Παρέστησαν οι 97χρονοι Βρετανοί απόμαχοι Φρανκ Γκιλ (αιχμαλωτίστηκε το 1941 από τους Γερμανούς) και Τζοκ Γουότ (κατόρθωσε από την Καλαμάτα και δραπέτευσε στην Κρήτη), η γραμματέας της Αδελφότητας των Απομάχων της Ελληνικής Εκστρατείας του 1941 Τζάνετ Πάρκιν, οι πρέσβεις της Βρετανίας Τζον Κίτμερ και της Αυστραλίας Τζον Γκρίφιν, 10μελής τιμητική φρουρά Αυστραλών στρατιωτικών και Εβραίοι, που συμμετείχαν ως Παλαιστίνιοι της Κοινοπολιτείας εκείνη την εποχή σε αυτό το εκστρατευτικό σώμα και περισσότεροι από 1.000 συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι πολέμου.
Η γραμματέας της Αδελφότητας Τζάνετ Πάρκιν σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι «όταν επανερχόμαστε στην Καλαμάτα είναι σαν να ερχόμαστε στο δεύτερο σπίτι μας, μας κάνετε πάντοτε να αισθανόμαστε τόσο ευπρόσδεκτοι. Εχουμε πολλούς φίλους εδώ σ΄ αυτήν την πόλη και πάντοτε είναι ωραίο να τους βλέπουμε ξανά, ειδικά τον άνθρωπό μας στην Καλαμάτα, το Νίκο Ζερβή, έναν πολύ αγαπητό φίλο του αείμνηστου πατέρα μου και έναν πολύ αγαπητό φίλο της Αδελφότητας».
Ο πρόεδρος της Αδελφότητας Απομάχων της Ελληνικής Εκστρατείας Φρανκ Γκιλ, τον οποίο τίμησε ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας, αφηγήθηκε μια συγκλονιστική ιστορία του πολέμου. Χαρακτηριστικά παρατήρησε: «Σταματήσαμε στο Γιβραλτάρ και στη Σιέρα Λεόνε και μετά από μερικές εβδομάδες φτάσαμε στην Ελλάδα και ένα απόγευμα ήπια ένα ποτό με ένα λοχία από τη μονάδα μου. Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας, είπε ότι δεν χρειαζόταν να έλθει σ’ αυτό το ταξίδι. Οταν ρώτησα γιατί, είπε ότι του είχαν προσφέρει τη θέση εκπαιδευτή ασκήσεων στο στρατόπεδο Τσέστερ, αλλά απέρριψε την πρόταση γιατί ήθελε να είναι "με τα φαντάρια". Συνέχισε λέγοντας: "Εάν δεις ποτέ τη γυναίκα μου μην της το πεις, εντάξει;". Ηξερα ότι ζούσε στο Λίβερπουλ, όχι όμως ακριβώς πού, ούτε γνώριζα τη γυναίκα του. Λίγο καιρό αργότερα, με πήγαν με καροτσάκι σε ένα υπόγειο νοσοκομείο κάπου στην Αθήνα, γεμάτο τραυματίες. Καθώς με έβαζαν μέσα, εκεί σε ένα φορείο ήταν ο λοχίας, κατάχλωμος, με σφαίρες στο στήθος και στο λαιμό του. Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν, αλλά δε μιλήσαμε. Πέθανε το επόμενο πρωινό κι αυτό παραμένει κολλημένο στο μυαλό μου, ιδιαίτερα εξαιτίας αυτού που είπε σχετικά με τη γυναίκα του».
Ανάμεσα σε εκείνους που κατέθεσαν στεφάνια, ήταν και ηλικιωμένη κυρία πoυ εκπροσωπούσε τις χήρες των δεκάδων θυμάτων της Μάχης στην Καλαμάτα.
Η Μάχη της Καλαμάτας ήταν η τελευταία μάχη στην ηπειρωτική Ελλάδα, που έδωσαν στις 28 και 29 Απριλίου 1941 οι Συμμαχικές δυνάμεις, κατά των Γερμανικών δυνάμεων.
