Στο πρώτο αφιέρωμα το οποίο περιλαμβάνει φωτογραφίες και αναφορές στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης «Στην ομορφιά που χάνεται», γίνεται αναφορά στα χωριά Κόκκινο και Τρύπες. Το Κόκκινο είναι ένα χωριό ιδανικό για όσους θέλουν να βιώσουν την εμπειρία του ορεσίβιου και της καθημερινής ζωής ανάμεσα στη φύση, τον μόχθο και την παράδοση. Πρόκειται για ένα ορεινό χωριό στα όρια του Δήμου Μεσσήνης, με πέτρινα σοκάκια και πολλά παραδοσιακά σπίτια σε άριστη κατάσταση. Από μόνο του το χωριό αποτελεί ένα φυσικό μουσείο και συνάμα δείγμα της αρχιτεκτονικής που ήκμασε. Μονοπάτια και δρόμοι χωμάτινοι ξεδιπλώνονται και βυθίζονται στην αγκαλιά του Λυκόδημου κατατάσσοντας το χωριό στα αγαπημένα των πεζοπόρων. Το Κόκκινο καθώς απέχει λίγη ώρα από το παραλιακό μέτωπο και τους γνωστούς τουριστικούς προορισμούς της Μεσσηνίας, αποτελεί ένα πραγματικό «πράσινο» καταφύγιο για όσους θέλουν να επιστρέφουν στους ήρεμους και γαλήνιους ρυθμούς που προσφέρει το χωριό στην καθημερινότητα όλες τις εποχές του χρόνου. Η αρχιτεκτονική του χωριού συνθλίβεται από την παρατεταμένη ερημοποίηση και σε λίγα χρόνια θα σωριαστούν μνήμες, πέτρα και ελπίδα, χωρίς ωστόσο να έχει χαθεί η αγάπη για το χωριό και η νοσταλγία. Σε καλή κατάσταση βρίσκεται η εκκλησία του χωριού. Οι Τρύπες ένα μικρό γραφικό χωριό του Λυκόδημου. Aν και έχει εγκαταλειφθεί, σήμερα γνωρίζει τη θαλπωρή επίμονων παλαιών κατοίκων του που επιχειρούν να ξαναγεννηθεί. Χτισμένο στην αγκαλιά του Λυκόδημου είναι ιδανικό χωριό, αφετηρία για διαδρομές στη φύση και διάσχιση μονοπατιών, που κάποια ανοίγονται αυτή την εποχή.