Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, δήλωσε πως, εάν η Σουηδία και η Φινλανδία ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, τότε η Ρωσία θα πρέπει να ενισχύσει τις χερσαίες, τις ναυτικές και τις αεροπορικές δυνάμεις της στη θάλασσα της Βαλτικής για να αποκαταστήσει τη στρατιωτική ισορροπία.

Ο Μεντβέντεφ, όπως σημειώνει το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, έθεσε επίσης ρητά το ζήτημα της πυρηνικής απειλής λέγοντας πως δεν θα μπορεί πλέον να γίνεται λόγος για μια «αποπυρηνικοποιημένη» Βαλτική – όπου η Ρωσία διατηρεί το ρωσικό θύλακο του Καλίνινγκραντ ανάμεσα στην Πολωνία και τη Λιθουανία.

«Δεν μπορεί να γίνεται πλέον λόγος για οποιοδήποτε αποπυρηνικοποιημένο καθεστώς για τη Βαλτική – η ισορροπία πρέπει να αποκατασταθεί», δήλωσε ο Μεντβέντεφ, ο οποίος είχε διατελέσει πρόεδρος της Ρωσίας από το 2008 ως το 2012.

«Μέχρι σήμερα, η Ρωσία δεν έχει λάβει τέτοια μέτρα και δεν επρόκειτο να λάβει», δήλωσε ο Μεντβέντεφ. «Αν μας υποχρεώσουν, τότε… σημειώστε πως δεν ήμασταν εμείς που προτείναμε αυτό», πρόσθεσε.

Τι θα σημαίνει για τη Ρωσία η ένταξη της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ

Σε περίπτωση ένταξης της Φινλανδίας, τα χερσαία σύνορα της Ρωσίας με τα κράτη του NATO θα διπλασιαστούν μονομιάς, κατά 1.340 χιλιόμετρα, αναφέρει το ΑΜΕ-ΜΠΕ.

Σύμφωνα με το Ελσίνκι, το NATO θεωρεί πως θα χρειαστούν τέσσερις ως δώδεκα μήνες για να γίνει η Φινλανδία το 31ο κράτος μέλος. Χρειάζεται ομόφωνη έγκριση και επικύρωση από τα νυν κράτη μέλη.

Η Μόσχα έχει προειδοποιήσει το Ελσίνκι και τη Στοκχόλμη πως θα υπάρξουν «σοβαρές συνέπειες, πολιτικές και στρατιωτικές» εάν ενταχθούν στο NATO.

Η Φινλανδία, που παρήγγειλε στα τέλη του 2021 64 αμερικανικά μαχητικά F-35, θα αυξήσει αλματωδώς, κατά 40%, τον στρατιωτικό προϋπολογισμό της ως το 2026, πάνω από το όριο του 2% του ΑΕΠ που συστήνει το NATO.

Άλλοτε ρωσικό μεγάλο δουκάτο, ως την ανεξαρτησία της το 1917, η Φινλανδία υπέστη εισβολή από την πάλαι ποτέ σοβιετική ένωση το 1939, όταν ξέσπασε ο «χειμερινός πόλεμος» τριών μηνών στον οποίο η σφοδρή αντίσταση των Φινλανδών έχει παραλληλιστεί με αυτή των Ουκρανών.

Έπειτα από νέα σύρραξη, τον λεγόμενο «πόλεμο της συνέχειας» (1941-1944) με τους σοβιετικούς, η σκανδιναβική χώρα επέλεξε την ουδετερότητα –αναγκαστικά για πολλούς– κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, τη λεγόμενη «φινλανδοποίηση», υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μόσχας.