Η πρωτοβουλία μπορεί να γίνεται με τις καλύτερες των προθέσεων από τα τοπικά στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά τίθεται άμεσα και το ζήτημα της κομματικής εκμετάλλευσης του πόνου και της ανάγκης. Είναι στο ρόλο των κομμάτων να ασκούν φιλανθρωπικό έργο; Να επιδεικνύουν ευαισθησία με βάση την ανθρώπινη ανάγκη και να αγοράζουν ψήφους με τη σακούλα βοήθειας -αγάπης- στον αναξιοπαθούντα; Αυτό δεν είναι η ακραία έκφραση λαϊκισμού με την οποία υποτίθεται πως θέλει να συγκρουστεί η νέα ηγεσία του κόμματος; Το ότι και άλλα κόμματα στο παρελθόν περιέφεραν ως λάφυρο αυτοκτονίες και λιποθυμίες παιδιών σε σχολεία πουλώντας φτηνό λαϊκισμό και ψεύτικο ενδιαφέρον, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι.

Το παιχνίδι των εντυπώσεων με την ανθρώπινη ανάγκη πρέπει να τελειώνει. Η κομματική οργάνωση της Ν.Δ., όπως και κάθε κόμματος, καλό θα ήταν να κάνουν όποιες εκδηλώσεις θέλουν με στόχο την προβολή των θέσεων τους ή την απλή διασκέδαση των μελών και των φίλων τους. Μπορούν επίσης να κάνουν φιλανθρωπικές εξορμήσεις και να μαζεύουν λεφτά για ό,τι θέλουν, αλλά να πηγαίνουν “σεμνά και ταπεινά” -που έλεγε και ένας χαμένος ηγέτης του παρελθόντος- να καταθέτουν τον οβολό τους εκεί που νομίζουν ότι υπάρχει ανάγκη και τέλος. Το εμπόριο ενδιαφέροντος και ευαισθησίας είναι προκλητικό και εξόχως αντιαισθητικό.