Συνέντευξη στο

Δημήτρη Πλεμμένο

Ούτε ο καταστροφικός σεισμός των 8,9 Ρίχτερ, ούτε το φονικό τσουνάμι που επακολούθησε, αλλά ούτε και ο πυρηνικός εφιάλτης που απειλεί να πνίξει τη "Χώρα του ανατέλλοντος ηλίου" είναι ικανά να κάνουν τον Καλαματιανό Δημήτρη Κοντόπουλο, που τα τελευταία χρόνια κατοικεί στην Ιαπωνία, να επιστρέψει στην Ελλάδα. “Το να έρθω στην Ιαπωνία ήταν το όνειρό μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια - θα έλεγα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Το μεταπτυχιακό μου θα το τελειώσω. Μετά από τόσο κόπο που έκανα για να έρθω εδώ, δεν υπάρχει περίπτωση λοιπόν να εγκαταλείψω την Ιαπωνία, είναι το σπίτι μου. Θέλω να είμαι εδώ και έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στους Ιάπωνες”. Ο 25χρονος Δημήτρης που μεγάλωσε στην Καλαμάτα, μεταπτυχιακός υπότροφος πλέον του υπουργείου Παιδείας της Ιαπωνίας στην Αστρονομία, στο Πανεπιστήμιο της Οσάκα με ερευνητικό αντικείμενο τους “Εξωπλανήτες”, δηλαδή τους πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα, μιλάει στην “Ε” για την εμπειρία ζωής που έζησε κατά τα τραγικά γεγονότα της περασμένης εβδομάδας, αλλά και για τα όσα συνεχίζει να βιώνει στη μακρινή ασιατική χώρα.

“Οταν ξεκίνησε ο σεισμός βρισκόμουν στο εργαστήριο του πανεπιστημίου μπροστά στον υπολογιστή μου. Από το κούνημα, ένιωσα πως ζαλίζομαι. Αρχικά νόμισα πως είχαν κουραστεί τα μάτια μου. Δεν ήταν τόσο δυνατός ο σεισμός στην Οσάκα ώστε να καταλάβω αμέσως πως πρόκειται για σεισμό” τονίζει ο Δημήτρης αναφερόμενος στις πρώτες στιγμές -δεδομένης και της αρκετά μεγάλης απόστασης της πόλης από το επίκεντρο του σεισμού που αγγίζει τα 1.000 χλμ.- και συνεχίζει: “Σηκώθηκα, είδα πως η γραμματέας του εργαστηρίου και ένας διδακτορικός φοιτητής που βρίσκονταν στον ίδιο χώρο είχαν σταματήσει να μιλάνε και προσπαθούσαν να καταλάβουν τι γίνεται. Οι κουρτίνες και τα φωτιστικά που κουνιούνταν ήταν η απόδειξη πως πρόκειται για σεισμό. Κοιταζόμασταν και περιμέναμε να σταματήσει για να ξαναμιλήσουμε. Αφού τελείωσε ο σεισμός συνεχίσαμε την συζήτηση κανονικά, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα”.

Η συνέχεια της συνέντευξης στην έντυπη έκδοση της "Ε"