Είναι η ανέχεια και η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση, που στέλνουν τον κόσμο στο Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο παλιό Νοσοκομείο Καλαμάτας.
Η εθελόντρια και συντονίστρια του Κοινωνικού Ιατρείου Φένια Εξακουστίδου επεσήμανε ότι «κάποιοι άνθρωποι δε θα έπρεπε να φτάνουν εδώ, αλλά δε συνταγογραφούν οι γιατροί του Δημοσίου». Διευκρίνισε πως «πολλοί έρχονται για φάρμακα, ενώ δε θα έπρεπε να έρχονται. Με το νόμο από την 1η Αυγούστου του 2014, μπορούν να συνταγογραφούν και για ανασφάλιστους. Κάποιοι υπάλληλοι δεν είναι ενημερωμένοι και υπάρχει έλλειψη γιατρών. Εδώ καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει μια κοροϊδία. Εχουν προβλεφθεί 340 εκ. ευρώ το χρόνο για τους ανασφάλιστους, αλλά δε φαίνεται να ισχύει. Ηθελημένα ή χωρίς να το θέλουν, δεν υπάρχει ενημέρωση».
Η κ. Εξακουστίδου ενημέρωσε ότι «κάναμε συνάντηση με το διοικητή του Νοσοκομείου και κοινοποίησε το νόμο σε όλους τους γιατρούς και τους διοικητικούς» - αλλά παρατήρησε με απογοήτευση: «Δεν τους γράφουν φάρμακα, δεν τους εξετάζουν, και τους χρεώνουν και τη νοσηλεία. Είναι ο φόβος, η άγνοια ή η ρατσιστική αντίληψη;».
Σημείωσε πως «αρκετοί έρχονται δικαιολογημένα, γιατί γαστρεντερολόγο και ενδοκρινολόγο δεν έχει ούτε το Νοσοκομείο ούτε το ΠΕΔΥ, και το ΠΕΔΥ δεν έχει ούτε εργαστηριακούς, ενώ δε λειτουργεί το Μικροβιολογικό».
Χθες, μένοντας οι ίδιοι πάνω από μισή ώρα στο Κοινωνικό Ιατρείο, διαπιστώσαμε το σπουδαίο έργο του: Παραπέμπει αρκετά άτομα για να κάνουν εξετάσεις σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα της πόλης ή να επισκεφτούν γιατρούς. Τους παραπέμπει και στο Δημοτικό Ιατρείο για φάρμακα που δεν έχει το φαρμακείο του Ιατρείου. Ηταν Ελληνες και ξένοι, Βούλγαροι και Σύροι, κάθε ηλικίας.
Το Κοινωνικό Ιατρείο λειτουργεί χάρη στον εθελοντισμό των γιατρών.
«Εχουμε 60 γιατρούς για όλες τις ειδικότητες που μας βοηθούν», παρατήρησε η κ. Εξακουστίδου. Στο Ιατρείο εξετάζουν τους ασθενείς με ραντεβού παθολόγος, παιδίατρος και οδοντίατρος. Για τις υπόλοιπες ειδικότητες το Ιατρείο δίνει παραπεμπτικό και πηγαίνουν κι εξετάζονται σε εθελοντές γιατρούς, στα ιατρεία τους, και δεν πληρώνουν.
Το Ιατρείο δίνει και φάρμακα. «Οταν δεν έχουμε, τους στέλνουμε στο Δημοτικό Ιατρείο, ιδιαίτερα μετά από παρέμβαση του αντιδημάρχου - γιατρού Παναγιώτη Γιαννόπουλου και του Φαρμακευτικού Συλλόγου», αναφέρει η Φ. Εξακουστίδου. Μας ενημερώνει ότι υπάρχει συνεργασία και με ιδιωτικά διαγνωστικά εργαστήρια και οι ανασφάλιστοι κάνουν δύσκολες και εξειδικευμένες εξετάσεις χωρίς να πληρώνουν.
«Εχουμε καλύτερη κάλυψη και απ’ αυτούς που είναι ασφαλισμένοι», σημειώνει η συντονίστρια του Κοινωνικού Ιατρείου. Το Ιατρείο εξυπηρετεί και ασφαλισμένους που δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν όλα τα φάρμακα. «Και κόβουν συνήθως τα πιο ακριβά, που είναι τα πιο αναγκαία. Οταν παίρνεις 500 ευρώ δεν μπορείς να αγοράσεις όλα τα φάρμακα», επεσήμανε.
Στο Κοινωνικό Ιατρείο έρχονται άνθρωποι από όλη τη Μεσσηνία. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εμφανίστηκε μια οικογένεια τσιγγάνων με καταγωγή από την Κορινθία, που τον τελευταίο χρόνο ζει στο Μελιγαλά. Είχαν αθεώρητο το βιβλιάριο υγείας και η μάνα που ήταν διαβητική, ήθελε ινσουλίνη. Το φαρμακείο του Ιατρείου είχε την ινσουλίνη που ήθελαν και εξυπηρετήθηκαν αμέσως, ενώ κανονίστηκε ραντεβού με γιατρό, για να τη δει. Την οικογένεια την παρέπεμψε στο Κοινωνικό Ιατρείο το Κέντρο Υγείας Μελιγαλά.
Η κ. Εξακουστίδου παρατήρησε ότι «το Κοινωνικό Ιατρείο το βοηθούν οικονομικά επώνυμοι και ανώνυμοι, σύλλογοι και φορείς και ο απλός πολίτης. Και ξένοι, Γερμανοί που ζουν εδώ και κινητοποιούν και συμπατριώτες τους, γνωστούς τους στη Γερμανία».
Κλείνοντας, θέλω θα καταγράψω την παρουσία της μικρής Μαριάννας από τη Βουλγαρία: Είχε έρθει με τη μητέρα της και το μωρό αδελφάκι της, και μας είπε ότι θέλει να γίνει δασκάλα, γιατί της αρέσει το σχολείο.
