Η απελευθέρωση  των επαγγελμάτων ξεκινά από τα ΤΑΞΙ και περιλαμβάνει άλλα επαγγέλματα που υποτίθεται ότι είναι κλειστά.
Αλήθεια, ποιος είναι ο στόχος;
Οι καλύτερες υπηρεσίες και η πάταξη του μαύρου χρήματος και της φοροδιαφυγής που επικαλούνται οι κατά περίοδο Υπουργοί ;
Μάλλον πρόκειται για την ολιγοπώληση της ελληνικής οικονομίας όπως έγινε με τα πολυκαταστήματα σε όλη την Ελλάδα και στο κλείσιμο των πολλών  μικρών επιχειρήσεων.
Εξάλλου,  μέσα από την έρευνα που έγινε από το Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ,  φαίνεται ότι η ελληνική κοινωνία έχει πειστεί , ότι η απελευθέρωση των επαγγελμάτων  και  οι παρεμβάσεις των ΤΑΞΙ , γίνονται προς εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων.
Τον ίδιο σκοπό είχε η απελευθέρωση του ωραρίου επί Κυβερνήσεως Καραμανλή.
Και βέβαια ορισμένα ΜΜΕ έπειθαν μερικούς αφελείς καταναλωτές ότι η απελευθέρωση του ωραρίου και λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή θα ήταν προς όφελός των,  αφού θα μπορούσαν να εξυπηρετούνται υποτίθεται καλύτερα, ανεξάρτητα εάν είχαν άδειες τσέπες.
Η Κυβέρνηση όμως με τις εξαγγελλόμενες μεταρρυθμίσεις δεν περιέλαβε σε αυτές  την ρύθμιση που θα καταπολεμούσε το παραεμπόριο και την παραοικονομία, που με επίσημα στοιχεία χάνονται δ 80 δις. Ευρώ το χρόνο.
Αναρωτιόμαστε μήπως μέσα από τις μεταρρυθμίσεις και δεσμεύσεις βοηθάμε την Μέρκελ εισάγοντας, στην περίπτωση των ΤΑΞΙ , χιλιάδες αυτοκίνητα για ΤΑΞΙ με τις υποτίθεται δωρεάν άδειες.     
Έχοντας δε, ως γνώμονα και το γεγονός ότι ένα από τα δομικά προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας είναι η ολιγοπώλησή της και η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας επί τη βάση “γνωριμιών” και “διασυνδέσεων”, δεν θα θέλαμε να ενταθούν αυτά τα φαινόμενα και πριμοδοτηθούν και με το παρόν νομοσχέδιο. Αυτά μας καταμαρτυρούν διεθνείς οργανισμοί και υπεύθυνοι θεσμικών φορέων.
Ας μη συμβάλει αυτό το νομοσχέδιο στην ακόμα μεγαλύτερη συγκεντροποίηση οικονομικών δραστηριοτήτων μέσα από δήμευση περιουσιών και κατασυκοφάντηση επαγγελματικών κλάδων, βιοπαλαιστών. Αυτοί δε, οι βιοπαλαιστές, ακόμα και με τις όποιες υπαρκτές η ανύπαρκτες  “αμαρτίες” τους, δεν “παρκάρισαν” τις καταθέσεις τους, στις κρίσιμες ώρες για τη χώρα, σε ασφαλή λιμάνια στο εξωτερικό. Δεν “φούσκωσαν” τους τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία, ούτε ευθύνονται για το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας.
Είναι άλλο ο εκσυγχρονισμός μιας επαγγελματικής δραστηριότητας ώστε να λειτουργεί ανταγωνιστικά και να παρέχει τις βέλτιστες υπηρεσίες στους πολίτες, και άλλο η δήμευση, ο πειθαναγκασμός και η κατασυκοφάντηση για να παραδοθεί μια οικονομική δραστηριότητα σε λίγα χέρια.

Ο    ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                              Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ



ΝΙΚ.  ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ                                 ΣΩΤ.  ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ