Ο Νίκος τις κέρδισε όλες εκτός από μία. Και τελικά έφυγε, συνοδευόμενος από τους φίλους, τους συμμαθητές και τους απλούς γνωστούς του, για το μεγάλο ταξίδι. Για το Νίκο Σακκά μίλησε μετά την εξόδιο ακολουθία ένας από τους συμμαθητές και στενός φίλος του, ο οφθαλμίατρος Παύλος Θεοδωρόπουλος και τα όσα είπε αποτυπώνουν απολύτως την προσωπικότητα του εκλιπόντος. Οσοι δεν βρεθήκατε στην εκκλησία για να τα ακούσετε, διαβάστε τα:
Είναι φορές που τα λόγια μοιάζουν ανήμπορα να εκφράσουν αυτά που θέλει η καρδιά να φωνάξει. Και υπάρχουν άνθρωποι, που η εξοικείωση με την απουσία τους δεν υπακούει στους κανόνες του χρόνου.
Ο φίλος μου, ο φίλος σας, ο σύζυγος, ο πατέρας, ο παππούς σας, ο Νίκος, έφυγε.
Νίκο, από παιδάκι μέχρι και σήμερα δεν απέκτησες έναν εχθρό, σε βαθμό που να αναρωτιέμαι αν είναι φυσιολογικό για μια ολόκληρη ζωή να μην έχεις πρόβλημα με κανέναν.
Ξεκίνησες φτωχός από τις λάσπες του Κορδία και δημιούργησες καθαρά και τίμια μαζί με τη Φωτεινή ένα αξιοζήλευτο σπιτικό και μια υποδειγματική κι ευτυχισμένη οικογένεια.
Ήσουν πάντα χαρούμενος, πλακατζής, βοηθητικός σε όλους,γλεντζές, η κινητήρια δύναμη της παρέας. Με τις πρώτες πενιές που άκουγες πεταγόσουν στην πίστα σαν να είχες ελατήριο στην καρέκλα.
Δεν ήθελες καν να ξέρεις τα άσχημα, κι αυτό σε ακολούθησε και σε βοήθησε και στη σκληρή μάχη σου με το θηρίο τα δυο τελευταία χρόνια. Μάχη που έδωσες με αισιοδοξία και ηθελημένη άγνοια του κινδύνου.
Μάχη που, παρά την προδιαγεγραμμένη τελική ήττα, περιλάμβανε και καθημερινές νίκες χάριν της επιμονής, της αυταπάρνησης και της απέραντης αγάπης προς εσένα μιας ηρωίδας,της γυναίκας σου της Φωτεινής. Και χάριν της διαρκούς συμπαράστασης από τα παιδιά σου, το Σταύρο και την Ελεονώρα, το Χρήστο και την Τόνια, και τα εγγόνια σου, το Νίκο, το Μάριο και τη Βάλια.
Αδελφέ Νίκο. Ξέρω, και είναι σκληρό, δε θα ξαναπατήσεις τα σταφύλια στον τρύγο το Σεπτέμβρη, δε θα ξαναμαζέψουμε ελιές μαζί, δε θα ξαναπειράξουμε το Γιάννη στο τάβλι, δε θα ξαναδούμε το Βάζελο με τον Περικλή στο Ντελμάρ, δε θα ξαναχορέψεις καρσιλαμά με το Στάθη και η καρέκλα σου στον Γκούνη, δίπλα στο Μάκη και τον Τάσο θα μείνει για πάντα άδεια.
Όμως να ξέρεις, στην καρδιά και στο μυαλό μας θα βρίσκεσαι εκεί, για πάντα.
Καλό Παράδεισο αδελφέ μας.
Παύλος Θεοδωρόπουλος
