Ο δήμαρχος αντέδρασε, γιατί είχε στο μυαλό του προηγούμενη αναφορά του συμβούλου, καθώς και επιθέσεις προς τη δημοτική αρχή του συμβούλου της ίδιας παράταξης Παναγιώτη Χειλά, με άρθρα και ανακοινώσεις του.
Η λέξη “αλαζονεία” δεν είναι ύβρις, προσωπικός προσβλητικός χαρακτηρισμός, αλλά πολιτική αναφορά και κριτική. Και μακάρι στα συλλογικά πολιτικά και αυτοδιοικητικά όργανα, η αντιπαράθεση και η αντιδικία των παρατάξεων να διεξάγεται με τέτοιους χαρακτηρισμούς. Και να επικεντρώνεται σε αυτούς. Σε έναν πολιτισμένο πολιτικό διάλογο δεν πρέπει να αφορίζονται τέτοιοι καυστικοί χαρακτηρισμοί, αλλά να ζητούνται εξηγήσεις για τέτοιες συμπεριφορές και να δίνονται πειστικές, συγκεκριμένες απαντήσεις. Να απαντά ο εγκαλούμενος, γιατί δεν είναι αλαζόνας.
Απλά θα υπενθυμίσω τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας με τηλεδιάσκεψη, στις 6 Μαΐου, τότε που σύμφωνα με το ρεπορτάζ της “Ε”, «“μπουρλότο” έβαλε ο σύμβουλος και πρόεδρος του Συνδέσμου Υδρευσης Δημήτρης Κουκούτσης, που χαρακτήρισε το σύμβουλο της μείζονος μειοψηφίας Δημήτρη Φαββατά πολιτικό απατεώνα. “Ο κ. Φαββατάς, αυτός ο πολιτικός απατεώνας” είπε ο πρόεδρος του Συνδέσμου και αμέσως ο Δ. Φαββατάς αντέδρασε, ζητώντας “να ανακαλέσει γιατί είναι υπόδικος”. “Είστε αχρείος” συνέχισε ο Δ. Κουκούτσης και ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δημήτρης Πολίτης είπε ότι “ύβρεις, βωμολοχίες δεν επιτρέπονται στο Δημοτικό Συμβούλιο”… Ο δήμαρχος Θανάσης Βασιλόπουλος προέτρεψε “να κατεβάσουμε τους τόνους” και μετά απ’ όλο αυτό το χαμό, απευθυνόμενος στον Δ. Φαββατά -υποβαθμίζοντας την ύβρι του Δ. Κουκούτση- ανέφερε πως “βρέθηκε κάποιος που διακόπτει τους άλλους περισσότερο από σας”... Ο δήμαρχος συμφώνησε “να διαγραφούν από τα πρακτικά οι αντεγκλήσεις”. Αδειάζοντάς τον ο Δ. Κουκούτσης απάντησε “αυτά που είπα να μείνουν και να μου κάνει μήνυση, τον είπα πολιτικό απατεώνα”».
Τέτοια ατμόσφαιρα και τέτοιοι χαρακτηρισμοί είναι απαράδεκτοι και δεν έχουν θέση σε κανένα πολιτικό και αυτοδιοικητικό όργανο. Αυτό το κλίμα πρέπει άμεσα να καταδικάζεται.
Ο αλαζόνας και ο υπερόπτης αντιμετωπίζονται στον δημοκρατικό διάλογο. Και ίσως τέτοιες αναφορές να κάνουν καλό στον εγκαλούμενο, στον ασκούντα την εξουσία, και να τον κάνουν να διορθώνει την πορεία του.