Η μία έχει να κάνει με τη σεξουαλική κακοποίηση των γυναικών από ανθρώπους που ασκούν εξουσία και η άλλη με τον τρόπο λειτουργίας των αθλητικών συλλόγων και ομοσπονδιών. Η γυναίκα μπορεί τις τελευταίες δεκαετίες να έχει κερδίσει δικαιώματα και να συμμετέχει ισότιμα σε όλες τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες, παραμένει όμως εύκολος στόχος. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι χρειάζεται να βρει δύναμη και στήριξη μία γυναίκα για να καταγγείλει σεξουαλική παρενόχληση, ακόμα και τον βιαστή της, ειδικά όταν αυτός ασκεί εξουσία στο επαγγελματικό ή οικογενειακό της περιβάλλον. Χρειάζεται να γίνουν ακόμα πολλά για να αλλάξουν κατεστημένες αντιλήψεις και σεξιστικά πρότυπα.
Μέσα από αυτή την τραγική ιστορία αναδείχθηκε ταυτόχρονα το ζήτημα της λειτουργίας των αθλητικών σωματείων. Όταν σε ένα σωματείο η διοίκηση ασκείται επί σειρά δεκαετιών από τα ίδια πρόσωπα, υπάρχει τελικά πρόβλημα. Φαίνεται ότι ο χώρος του αθλητισμού εξουσιάζεται από παρέες και κυκλώματα εξουσίας. Τα φώτα της αρνητικής δημοσιότητας πέφτουν συνήθως στο ποδόσφαιρο και στους παράγοντες που το διοικούν. Φαίνεται όμως ότι δεν είναι προβληματικό μόνο το ποδόσφαιρο, υπάρχουν και αλλού περίεργες ομάδες προσώπων που ασκούν ανεξέλεγκτα εξουσία.
Όλα δείχνουν ότι το χόμπι στην πορεία μετατρέπεται σε άσκηση εξουσίας και τελικώς σε προσοδοφόρο επάγγελμα. Υπάρχουν χρήματα από χορηγίες και κρατικά ταμεία, που δημιουργούν σχέσεις διαπλοκής και διαιωνίζουν διοικήσεις. Ασκείται εξουσία και παραγοντιλίκι κάθε είδους, που φτάνει μέχρι το σημείο της ικανοποίησης ακόμα και αρρωστημένων επιθυμιών. Στον αθλητισμό αλλά και στον πολιτισμό υπάρχουν σύλλογοι που ουσιαστικά είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το κράτος προφανώς και χρειάζεται να ρυθμίσει τη λειτουργία ομάδων και ομοσπονδιών βάζοντας όρους και κανόνες στη χρηματοδότηση. Ο έλεγχος της πορείας του χρήματος είναι το βασικό όπλο ελέγχου κάθε μαφίας.