Θέλοντας να προστατεύσουν τη μνήμη του παιδιού τους, οι γονείς του μας είπαν: "Δεν ήταν τρόφιμος, δεν ήταν ψυχασθενής. Ηταν ΑΜΕΑ, με νοητική υστέρηση κάτω του 30% και αναπηρία 100%. Για αλλαγή φαρμάκου πήγε στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο. Πήγαινε στο ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ εδώ και 5 χρόνια, παρακολουθούσε πρόγραμμα". Και κατήγγειλαν πως "τον έκαψαν, τον έφαγαν ζωντανό. Ηταν δεμένος χειροπόδαρα".
Μας διηγήθηκαν ότι "τον πήγαμε στο Νοσοκομείο στην Τρίπολη την Πέμπτη, και την Παρασκευή μας ενημέρωσαν πως τον πήγαν στο Παναρκαδικό για ράμματα, γιατί κάποιος τον χτύπησε. Μας ενημέρωσαν στις 3 τη νύχτα της Παρασκευής προς το Σάββατο για το συμβάν...".
Καταλήγοντας, τόνισαν ότι "πρέπει να βρεθεί ποιος φταίει, ποιος έκαψε το παιδί μας. Το ήξεραν ότι είναι με νοητική υστέρηση. Δεν μπορούσαν να το προσέξουν; Το είχαμε μαζί μας 34 χρόνια. Μας ήξερε η Καλαμάτα, τον παίρναμε μαζί μας στην ταβέρνα, στο κτήμα... Ηταν αγαπητός σε όλο τον κόσμο".