Πρόκειται για το "αγαπημένο, τρυφερό και συγκινητικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν, που ακούγαμε από τη γιαγιά μας τις μέρες των Χριστουγέννων, αλλά εμείς ψάχναμε να αλλάξουμε το λυπητερό φινάλε και να το κάνουμε πιο αισιόδοξο και πιο ανθρώπινο. Το είχαμε αγαπήσει πολύ αυτό το κοριτσάκι, γιατί μας έκανε να αισθανόμαστε περισσότερη αγάπη και ανθρωπιά μέσα μας για όλους όσους υποφέρουν και πονάνε. Ιδιαίτερα για όλα τα παιδάκια που ταλαιπωρούνται και βασανίζονται αναζητώντας καινούργιες πατρίδες" αναφέρει το κάλεσμα. Η παράσταση είναι αφιερωμένη σε όλα τα προσφυγάκια που αγωνιούν για μια καλύτερη μέρα. 

Στην τελευταία μέρα του χρόνου, όλος ο κόσμος ετοιμάζεται να υποδεχτεί την νέα χρονιά, οι άνθρωποι χαρούμενοι στους δρόμους κάνουν τα ψώνια τους και αγοράζουν δώρα για τους δικούς τους ανθρώπους. Κάνει κρύο και χιονίζει, ένα άσπρο πέπλο έχει απλωθεί παντού. Μέσα στο πλήθος ένα φτωχικά ντυμένο κοριτσάκι πουλάει σπίρτα, είναι ορφανό και ο πατριός του το αναγκάζει να τα πουλάει. Δυο κυρίες δίπλα του το κοιτάνε περιφρονητικά και του λένε να γυρίσει σπίτι του! Λίγοι άνθρωποι του συμπαραστέκονται. Το κρύο δυναμώνει. Το κοριτσάκι ανάβει ένα – ένα τα σπίρτα για να ζεσταθεί και μπροστά του παρουσιάζονται διάφορα οράματα και όμορφες εικόνες θαλπωρής και ζεστασιάς. Αραγε θα παρουσιαστεί η καλή νεράιδα να το βοηθήσει;