Με περίσσεια δύναμη ψυχής, με τα μάτια της ψυχής τους, ο Γιάννης και η Γεωργία, τυφλοί, δραστήρια άτομα στην κοινωνία της Καλαμάτας, εξασκούνται στην τοξοβολία και στην έφιππη, πάνω στο άλογο, στο Ιππικό Κέντρο Πλατέος.
Εκπαιδευτές τους είναι μέλη της Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας “Ελληνες Κένταυροι”
Εκεί συναντήσαμε, ζώντας μια πρωτόγνωρη εμπειρία, τον Γιάννη και τη Γεωργία, να ρίχνουν τόξο σε ηχητικό στόχο, ακόμα και ιππεύοντας, με τη βοήθεια των εκπαιδευτών τους. Και όπως πληροφορηθήκαμε, αυτό δεν γίνεται πουθενά αλλού στον κόσμο και γι’ αυτό έχει προσελκύσει διεθνές ενδιαφέρον.
ΑΠΟ ΤΟ 2016
Ο εκπαιδευτής Θανάσης Ψωρομύτης που ανήκει στην ομάδα της πολεμικής τέχνης της έφιππης τοξοβολίας, μας ενημέρωσε ότι εισήχθη στην Ελλάδα το 2006 από τον ιδρυτή της εταιρείας Αριστοτέλη Καλέντζη και το 2016 ήταν ιδέα της συζύγου του Χριστίνας Αδαμοπούλου να ασχοληθούν με την τοξοβολία σε τυφλούς συνανθρώπους μας.
“Εγχείρημα που δεν έχει ξαναγίνει παγκοσμίως”, παρατήρησε κι εξήγησε ότι υπάρχουν ομάδες που προσπαθούν να βάλουν τους τυφλούς να τοξεύσουν με μηχανικά, με τεχνικά μέσα, ενώ στο Πλατύ στην παραδοσιακή τοξοβολία χρησιμοποιούν μόνο το ένστικτο.
Μίλησε για το μεγάλο στοίχημα να βοηθήσουν τους τυφλούς να αντιληφθούν τι είναι το τόξο, πως να το χειρίζονται και πως να αντιλαμβάνονται καλύτερα τον στόχο, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ηχητικός.
Ο Θαν. Ψωρομύτης αναφέρθηκε στην παραχώρηση του χώρου και δύο αλόγων από τον Ιππικό Ομιλο Πλατέος και τον πρόεδρό του Γιώργο Τζαβάρα και παρατήρησε ότι “έτσι μπορούμε να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο και συστηματικά, ώστε να βελτιωθούν και έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ τα παιδιά”.
Εξήγησε ότι εκεί που δυσκολεύονται άνθρωποι που βλέπουν, ο Γιάννης και η Γεωργία έχουν ανέβει πάνω στο άλογο κι έχουν πετύχει και στόχους, με αρκετή και συστηματική προπόνηση.
Επεσήμανε ότι “τα οφέλη έχουν να κάνουν με την καθημερινότητά τους, είναι και αμφίδρομα. Δηλαδή και μεις βλέπουμε και διαπιστώνουμε διάφορα πράγματα. Διαπίστωσα ότι τα ένστικτα, οι αισθήσεις έχουν μια διαβάθμιση, όσον αφορά το χρόνο. Μάλλον η όραση είναι η πιο καινούργια αίσθηση που έχει ο άνθρωπος και τα ζώα”.
Διευκρίνισε πως “αν εμένα με εκπαίδευαν από την αρχή τυφλό να πιάνω το τόξο, να τοξεύω σε ένα ηχητικό στόχο, αν μετά μου έλυναν τα μάτια θα ήμουν ο καλύτερος από όλους”.
Εκτίμησε ότι “τα επόμενα βήματα είναι να εξασκούμαστε όλο και πιο συχνά και γιατί όχι κάποια στιγμή να λάβουν μέρος και σε ένα παγκόσμιο τουρνουά” κι εξήγησε: “Θα μπορούσαμε να στήσουμε ένα στίβο ειδικά γι’ αυτούς που να χειρίζονται μόνοι τους το άλογο, άνευ ηνίων, να κατευθύνουν το άλογο με τα πόδια και με τη στάση του σώματος και να υπάρχει ένας καλός ηχητικός στόχος στον οποίο να μπορούν να ρίξουν μερικά βέλη. Ακόμα και αν δεν τον πετύχουν και ρίξουν 1 - 2 μέτρα δεξιά - αριστερά είναι μεγάλο επίτευγμα γι’ αυτούς και για εμάς μεγάλη χαρά”.
Ο Θαν. Ψωρομύτης ενημέρωσε ότι παγκόσμιες συναντήσεις έφιππης τοξοβολίας γίνονται σε χώρες που έχουν παράδοση, όπως το Ιράν, η Τουρκία, η Ουγγαρία, “όπου υπάρχει και ο Κασάι Λάγιος που είναι και δικός μας δάσκαλος που έχει σπάσει 5 - 6 φορές το προσωπικό του ρεκόρ σε Γκίνες”.
Αγώνες - φυσικές αναπαραστάσεις, όπου οι άνθρωποι που συμμετέχουν είναι μαχητές, πολεμιστές, γίνονται και στην Ιαπωνία.
ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Σημείωσε, όμως, ότι “η Σχολή Τυφλών Εφιπποτοξωτών είναι η μοναδική παγκοσμίως κι έχουμε τραβήξει όλο το ενδιαφέρον διεθνώς” και πρόσθεσε: “Μας παρακολουθούν και από ένα μοναστήρι βουδιστικό στην Ιαπωνία, με το οποίο έχει συχνή επικοινωνία ο δάσκαλός μας ο Αριστοτέλης Καλέντζης. Γενικά είμαστε μια οικογένεια απλωμένη σε όλη τη γη κι επικοινωνούμε πολύ περισσότερο από όσο επικοινωνούμε με τον διπλανό μας”.
Την έφιππη τοξοβολία των δύο τυφλών παιδιών στο Ιππικό Κέντρο στο Πλατύ, αποθανάτιζε ο Βίνσεντ. Ενας Αμερικανός παραγωγός, ινδιάνικης καταγωγής που κάνει περιοδεία από το Ιράν, στην Τουρκία, στην Αθήνα για δύο μέρες γύρισμα με την κεντρική ομάδα των “Ελλήνων Κενταύρων” και για δύο μέρες στο Πλατύ, για να γνωρίσει τους τυφλούς εφιπποτοξότες που είναι μοναδικοί και να τον γνωρίσουν και αυτοί με τους εκπαιδευτές τους.
“ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ”
Ο Γιάννης ευχαρίστησε αρχικά τον Γ. Τζαβάρα που έχει παραχωρήσει τον χώρο και τα άλογα.
Μας ενημέρωσε ότι ξεκίνησαν την τοξοβολία το 2016 και τελευταία έχουν περάσει και στην έφιππη.
Παραδέχθηκε ότι ακόμα είναι σε πολύ αρχικό στάδιο, καθώς πρέπει να εξοικειωθούν με το άλογο και παρατήρησε πως πάνε αργά αλλά σταθερά, “ένα μικρό βήμα την κάθε φορά, οπότε είναι κάτι ευχάριστο και πάρα πολύ ευχάριστο είναι και η επαφή με το άλογο”.
Για τη συνταγή της επιτυχίας τόνισε πως “οτιδήποτε κάνεις, αν το κάνεις με αγάπη, το καταφέρνεις. Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω”. Και βεβαίωσε ότι η έφιππη τοξοβολία είναι πιο δύσκολη, γιατί πρέπει να συντονιστείς και με τον ήχο και με την κίνηση του αλόγου.
Η Γεωργία σημείωσε ότι “είναι υπέροχη εμπειρία. Ανυπομονούμε να έρθει η μέρα, κι εγώ και ο Γιάννης για να έρθουμε εδώ να κάνουμε ιππασία και τοξοβολία, με μεγάλη χαρά”.
Παρατήρησε πως “οι εκπαιδευτές είναι μοναδικοί, μας έχουν βοηθήσει πάρα πολύ, βλέπετε και το αποτέλεσμα. Η προσπάθειά τους είναι αξιοθαύμαστη και τους ευχαριστούμε πολύ”.
Τέλος, επεσήμανε ότι “είναι φιλικό το άλογο, παίρνει αγάπη και από μας, γιατί ερχόμαστε πάντα με θετική ενέργεια” και διαβεβαίωσε: “Θα συνεχίσω να το κάνω όσο οι εκπαιδευτές είναι μαζί μας και μας βοηθούν. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούμε να κάνουμε κάτι”.
