ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Με κέρδισε ο Ορειβατικός! Γιατί το λέω αυτό… Το Σαββατόβραδο είχα βγει έξω για ποτάκι με τους φίλους μου και πέρασε η ώρα, που δεν το κατάλαβα καθόλου. «Παιδιά πρέπει να φύγω για να ξεκουραστώ για την πρωινή μου πορεία με τον Ορειβατικό». Οι φίλοι μου με πίεζαν να μείνω ως το τέλος της όμορφης βραδιάς, αλλά εγώ άντεξα στις πιέσεις τους και πήγα για μια μικρή ξεκούραση.
Το πρωινό της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 2012, 7 π.μ. είχαμε συνάντηση στα γραφεία του ΕΟΣ Καλαμάτας, όπου είχαν ήδη συγκεντρωθεί 45 περίπου άτομα. Ξεκινήσαμε με πολύ κέφι την πρωινή μας εξόρμηση με τα δύο βανάκια του Ορειβατικού και μερικά ΙΧ. Στην παρέα μας και η Irene από τη Μαδρίτη, η Kaja από το Μάριμπορ και η Ieva από τη Λιθουανία.
«Παιδιά, στάση στο Τουριστικό του Ταϋγέτου». Πήραμε μια γρήγορη ανάσα στο όμορφο δάσος και συνεχίσαμε για τη Σπάρτη, όπου εκεί προστέθηκε ένα ακόμα μέλος στην παρέα μας, η Αντιγόνη. Στις 9.30 φτάσαμε στην πηγή Μαγγανιάρη, όπου ήταν και το σημείο συγκέντρωσης των Ορειβατικών Συλλόγων Καλαμάτας, Σπάρτης, Κορίνθου και του Συλλόγου Αρκάδων Ορειβατών και Οικολόγων. Κοινός προορισμός μια πορεία μέσα στον Ταΰγετο αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου. Στην πηγή Μαγγανιάρη, απολαμβάνουμε ζεστό τσάι του βουνού με μέλι, ό,τι καλύτερο για να μας τονώσει για ένα δυναμικό ξεκίνημα.
Οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε δύο ομάδες, ανάλογα με τις δυνατότητες των μελών τους. Η πρώτη ομάδα ακολουθεί τη μεγάλη διαδρομή: Πηγή Μαγγανιάρη - μονοπάτι προς Καταφύγο Ταϋγέτου - Διασταύρωση Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4 - μονοπάτι Ε4 έως την Αναβρυτή. Η δεύτερη ομάδα κινήθηκε στην πιο σύντομη διαδρομή: Πηγή Μαγγανιάρη - Ορειβατικό Καταφύγιο Ταϋγέτου και επιστροφή στην πηγή...
«Γιώργο, θα ακολουθήσουμε τη μεγάλη διαδρομή! Εχουμε να φάμε και κάτι σοκολάτες;». «Ε, βέβαια» μου απαντά. Η ανάβαση του μονοπατιού ξεκινάει μέσα σε ένα υπέροχο δάσος με ευνοϊκές καιρικές συνθήκες. Η αρχή είναι λίγο δύσκολη λόγω της ανηφορικής κλίσης. Σε μισή ώρα φτάνουμε στο μονοπάτι Ε4. Ο Κώστας, πρόεδρος του ΕΟΣ, μας εξηγεί ότι το Ε4 είναι διεθνές μονοπάτι υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης Ορεινής Πεζοπορίας, και το τμήμα του που διέρχεται την Ελλάδα έχει σχεδιαστεί και σηματοδοτηθεί από την Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας - Αναρρίχησης. Ξεκινάει από τα Πυρηναία Ορη στην Ισπανία και φτάνοντας στη χώρα μας τη διασχίζει από βορρά προς νότο διατρέχοντας τη ραχοκοκαλιά της Πίνδου, τον Ολυμπο τα βουνά της Στερεάς για να φτάσει στους Δελφούς. Από εκεί περνά στην Πελοπόννησο για να καταλήξει στο νότιο άκρο της και στον Ταΰγετο. Ομως το Ε4 δε σταματά εδώ. Συνεχίζει στη Κρήτη και ολοκληρώνεται στην Κύπρο.
Στη διαδρομή γίνανε μια παρέα και οι τέσσερις σύλλογοι, η διάθεση είναι στα ύψη και τα πειράγματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Κατά τη 1 μ.μ. φτάνουμε στα Λακκώματα (1.300 μέτρα υψόμετρο) όπου μας περιμένει τοπικό τσίπουρο, σκαλτσούνια και κρύο νερό που αναβλύζει από την πηγή. Ξεκουραζόμαστε για 20 περίπου λεπτά και βγάζουμε φωτογραφίες. Ιδιαίτερη εντύπωση μας προκαλεί ότι σε πολλά σημεία της διαδρομή ο ΕΟΣ Σπάρτης έχει τοποθετήσει σελίδες με στίχους του Νικηφόρου Βρεττάκου που μας υπενθυμίζουν ότι αυτά τα μονοπάτια τα έχει διαβεί ο ίδιος ο ποιητής.
Η πορεία συνεχίζεται προς τον τελικό μας προορισμό, την Αναβρυτή. Η διάρκεια από το Ε4 είναι μιάμιση ώρα. Το κατηφορικό αυτό μονοπάτι είναι τόσο ξεχωριστό, με φανταστικά χρώματα των δέντρων και θάμνων (έλατα, πλατάνια, αγριοτριανταφυλλιές). Χρώματα του φθινοπώρου!
Φτάνουμε στο γραφικό χωριό της Αναβρυτής σε υψόμετρο 790 μέτρων. Στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου, περιμένει τα 140 άτομα που συμμετέχουν στην πεζοπορία η θερμή φιλοξενία του ΕΟΣ Σπάρτης με φασολάδα, φέτα, ελιές και κρασί. Αδύνατον να μην σχολιάσουμε την αστείρευτη ενεργητικότητα του Μανώλη ο οποίος μετά από τα τόσα χιλιόμετρα που διένυσε με την κάμερα στο δάσος, συνέχισε ακούραστος να παίζει μπάσκετ με τα παιδιά του χωριού.
Ξεκινάει η σπουδαία αναφορά για τον Νικηφόρο Βρεττάκο από τον Βασίλη και Κώστα πρόεδρους ΕΟΣ Σπάρτης και Καλαμάτας όπου τονίζεται η σχέση του με τον Ταΰγετο. Ξεχωριστή στιγμή για όλους μας, η συναισθηματικά φορτισμένη αναφορά στον ποιητή από τη Βαρβάρα που κλείνει την εκδήλωση με το ακόλουθο ποίημα:
Ετσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος: όπως η κόρφος της μητέρας μου.
Με πότισε γαλάζιο, αψύ αίμα, ήλιο και πράσινο
ως να μου δέσει την ψυχή όπως την πέτρα του
ως να χαράξει στην καρδιά μου τις βαθιές χαράδρες του
να σχηματίσει μες στη ζωή μου δώδεκα κορφές
να βγαίνω απάνω με μοναδικό μου όνειρο τον ήλιο.
Με δίψα μου μοναδική τον ήλιο.
Δίψα βαθιά σαν ωκεανό,
ψηλότερη κι απ’ το φεγγάρι.
Δίψα που να την λυπηθεί ο Θεός!
Γύρω τριγύρω στην καρδιά μου τα γεράνια στέφανα των γκρεμνών του
ρωγμές για ζώα, νεροσυρμές ελάτια κι αγριοπερίστερα.
Κι ένας αητός απάνω μου να σπαθίζει τα σύννεφα.
Κι ένας αητός απάνω μου να σκάφτει τις βροντές
Ζητώντας να ‘βρει μέσα τους ένα σπινθήρα!
Ετσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος όσο να γεννηθούνε
Τα δυο παιδιά του Θεού μέσα μου: η Ποίηση και η Αγάπη!
Η ώρα έχει περάσει και ο ήλιος δύει. Οι άλλοι σύλλογοι παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής. Οχι όμως και ο ΕΟΣ Καλαμάτας. Ο Γιάννης από τα Λαγκάδια μας προσκαλεί για τσίπουρο στον παραδοσιακό ξενώνα «Το Αρχοντικό», που διατηρεί στην Αναβρυτή. Εκεί γίνεται κλήρωση για ένα βιβλίο του Νικηφόρου Βρεττάκου. Νικήτρια η Νατάσσα. Αμφιβολίες δημιουργούνται σε όλους για την κλήρωση που έκανε η Βαρβάρα… Και τα πειράγματα πάνε σύννεφο.
Ηρθε όμως η ώρα της επιστροφής. Εχει νυχτώσει. Επιβιβαζόμαστε στα βαν του ΕΟΣ γεμάτοι όμορφες εικόνες. Τελευταία στάση στο Τουριστικό που απολαμβάνουμε τσάι και ανταλλάσσουμε εντυπώσεις.
Ξεκινάμε για την Καλαμάτα. Στο δικό μας βαν, η διάθεση απογειώνεται από τη Νατάσσα και τη Γιούλη που έρχονται στη γαλαρία και μας ξεσηκώνουν με τα τραγούδια τους. Κατά τις 9 μ.μ. φτάνουμε χωρίς να το καταλάβουμε στα γραφεία του ΕΟΣ Καλαμάτας. Το χαμόγελο είναι αποτυπωμένο στα πρόσωπα όλων μας. Υπόσχεση να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί στην επόμενη εξόρμηση.
Κωνσταντίνος Τσιλίκος
