Η γέφυρα είναι η μόνη δίοδος προς την περιοχή «Κουφολογκιά» εις την οποία περιοχή καλλιεργούνται 20-23.000 δέντρα, ελιές, λιγοστές συκιές και αμπέλια. Οι καλλιεργητές των κτημάτων αυτών είναι κάτοικοι του Στρεφίου οι οποίοι μεταφέρουν τα προϊόντα τους πάνω από τη γέφυρα αυτή με αγροτικά αυτοκίνητα και γεωργικούς ελκυστήρες. Τα φορτία των προϊόντων και των οχημάτων καθώς και οι αιώνες που κουβαλά η γέφυρα, είναι η αιτία κατά τη γνώμη μου που βαίνει προς κατάρρευση.

Επίσης η μοναδική αυτή γέφυρα φτιαγμένη από ανθρώπινο χέρι πριν μερικούς αιώνες, είναι η μοναδική πέτρινη τοξωτή γέφυρα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσηνίας κι έχει υποστεί ζημιές στα χείλη της από γεωργικά εξαρτήματα ελκυστήρων όπως ρυμούλκες και καταστροφείς χόρτων.

Η ποσότητα του νερού του ποταμού κατά τους χειμερινούς μήνες που είναι και η συγκομιδή της ελιάς, είναι μεγάλη και ως εκ τούτου αδύνατο το πέρασμα μέσα από το ποτάμι.

Κάποιος καλλιεργητής που προσπάθησε να περάσει μέσα από το ποτάμι κινδύνευσε να παρασυρθεί από τα νερά. Θα είναι μεγάλη απώλεια για την πολιτιστική κληρονομιά μια κατάρρευση της γέφυρας και απευχόμεθα να συμβεί σε διερχόμενο με το όχημά του κάποιο ατύχημα.

Διά τούτο η Πολιτεία ας εξετάσει με προσοχή τους ανωτέρω αναφερόμενους κινδύνους και ας κατασκευάσει άλλο πέρασμα του ποταμού Βελίκα.

Τάσος Πουλόπουλος 

Κάτοικος Στρεφίου