Τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια εκφράζουν την πλειοψηφία της κάθε περιοχής. Οι αποφάσεις τους πρέπει να είναι σεβαστές απ’ όλους και κυρίως από τον περιφερειάρχη και το δήμαρχο. Αυτό επιτάσσει η δημοκρατική νομιμότητα και ο σεβασμός στην αρχή της πλειοψηφίας. Η εκλογή με απλή αναλογική των συγκεκριμένων οργάνων δεν αφαιρεί κάτι από την ουσία του ρόλου και της σημασίας τους.

Οι νομοθετικές παρεμβάσεις με το νόμο Θεοδωρικάκου αφαίρεσαν πολλές και σημαντικές αρμοδιότητες από τα Συμβούλια στο πλαίσιο της ανάγκης κυβερνησιμότητας των δήμων. Σε κρίσιμα όμως ζητήματα, όπως οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η αρμοδιότητα έμεινε στα Συμβούλια, τα οποία αποφασίζουν και οι αποφάσεις θα πρέπει να γίνονται σεβαστές πρώτα απ’ όλα από  τους περιφερειάρχες και τους δημάρχους. Αυτό βεβαίως απαιτεί δημοκρατική αντίληψη και σεβασμό στην αντίθετη άποψη. Όταν υπάρχει έλλειμμα δημοκρατικής παιδείας θεωρείς ατόπημα τη διακοπή από το προεδρείο όταν ξεπερνάς το συμφωνημένο χρόνο ομιλίας, και κανονικότητα την προβολή της προσωπικής άποψης ως θέσης της πόλης.

Με αφορμή την υπόθεση του αντιπλημμυρικού της Καλαμάτας είναι καιρός να ανακαλύψουμε ξανά τα βασικά. Οι αποφάσεις του Δημοτικού και του Περιφερειακού Συμβουλίου αποτελούν την πλειοψηφική θέση της τοπικής κοινωνίας. Έτσι γίνεται στις αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες. Όποιος θεωρεί ότι υπάρχει δυσαρμονία, ας πραγματοποιήσει τοπικό δημοψήφισμα για να εκφραστεί άμεσα και αδιαμεσολάβητα  η άποψη των πολιτών. Σε καμία περίπτωση δεν νομιμοποιείται δημοκρατικά να περιφέρει την προσωπική μειοψηφική του άποψη ως θέληση της πόλης και των πολιτών. 

Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει υπόψη της τη γνωμοδότηση των αντιπροσωπευτικών τοπικών οργάνων. Να σεβαστεί δηλαδή την άποψη της τοπικής κοινωνίας. Αυτό είναι το δημοκρατικά ορθό και αυτό επιβάλλει ο σεβασμός προς τους θεσμούς. Οι πάντες και τα πάντα βεβαίως στο τέλος κρίνονται από τους πολίτες, που αντιλαμβάνονται πολύ περισσότερα απ’ όσα ορισμένοι νομίζουν.