Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ρίξει λευκή πετσέτα από πέρσι, λίγο πριν τις ευρωεκλογές, αφήνοντας τα πράγματα στην τύχη τους. Το πλεόνασμα που πέτυχε ήταν το μόνο θετικό, και αυτό οφειλόταν σε άγρια υπερφολόγηση αυτών που δεν μπορούσαν να ξεφύγουν. Πέραν αυτού, ουδέν στα θετικά, ενώ στα αρνητικά ήταν όλες οι κακές συνήθειες του παρελθόντος που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και τα μνημόνια.
Με το συμβιβασμό που επιτυγχάνει η σημερινή κυβέρνηση τραβιέται μια τεράστια γραμμή με το παρελθόν, το δικό της και των άλλων. Τελειώνουν μια σειρά από μύθοι αλλά και ψευδαισθήσεις. Ανοίγεται ένα παράθυρο στην ελπίδα. Να σταματήσουμε, επιτέλους, να κοιτάζουμε το δάχτυλο, και να δούμε το φεγγάρι. Να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τους άλλους, και να δούμε τι θα κάνουμε εμείς, έτσι ώστε να μην έχουμε ανάγκη τους άλλους. Να ληφθούν οι αποφάσεις και τα μέτρα που θα κάνουν την ελληνική οικονομία ανταγωνιστική. Μια οικονομία που θα λειτουργεί στο ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο πλαίσιο με τους όρους που υπάρχουν και όχι με αυτούς που εμείς φανταζόμαστε ότι ισχύουν.
Η αξιοπρέπεια, η ανεξαρτησία και η εκτίμηση κατακτούνται όταν είσαι αυτοδύναμος. Όταν ζεις με δανεικά και παρακαλάς για ανάσες και χάρες δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Ελπίζεις στον οίκτο, τη μεγαλοθυμία, άντε και στο φόβο του άλλου μήπως έχει παράπλευρη απώλεια από τη δική σου αυτοκαταστροφή. Αυτές τις μέρες κατάλαβαν και οι σημερινοί κυβερνώντες, όπως το είχαν μάθει και οι προηγούμενοι, ότι τα μεγάλα λόγια στα ελληνικά προεκλογικά μπαλκόνια είναι για του ιθαγενείς και έχουν κοντά ποδάρια. Αργά ή γρήγορα τα πράγματα φτάνουν μπροστά σε πραγματικά μεγάλα διλλήματα που η απάντηση τους δεν αφήνει πολλές επιλογές.
Η κυβέρνηση, την Παρασκευή, πήρε μια μεγάλη απόφαση: να μείνει στο οικοδόμημα της ευρωζώνης, αποδεχόμενη τους όρους και τις δεσμεύσεις που απορρέουν από αυτήν τη συμμετοχή. Οι επόμενοι μήνες θα είναι, για αυτήν και για τη χώρα, κολασμένοι. Θα πρέπει να συγκρουστεί με τα φαντάσματα των προεκλογικών της υποσχέσεων και τους βρικόλακες της υστέρησης της ελληνικής οικονομίας. Με αυτούς που αφού μας οδήγησαν στα μνημόνια το τελευταίο διάστημα παίζουν τα ρέστα τους για να βρεθούμε εκτός ευρωζώνης.
Η πάταξη της φοροδιαφυγής, της διαπλοκής και των ολιγαρχών είναι αυτά που ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά των πολιτών αλλά από μόνα τους δεν φτάνουν. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να λειτουργήσουν απλώς παραδειγματικά. Χρειάζονται μέτρα που θα περιορίζουν τη σπατάλη στο δημόσιο, θα απελευθερώνουν δυνάμεις στην οικονομία, θα θέτουν κανόνες στην επιχειρηματική δράση, θα επιβραβεύουν την αριστεία, θα ενισχύουν την καινοτομία και την εξωστρέφεια.
Η κυβέρνηση στη κατεύθυνση της δημιουργίας μιας πραγματικά ευρωπαϊκής χώρας θα έχει συμμάχους όλους τους Έλληνες που κατανοούν πως δεν υπάρχουν μοναχικές πορείες. Θα σταθούν στο πλευρό της όλοι όσοι δεν είναι διατεθειμένοι να κλειστούν στο Κούγκι της ανευθυνότητας. Είναι αλήθεια ότι στην πορεία της προς τον ευρωπαϊκό ρεαλισμό θα χάσει κάποια από τα σημερινά της μέλη. Αυτό όμως αποτελεί την ευκαιρία για δημιουργία ενός μεγάλου προοδευτικού μετώπου που θα οδηγήσει σε μια πραγματική αλλαγή των πάντων στη χώρα. Η ευκαιρία είναι μεγάλη και δεν πρέπει να χαθεί. Οι ηγεσίες πρέπει να μετατρέπουν τις ευκαιρίες σε δημιουργική δράση, αλλιώς θα χαθούν μαζί τους στους βυζαντινισμούς των ισορροπιών διαμετρικά αντίθετων επιδιώξεων.
panagopg@gmail.com
