Μάλιστα κάποιοι λένε ότι σε σχέση με το γενικότερο κλίμα που επικρατεί στην αγορά και πάλι καλά πήγανε οι γιορτές για τα καταστήματα. Βέβαια τονίζουν ότι μετρημένες ήταν και οι αγορές από τους επισκέπτες, που κατέβηκαν για να κάνουν γιορτές στα χωριά τους, σε σύγκριση με προηγούμενες χρονιές.

Η Εφη Πουλοπούλου από το "Φαρφουρί" λέει ότι «δωράκια δεν ψώνισαν ιδιαίτερα φέτος το Πάσχα» -κι αν «δεν είχα βάλει τις χειροποίητες λαμπάδες δεν θα δούλευα». Επισημαίνει δε πως επειδή «τις έφτιαχνα μόνη μου έκανα και καλύτερη τιμή, αλλά και πάλι ο κόσμος ζητούσε έκπτωση στην έκπτωση!». Οσο για ξένο κόσμο, όπως λέει κατέβηκε πολύς αλλά και πάλι «πέρα από λίγες μπισκοτιέρες και πιατέλες με πασχαλινά θέματα, αγόρασαν μόνο λαμπάδες».

Ο Βασίλης Ζώης από το "Runner Athletics" τονίζει ότι «δεδομένων των συνθηκών πήγαμε από καλά έως πολύ καλά». Λέει ακόμη ότι ψώνισαν τόσο οι ντόπιοι, όσο και «ετεροδημότες που κατέβηκαν από την Αθήνα στον τόπο τους για το Πάσχα». Προτεραιότητα βέβαια έδωσαν πολλοί «στα βαφτιστήρια, αλλά αγόρασαν και για τους εαυτούς τους», ενώ αυτό που παρατήρησε ήταν «ότι ζητούσαν να στρογγυλέψουμε προς τα κάτω το λογαριασμό».

Από τα "ΟΠΤΙΚΑ Γέρουλα Χαρούλα", η ίδια λέει ότι «η κίνηση στην αγορά της Μεσσήνης ήταν υποτονική, αλλά δεν βοήθησε και ο καιρός». Επιπλέον, «η οικονομική δυσκολία του κόσμου φέτος ήταν πασιφανής, και κάθε σεζόν μειώνεται όλο και περισσότερο η αγοραστική του δυνατότητα». Σχετικά με το κατά πόσο οι επισκέπτες άφησαν χρήμα στην αγορά της πόλης «το κομμάτι αυτό έχει τελειώσει, δηλαδή όπως είναι τα πράγματα οι επισκέπτες έρχονται στα χωριά τους για να... πάρουν, όχι να αφήσουν χρήματα στον τόπο».

Η Ράνια Μαντζίλα από το "Kinky outlet" αναφέρει ότι «δεν ήταν άσχημα τα πράγματα σε σχέση με ό,τι γενικότερα επικρατεί στην αγορά». Αν και «η κίνηση ήταν λίγο πιο χαλαρή από πέρυσι, που οφείλεται και στο κρύο και τη βροχή, γιατί όλοι πήγαν στον Επιτάφιο και την Ανάσταση με παλτό και δεν χρειάστηκε να ψωνίσουν ένα πιο καλοκαιρινό ρούχο», επισημαίνει. Και προσθέτει ότι έτσι κι αλλιώς «το Πάσχα δουλεύουν περισσότερο τα καταστήματα με παιχνίδια και παιδικά ρούχα και παπούτσια, αφού προηγούνται τα βαφτιστήρια».

Η Ρουμπίνη Ξυνού από το "Ονειρο Ζωής" λέει ότι «κινηθήκαμε κυρίως με τις χειροποίητες λαμπάδες και τα μικροδωράκια». Και προσθέτει ότι «η ποικιλία και οι καλές τιμές στις λαμπάδες τράβηξαν όχι μόνο τους νονούς αλλά και τις μαμάδες, που ήθελαν να κάνουν δώρο λαμπάδα στην έφηβη κόρη τους ή ένα κοσμηματάκι για την κόρη που σπουδάζει και ήρθε για διακοπές». Και μπορεί τα βαφτιστήρια να προηγήθηκαν αλλά αρκετοί «έπαιρναν και κάτι για τον εαυτό τους, λαμπάδα ή μικροδωράκι».