Είναι έργο του Λαογραφικού Πολιτιστικού Ομίλου Χώρας και με την επιμέλεια της Ανδριάνας Σταυριανοπούλου, που μας εξέπληξε με την πρωτοτυπία την αισθητική και την χρωματική πανδαισία των εκθεμάτων. Επί σειρά ετών στην Χώρα μας αιτούμαστε από τους άρχοντες του Δήμου να μας δοθεί ιδιαίτερος τόπος για να γίνει Λαογραφικό Μουσείο. Είναι τόσο έντονη η επιθυμία και η προσπάθεια ορισμένων κατοίκων που επακόλουθο είναι και πέρυσι και φέτος να γίνονται εκθέσεις Λαογραφικού Πολιτισμού.  Δυστυχώς τα χρόνια παρέρχονται οι υποσχέσεις διαιωνίζονται και τα «αγαθά» που έχουμε στα κατώγια στα μπαούλα και στις αποθήκες μας φθείρονται, πετάγονται ή δίνονται σε Μουσεία άλλων πόλεων όπως κάνω εγώ. Λοιπόν στην αγαπημένη πόλη μας μια ξεχωριστή ζωντανή πινελιά τα κεντήματα των Χωραϊτισσών, δείγματα λεπτής και επίμονης εργασίας χειρονακτικής, με απλοχεριά δόθηκαν για να εκτεθούν καθ’ όλη την διάρκεια των Νεστορείων. 

Υφαντά, μάλλινα, λινά, ασπροκέντητα  σεντόνια, τραπεζομάντηλα με μοτίβα από το ζωικό και φυτικό κόσμο, με κύριο θέμα τα άνθη και ζωηρούς  χρωματισμούς εκτίθενται αρμονικά.  Χαλιά, κουβέρτες, μαξιλάρια κουρτίνες όλα έργα χειρών.  Μερικά από τα περίφημα σεμέν και καρρέ  που στόλιζαν  αλλά και στολίζουν τα τραπέζια των σαλονιών στα χωραϊτικα σπίτια δείγματα υψηλής  αισθητικής και πολύχρονης προσπάθειας  καταπλήσσουν από την λεπτομέρεια των κεντημάτων των χρωμάτων και της κομψότητας των σχημάτων. Κρίμα που τα νέα παιδιά αγόρια και κορίτσια δεν αγαπούν την παράδοση, δεν συγκινούνται από την πλούσια προσφορά της.  Ισως δεν μυήθηκαν σωστά δεν τους δόθηκε το ανάλογο ερέθισμα να αγκαλιάσουν και να προστατέψουν όσα τους χάρισαν οι πρόγονοί τους.

Κάθε προσπάθεια παρόμοια πρέπει να ενθαρρύνεται και κυριότερο να γίνουν αιτία  να γίνει Λαογραφικό Μουσείο στην Χώρα το συντομότερο.  

Βούλα Λαμπροπούλου 

ομότιμος καθηγήτρια του Πανεπιστημίου  Αθηνών