Αρχικά, επισκέφτηκαν τον ανακαινισμένο νερόμυλο κοντά στην Κυπαρισσία που λειτουργεί επίσης παραδοσιακό καφενείο και μαγαζάκι με παραδοσιακά τοπικά προϊόντα.
Μετά την ξενάγηση και μια σύντομη ξεκούραση, η δεύτερη στάση ήταν ο αρχαιολογικός χώρος της Περιστεριάς στην Κοινότητα Μύρου, όπου βρίσκονται τρεις ανασκαμμένοι θολωτοί τάφοι της πρώιμης Μυκηναϊκής περιόδου. Ενας από τους θολωτούς τάφους είναι αναστηλωμένος, μεγάλου μεγέθους, μήκους 13 μέτρων, που πιθανόν ανήκε σε υψηλά ιστάμενο πρόσωπο της περιοχής, γιατί παρ' όλο που ήταν συλημένος βρέθηκε ένα χρυσό κύπελο και αρκετά φύλλα χρυσού.
Γράφει μεταξύ άλλων η έφορος δημοσίων σχέσεων του συλλόγου, Χριστίνα Καλέκα: Η πρόεδρος της Κοινότητας Μύρου, Σταυρούλα Μίχου, και ο σύζυγός της, Αυγερινός Ράμμος, μας υποδέχθηκαν θερμά. Ξεναγηθήκαμε στον αρχαιολογικό χώρο από τον ντόπιο συνταξιούχο δάσκαλο, Ευστάθιο Παρασκευόπουλο, που συμμετείχε στις ανασκαφές. Με το πέρας της ξενάγησης πήραμε το μονοπάτι, που μας οδήγησε στον Αρκαδικό ποταμό και στο Νεραϊδόρεμα ή Φαράγγι με τους σταλακτίτες. Πυκνή βλάστηση μας περιέβαλε σε όλη τη διαδρομή κισσοί πλεγμένοι γύρω από τα δέντρα, σαν στοά με τα τζιτζίκια να μας τραγουδούν τις μελωδίες τους, φτάσαμε στην τρίτη στάση μας, στον χώρο αναψυχής με την πλινθόκτιστη βρύση που έχει τρεχούμενο νερό. Μπροστά από τον χώρο αναψυχής μια στοά από δέντρα και στο βάθος λιασμένα βράχια λίγο σκοτεινή, με λίγο νερό στην κοίτη της, μας προσκαλούσε και μας προκαλούσε, την ακολουθήσαμε, λίγοι λίγοι, περπατώντας μέσα στο κρύο νερό, ακούγαμε το νερό να σταλάζει. Συνεχίσαμε μέσα από δαιδαλώδη μισοσκότεινα στενά περάσματα, γιατί ο ήλιος εκεί δεν φτάνει και το φως φιλτράρεται από τις φυλλωσιές που καλύπτουν ψηλά το λόφο, είδαμε σε υγρούς βράχους χρώματα από διάφορα πετρώματα και σταλακτίτες. Η σιωπή του χώρου διαταράσσονταν από τις στάλες του νερού που γλιστρούσαν στους βράχους και μας δρόσιζαν και από τις εκφράσεις θαυμασμού τις δικές μας. Φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής μας σε ένα σημείο που σχηματίζεται μια σπηλιά όπου, όπως λένε, ζουν νεράιδες. Τι αίσθηση. Τι εικόνες που τρέφουν τη φαντασία ήταν αυτές".
Τέλος πήραν το δρόμο προς το λεωφορείο και κατέληξαν στο Καλό Νερό για μπάνιο και φαγητό, κι έτσι μια ημέρα γεμάτη εμπειρίες και εικόνες έφτασε στο τέλος της.
