταν ο Νίκος Αναστασόπουλος (Ετσεβίτ) και δήμαρχος Κορώνης ο Δημήτρης Βεργόπουλος.
Η ζωή εκδικείται και η ανάπτυξη παραμένει ζητούμενο, καθώς 19 χρόνια μετά(!) δεν έχει γίνει κανένα έργο αποχέτευσης, δικτύου και βιολογικού καθαρισμού, στις Δημοτικές Ενότητες Αίπειας και Κορώνης. Ούτε έχει γίνει κάποιο έργο προστασίας της θάλασσας και του περιβάλλοντος σ’ όλη τη Δυτική Πυλία από το Πεταλίδι μέχρι την Κορώνη και το Βασιλίτσι. Και μιλάμε για μια περιοχή ελκυστική, δυναμική, με σπουδαίες προοπτικές ανάπτυξης. Επιβεβαιώνεται στην πράξη ότι όλα αυτά τα χρόνια πολιτικοί παράγοντες, αυτοδιοικητικοί, επιχειρηματίες και πολίτες αποτύχαμε κι έχουμε μεγάλη ευθύνη που τέτοια σημαντικά έργα δεν υλοποιήθηκαν. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Θα θυμίσω ότι το εγχείρημα της συνεργασίας των Δήμων Αίπειας και Μεσσήνης που ξεκίνησε με ελπίδα και με τις καλύτερες διαθέσεις, βάλτωσε και είχε άδοξο τέλος, όταν μπήκαν στη μέση τοπικιστικά κοντόφθαλμα μικροσυμφέροντα. Ηταν τότε που ο ένας δήμος ήθελε τη μονάδα βιολογικού καθαρισμού στα όρια του άλλου. Αυτοδιοικητικοί και πολίτες διαφωνούσαν, βλέποντας το μικρό, τα στενά όρια του τόπου τους και όχι το μεγάλο και όλη την εντυπωσιακή περιοχή από τους Χράνους έως το ακρωτήρι Ακρίτα. Αυτές τις κοντόφθαλμες λογικές πλήρωσε η περιοχή.
Μετά από τόσα χρόνια κάτι πάει να γίνει στο Πεταλίδι, ενώ στην Κορώνη όλο κάτι ξεκινάει, εντάξεις και χρηματοδοτήσεις έχουν ανακοινωθεί, αλλά ακόμα έργο δεν έχει δημοπρατηθεί. Η τοπική κοινωνία δεν πρέπει να κρύβεται. Εχει τις ευθύνες της, που δεν πιέζει και δεν απαιτεί από τη δημοτική αρχή, επιτέλους, να αψηφήσει τις αντιδράσεις των λίγων και να προχωρήσει τα έργα που θέλουν οι πολλοί και τα οποία θα δώσουν την ανάπτυξη που περιμένει χρόνια η περιοχή.
Θα το επαναλάβω: Είναι ντροπή το 2020 να μην μπορείς να σταθείς στην Κορώνη στην παραλιακή της ζώνη από τη δυσοσμία των λυμάτων. Είναι κρίμα και άδικο η περιοχή να βγάζει μόνη της τα μάτια της και να υπονομεύει το συμφέρον της.