Ειδικότερα, ο Δ. Μανιάτης επισημαίνει στην ανακοίνωσή του τα εξής:
«Η επιστροφή στην ανάπτυξη είναι τώρα ο μεγάλος εθνικός στόχος, όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός είπε και μάλιστα μίλησε για αλλαγή σελίδας και για μετάβαση σε μια εποχή δίκαιης ανάπτυξης και κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το πώς θα καταφέρουμε να βγούμε από την ύφεση, πώς θα παράγουμε εθνικό πλούτο και νέο εθνικό προϊόν.
Είναι γνωστό ότι για να επιστρέψουμε στα προ κρίσης επίπεδα, θα χρειαστεί τα επόμενα χρόνια να γίνουν επενδύσεις των 100 δισ. ευρώ. Οι πόροι που διατίθενται από τον Αναπτυξιακό Νόμο για τη χρηματοδότηση νέων επενδυτικών σχεδίων, μόλις που ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ.
Από τα 3,6 δισ. ευρώ που δεσμεύονται για κρατικές ενισχύσεις στη νέα περίοδο, τα 2,5 δισ. θα κατευθυνθούν στην αποπληρωμή παλαιών υποχρεώσεων, δηλαδή στην καταβολή επιδοτήσεων που χρωστάει το κράτος από τους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους, το δε υπόλοιπο 1,1 δισ. θα πάει σε νέες ενισχύσεις. Με τα σημερινά δεδομένα, είναι λογικό να περιορίζονται οι πόροι που διαθέτει το κράτος σε άμεσες ενισχύσεις και η πιο αποτελεσματική επιλογή είναι να παρέχει μια σειρά από άλλα κίνητρα σε επιχειρήσεις που επενδύουν.
Οι χώρες που εφαρμόζουν αναπτυξιακούς νόμους εστιάζουν στην παροχή γενναίων φοροαπαλλαγών, ανάλογα με τον κλάδο, όπως π.χ. το Ισραήλ παρέχει για σημαντικές επενδύσεις μειωμένο φορολογικό συντελεστή 9%, ενώ για επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη ο συντελεστής μειώνεται στο 5%, όπως φορολογικά κίνητρα για την ενθάρρυνση επενδύσεων παρέχουν και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Στη χώρα μας, στον νέο αναπτυξιακό νόμο, υπάρχει, για κάποιες επενδύσεις, η δυνατότητα μικρών φοροαπαλλαγών και η δέσμευση για τη διατήρηση σταθερού φορολογικού συντελεστή στα επόμενα χρόνια. Υπάρχει κάποια επιχείρηση που να το θεωρήσει αυτό κίνητρο; Διατηρώντας την φορολογία που ισχύει σήμερα στην Ελλάδα, όχι κίνητρα δεν δίνει το κράτος, αλλά αντίθετα δείχνει στους επενδυτές την έξοδο από την χώρα. Είναι γεγονός ότι η μικρομεσαία επιχείρηση είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Ομως, στον Αναπτυξιακό Νόμο τίθενται αλλεπάλληλοι περιορισμοί και εξαιρέσεις, δηλαδή η υφιστάμενη μικρομεσαία επιχείρηση, που δεν ανήκει σε ειδική κατηγορία ενισχύσεων, δεν μπορεί να λάβει επιδότηση.
