Κατά τη διάρκεια μιας αποστολής του στην Αφρική και βρισκόμενος σε οιστρηλασία για αλλαγή του εγώ του, ένας Αμερικάνος δημοσιογράφος κλέβει την ταυτότητα ενός νεκρού εμπόρου όπλων.

Σχολιάζοντας ο Τζακ Νίκολσον τη συνεργασία του με τον Αντονιόνι μίλησε για «τη μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής μου». Περιπέτεια και μεγάλη, όμως, αποτελεί η ταινία και για το θεατή. Ο μαέστρος Αντονιόνι, συνεργάζεται νοητά με δύτες της ανθρώπινης υποστάσεως και ψυχολογίας, σύγχρονούς του και μη (Νίτσε, Φρόιντ, Καμύ) και παραδίδει ένα γλυπτό γυμνό από κάθε επίπλαστο ψιμύθιο, μα συνάμα τόσο καλλιτεχνικά αριστουργηματικό, που γράφει με μελάνι ανεξίτηλο στο μνημονικό. Το επτάλεπτο τράβελινγκ του τέλους διδάσκεται σε κάθε αξιοπρεπή σχολή κινηματογράφου.

Η ταινία εκτός από βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ υπήρξε υποψήφια και για το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών του 1975.