Ωστόσο, οι εκπρόσωποι εξαγωγικών επιχειρήσεων της Μεσσηνίας επισημαίνουν ότι η Πολιτεία δεν μεριμνά, δεν υπάρχει στόχευση και μάρκετινγκ και ο καθένας ό,τι κάνει το κάνει από μόνος του. Το άνοιγμα στις νέες αγορές φαίνεται να υπάρχει αλλά στη θεωρία, ενώ οι ίδιες οι επιχειρήσεις προσπαθούν να κρατηθούν στις ήδη υπάρχουσες και να ανταγωνιστούν τους οργανωμένους Ιταλούς και Ισπανούς. Γιατί ποιότητα τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, που κυρίως εξάγουμε, έχουν - όμως δεν έχουν ανταγωνιστική τιμή και απευθύνονται σε πολύ συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό.

Η αντιπρόεδρος της "Αγροβίμ ΑΕ" Ευγενία Γυφτέα λέει ότι καθ’ όσον γνωρίζει δεν υπάρχει κάποιο εθνικό σχέδιο για το άνοιγμα νέων αγορών. "Ολες τις αγορές, στις οποίες δραστηριοποιούμαστε, τις έχουμε ανοίξει μόνοι μας, με την δική μας ομάδα και βασιζόμενοι πάντα στις δικές μας δυνάμεις και πλέον χωρίς καμία χρηματοδότηση", αναφέρει. Και προσθέτει ότι οι νέες αγορές θέλουν μελέτη και μεγάλη προσπάθεια. "Οι όποιες πληροφορίες έρχονται κατά καιρούς από τα εμπορικά γραφεία των πρεσβειών μας δεν ήταν ποτέ αρκετές για να ανοίξουν αγορές, είτε διότι δεν έχουν τα οικονομικά μέσα πλέον, είτε δεν υπάρχει θέληση. Πολύ λίγοι διπλωμάτες ή εμπορικοί γραμματείς έχουν δώσει αγώνες και έχουν βοηθήσει το «ελληνικό προϊόν» στις νέες αγορές", λέει.

Στον αντίποδα, "όλες οι χώρες που παράγουν παρόμοια προϊόντα παρουσιάζουν ολοκληρωμένα marketing plans, με έμφαση στα πλεονεκτήματα των προϊόντων τους και δημιουργώντας εθνικά brand names". Στην Ελλάδα "είχαμε και έχουμε ισχυρά brand names, όπως η φέτα, το τοπικά ΠΟΠ Καλαμάτας και πολλά άλλα προϊόντα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άνοιγμα νέων αγορών, με σωστό marketing plan και στηρίζοντας πάντα την αυθεντικότητα και την υψηλή ποιότητα", καταλήγει.

Ο Φέλιξ Μπλάουελ από την εταιρεία "Μπλάουελ Φρίντριχ" επισημαίνει ότι η κρίση δεν δημιούργησε την ευκαιρία για εξωστρέφεια και ειδικά σε νέες αγορές - "ίσως ανάγκασε εταιρείες που δεν είχαν εξωστρεφή προσανατολισμό να προσπαθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση", λέει. Και αναφέρει ότι δεν υπάρχουν περισσότερες αγορές από ό,τι πριν για την διάθεση των αγροτικών προϊόντων. "Για μια εξαγωγική εταιρεία το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το κομμάτι της κρίσης των τραπεζών, γιατί στις δικές μας δουλειές σημαντική είναι η χρηματοδότηση και εκεί έχουν στενέψει τα όρια", σημειώνει. Και προσθέτει ότι μια εξαγωγική εταιρεία την επηρεάζει "η υγεία των αγορών στο εξωτερικό, με τις οποίες έχεις να κάνεις· εμένα για παράδειγμα θα με επηρέαζε μια κρίση  στην Αυστρία". 

Ο Γιώργος Κόκκινος, πρόεδρος της "Ομάδας Παραγωγών Νηλέας", επισημαίνει ότι υπάρχει γενικότερο πρόβλημα με τις εξαγωγές και "έχει να κάνει με τον έλεγχο της παραγωγής. Οι Ισπανοί ελέγχουν αποτελεσματικά την παραγωγή τους και έχουν σημαντικό προβάδισμα στις αγορές, γιατί λόγω όγκου έχουν καλύτερο έλεγχο και των τιμών - ενώ το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι η ποιότητα. Αυτό που έχει σημασία είναι ο εντοπισμός των αγορών, και έπειτα θέλει μια αδιάλειπτη παρουσία". Επισημαίνει δε ότι οι όποιες προσπάθειες από πλευράς Πολιτείας εξαντλούνται σε προγράμματα μικρής διάρκειας που όμως δεν εξασφαλίζουν την σταθερή παρουσία της Ελλάδας στις αγορές. "Γενικότερα το θέμα είναι πολυσύνθετο και έχει να κάνει με τον έλεγχο και την οργάνωση της παραγωγής. Οι παραγωγοί μας είναι ανοργάνωτοι και το κράτος ανύπαρκτο στην προσπάθεια, αφού αποσπασματικά ενισχύει τις επιχειρήσεις με κάποια χρηματοδοτικά προγράμματα και ανοίγματα χωρίς συνέχεια - αλλά δεν μπορείς να παρέμβεις στις αγορές με ασυντόνιστες κινήσεις".

Ο Γιώργος Παντελόπουλος από την "Panprod S.A." επισημαίνει ότι σε καιρό κρίσης οι εξαγωγικές εταιρείες "δεν ζητούμε χρηματοδότηση, αλλά ένα πιο οργανωμένο πλαίσιο. Στο ελαιόλαδο δεν υπάρχει εθνική στρατηγική για παράδειγμα, μόνο για το εμφιαλωμένο ελαιόλαδο, γιατί κάποιοι έχουν ωφέλεια από το χύμα έξω. Οι Ιταλοί έχουν κερδοσκοπήσει, αλλά εκεί υπάρχει μια κρατική δυναμική και έχουν κατορθώσει πιο δυναμική παρουσία στις αγορές". Ενώ στην Ελλάδα, "σχεδιάζουμε και προωθούμε μόνοι μας τα προϊόντα μας στις αγορές λόγω της αδυναμίας τους κράτους, που θα έπρεπε να ασχοληθεί με νέες αγορές, να θέσει στέρεες βάσεις ώστε να αποκτήσουμε ένα μερίδιο που σταθερά να αυξάνεται".

Ο Κώστας Παπαδημητρίου από την "Χ.Κ. Παπαδημητρίου ΑΒΕΤ" λέει ότι η αγοραστική δύναμη έχει μειωθεί στην Ελλάδα και πολλές εταιρείες για να αντεπεξέλθουν βρίσκουν λύσεις αλλού. Αυτές οι εταιρείες όμως "έχουν υπολογίσει από πριν και προετοιμαστεί, γιατί δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει κοπιώδη και προσεκτική προετοιμασία για να βγεις στις αγορές". Για να αναπτυχθεί πάντως ο κλάδος των εξαγωγών, ο ίδιος θεωρεί ότι χρειάζεται στήριξη του εξαγωγέα με υψηλά ποσά, "τα οποία είναι δύσκολο να καταβληθούν από τις ίδιες τις εταιρείες και θα έπρεπε και η Ευρωπαϊκή Ενωση να βοηθήσει". Επισημαίνει τέλος ότι πρέπει "να υπάρξει μια εθνική στρατηγική και να μην γίνει ερήμην μας, αλλά σε συνεργασία με τους κυριότερους εξαγωγείς. Και να γίνει ανά νομό, όπου ο καθένας να προετοιμάσει την εθνική του στρατηγική και να ενισχυθεί από το κράτος και την Ευρωπαϊκή Ενωση".

Ο Ηλίας Κανάκης από την "Κανάκης Ηλίας και ΣΙΑ ΟΕ" σημειώνει ότι "δεν υπάρχει τίποτα, κανένα εθνικό σχέδιο", ενώ και η πολλά υποσχόμενη κινέζικη αγορά "είναι η χειρότερη αγορά που υπάρχει, και ειδικά η ζήτηση για έξτρα παρθένο ελαιόλαδο καλύπτεται από την παραγωγή 4 χωριών της Μεσσηνίας!". Επιπλέον πιστεύει ότι "για τα προϊόντα τα δικά μας το μειονέκτημα είναι ότι έχουμε μικρό κλήρο και δεν είμαστε ανταγωνιστικοί. Αυτή τη στιγμή εμείς ακόμη διοργανώνουμε εκθέσεις, ενώ η πρεσβεία δεν έχει λειτουργήσει ποτέ να φέρει κάποιους σε ένα περίπτερο, να πει ποιοι είναι οι πιο μεγάλοι, να τους φέρουμε, να δείξουμε και γεύσεις και να πάμε να μιλήσουμε μαζί τους. Οπότε όταν εμείς πάμε να βρούμε πελάτες, οι Ιταλοί και οι Ισπανοί πάνε στις εκθέσεις να υποστηρίξουν τους ήδη πελάτες". Καταλήγοντας ο κ. Κανάκης δηλώνει υπέρμαχος του φτηνού νομίσματος και της επιστροφής στη δραχμή.

Ο Γιώργος Γκούμας από την "Agrexpo ΑΕ" επισημαίνει την απουσία του κράτους και τονίζει ότι αυτή τη στιγμή "το πρώτο και σπουδαιότερο πρόβλημα για τον εξαγωγικό κλάδο είναι πως έχουν πάψει εδώ και 2 χρόνια οι επιχορηγήσεις από τράπεζες". Επίσης λέει υπάρχει έλλειψη σε πρώτες ύλες και υλικά συσκευασίας: "Αναγκαζόμαστε να φέρνουμε χαρτιά από χώρες όπως η Ιταλία και η Αυστρία και είναι πρόβλημα η προμήθεια βοηθητικών υλών", ενώ και "το κόστος των μεταφορών επιβαρύνει το προϊόν και καθιστά τις τιμές μη ανταγωνιστικές". Τέλος "η φορολογία ανεβαίνει από το 25% στο 27% και υπάρχει και η προκαταβολή 90% για το επόμενο έτος - δεν μπορούμε να κάνουμε εξαγωγές με τέτοιες επιβαρύνσεις".

Τονίζει μάλιστα ότι "χρειαζόμαστε ως χώρα ένα νέο όραμα που να απογειώσει τις εξαγωγές, και πνεύμα συνεργασίας, ώστε όλες οι επιχειρήσεις ενωμένες να προβάλουμε τη Μεσσηνία. Είναι σπουδαίο να σχεδιάζουμε με κοινή στρατηγική και κοινούς στόχους".

Τέλος, ο Γιώργος Γκούμας υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές και στην εξωστρέφεια, και επικρίνει την απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας "να μειώσει κατά 60% το ποσό των 100.000 ευρώ, από το οποίο πέρυσι επωφελήθηκαν 35 επιχειρήσεις όλου του νομού -ιδιαίτερα μεσαίες και μικρές- για να συμμετέχουν σε εκθέσεις του εξωτερικού.

Ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας Δημήτρης Μανιάτης λέει στην "Ε" ότι "ως θεσμός στηρίζουμε την εξωστρέφεια" και αναφέρεται στην προσπάθεια όπως λέει του Επιμελητηρίου "να στηρίζει με ένα χρηματικό ποσό τις εξαγωγικές επιχειρήσεις για να συμμετέχουν σε εκθέσεις του εξωτερικού". Λέει πάντως ότι "φέτος τα χρήματα θα είναι λιγότερα αλλά είναι περισσότερο μια ψυχολογική υποστήριξη". Και τονίζει πως "οι εξαγωγές και ο τουρισμός είναι οι δύο πυλώνες ανάπτυξης της χώρας". Επεσήμανε επίσης ότι οι μεσσηνιακές εταιρείες συμμετέχουν στις διεθνείς εκθέσεις, αλλά ο ίδιος δεν έχει ενημερωθεί για τυχόν αποτελέσματα - υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι όλα θέλουν το χρόνο τους για να γίνουν. "Το αποτέλεσμα δεν έρχεται από την επόμενη ημέρα", αναφέρει χαρακτηριστικά.