Στην ανακοίνωσή της η Αντιφασιστική Κίνηση παρατηρεί:
“Δημοσιογράφοι τραμπουκίστηκαν, άνθρωποι ξυλοκοπήθηκαν και αστυνομικοί εμφανίστηκαν και πάλι με φασιστικά σύμβολα στα κράνη τους. Με πρόφαση την πανδημία η κυβέρνηση ανέστειλε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της συνάθροισης και προχώρησε σε εκατοντάδες παράνομες προσαγωγές και αναίτιες συλλήψεις σε όλη τη χώρα. Παρόμοια κατάσταση επικράτησε και στην πόλη μας, με πρωτόγνωρη αστυνομική δύναμη ένστολων και μη να συνωστίζονται στο κέντρο της πόλης, αψηφώντας κάθε μέτρο προάσπισης της δημόσιας υγείας και με προκλητική στάση να επιτίθενται σε αγωνιστές που άνοιξαν πανό στη μνήμη του Αλ. Γρηγορόπουλου, προχωρώντας σε συλλήψεις. Μετά από ώρες κράτησης, η αστυνομία αποφάσισε να αποδώσει ανυπόστατες κατηγορίες με μόνο σκοπό την τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων ανθρώπων.
Τόσο το κατασταλτικό «σχέδιο» της αστυνομίας που οδήγησε στην ανάπτυξη δεκάδων αστυνομικών πάνω στην πλατεία της πόλης μας, αλλά και χιλιάδων άλλων στην Αθήνα και αλλού, χωρίς τήρηση των αποστάσεων, αλλά και στοίβαγμα των συλληφθέντων χωρίς κανένα υγειονομικό πρωτόκολλο, όσο και από την επίμονη άρνηση της κυβέρνησης να ενισχύσει το ΕΣΥ ουσιαστικά και να επιτάξει τις ιδιωτικές κλινικές την ώρα που άνθρωποι πεθαίνουν κατά δεκάδες εντός και εκτός ΜΕΘ, είναι πλέον ολοφάνερο ότι το τελευταίο που τους νοιάζει είναι η υγεία του λαού.
Το εξεγερτικό πνεύμα του Δεκέμβρη τους στοιχειώνει, τους τρομάζει, θέλουν να τελειώνουν μαζί του. Αυτός ήταν ο πραγματικός στόχος της απαγόρευσης των συγκεντρώσεων. Η αστική τους δημοκρατία δεν είναι παρά ο φερετζές της δικτατορίας των οικονομικών ελίτ. Μας κάνουν τη χάρη να εκλέγουμε εκπροσώπους κάθε 4 χρόνια, ενώ τον υπόλοιπο καιρό επιδιώκουν να μας επιβάλουν να μην σκεφτόμαστε, να μην κρίνουμε και ιδίως να μην αγωνιζόμαστε! Είναι όμως μακριά νυχτωμένοι! Από άκρη σε άκρη της Ελλάδας χιλιάδες άνθρωποι αψήφησαν την τρομοκρατία και βγήκαν σε δρόμους και τις πλατείες για να τιμήσουν όχι μονό την μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά για τον αγώνα για την ζωή και την ελευθερία. Αυτός ο αγώνας όσο κι αν χτυπηθεί στο τέλος θα νικήσει, γιατί είναι το μέλλον ενάντια στο σάπιο καθεστώς της εξουσίας, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης. Αγώνας ενάντια στην καταστολή. Αγώνας για ζωή και ελευθερία. Μόνο ο λαός σώζει το λαό!”.