Τετάρτη, 25 Ιανουαρίου 2012 08:04

Ιδού τι έλεγαν το 2005 για το λιγνιτωρυχείο οι αντιπεριφερειάρχες του Πέτρου Τατούλη

Γράφτηκε από τον

 

Ρεπορτάζ

Γιάννης Σινάπης

Προχθές στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου αποφάσισαν να περιμένουν τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και δήλωσαν πως θα υποστηρίξουν το δημόσιο συμφέρον, το οποίο ακόμα δε γνωρίζουν... Ομως, το Μάιο του 2005 στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Μεσσηνίας έλεγαν άλλα: Ηταν κατηγορηματικά αντίθετοι στη λειτουργία εργοστασίου παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη στην περιοχή Ακριτοχωρίου. Η αντιπεριφερειάρχης Ντίνα Νικολάκου, τότε νομαρχιακή σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας με επικεφαλής τον Ηλία Τσιμπλή, σημείωνε ότι «πρέπει να είναι όλοι σε κατάσταση εγρήγορσης και αγώνα. Θα πρέπει να υπάρχει νοοτροπία σε όλους ότι δεν επιτρέπεται να γίνονται αιτήσεις για να γίνει βαριά βιομηχανία σε μια περιοχή η οποία είναι τουριστικής ανάπτυξης». Ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Παναγιώτης Αλευράς, νομαρχιακός σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας, ήταν ακόμα πιο μαχητικός και τόνιζε: «Τίθενται υπό αίρεση σημαντικές υποδομές και επενδύσεις, υπάρχει κίνδυνος οικολογικής καταστροφής και συνολικότερα υποβάθμισης της περιοχής με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και με συγκριτικά πλεονεκτήματα στον τομέα και του τουρισμού και της γεωργίας».

Επειδή ο κόσμος του πρώην Δήμου Κορώνης, της Ανατολικής Πυλίας και όλης της Μεσσηνίας έχει μνήμη και κρίση, παρουσιάζουμε πιο αναλυτικά τι είχαν πει τότε και οι δύο, στις 16 Μαΐου του 2005, στις τοποθετήσεις τους στο Νομαρχιακό Συμβούλιο:

Ντίνα Νικολάκου

«Δε νομίζω ότι ο κ. Παρασκευαΐδης ή οποιαδήποτε κυβέρνηση ή οποιοδήποτε Ν.Σ. στη Σαντορίνη, στη Μύκονο ή στην Κρήτη να έφτανε στο σημείο να είχε κάνει θέμα εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη. Αρα η Μεσσηνία δεν έχει ταυτιστεί με τον τουρισμό. Γι’ αυτό υπάρχουν ευθύνες. Η Μεσσηνία ετοιμάζεται για μία ΠΟΤΑ, χωρίς να έχει φροντίσει για οποιαδήποτε υποδομή. Κυρίως θα έπρεπε να έχει φροντίσει να δοθεί η νοοτροπία, ότι είμαστε τουριστική περιοχή. Δεν είμαστε τουριστική περιοχή. Οταν κάποιος κύριος σε μια περιοχή που υποτίθεται ότι αναπτύσσεται το μεγαλύτερο τουριστικό έργο αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα κάνει αίτηση, σημαίνει ότι πιστεύει πως κάτι θα μπορέσει να κερδίσει.

Ακουσα πως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης είπε ότι η επένδυση είναι συμφέρουσα και ανταγωνιστική, γι’ αυτό δεν έχω εμπιστοσύνη. Πρέπει να είναι όλοι σε κατάσταση εγρήγορσης και αγώνα και πρέπει αυτή την ύστατη στιγμή όλοι αυτοί οι σωτήρες που ακούω σήμερα εδώ να λένε και να ακούγονται πως φροντίζουν για τη Μεσσηνία, να καταλάβουν πως εκείνο που έχει σημασία δεν είναι να μαζευόμαστε μεταξύ μας και να λέμε ότι η Μεσσηνία είναι τουριστική, αλλά θα πρέπει να υπάρχει νοοτροπία σε όλους ότι δεν επιτρέπεται να γίνονται αιτήσεις για να γίνει βαριά βιομηχανία σε μια περιοχή η οποία είναι τουριστικής ανάπτυξης. Ας αναρωτηθούν όλοι αυτοί που επί τόσα χρόνια είχαν την ευθύνη του νομού, μήπως έχουν και αυτοί ευθύνες για την κατεύθυνση που έχει ο νομός».

Παναγιώτης Αλευράς

«Η Πολιτεία οφείλει πρωτίστως να προβλέπει, να προγραμματίζει, να μελετά και να χωροθετεί τις περιοχές που θα έχουν τουριστική ανάπτυξη, αξιοποιώντας τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα και περιοχές όπου θα καταστούν εργοστάσια, πάντα βέβαια με την κοινωνική συναίνεση. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν βιομηχανικές ρυπογόνες μονάδες και τουριστικές επιχειρήσεις μαζί. Η κατασκευή του εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγικής ενέργειας στο Ακριτοχώρι θα σημάνει ουσιαστικά το τέλος της τουριστικής ανάπτυξης στην Ανατολική Πυλία. Δεν μπορεί να συμβαδίσει με την τεράστια επένδυση της ΠΟΤΑ, ούτε και με τους τουριστικούς χώρους, τα Κάστρα Μεθώνης, Κορώνης κ.λπ. Η συγκεκριμένη περιοχή αναπτύσσεται τουριστικά και ο τουρισμός είναι το κύριο εισόδημα των κατοίκων. Αλλωστε δέχεται κάθε χρόνο πολλούς επισκέπτες, όχι μόνο από τη χώρα μας, αλλά και από το εξωτερικό.

Σ’ αυτό το περιβάλλον έρχεται η εταιρεία του ομίλου του κ. Παρασκευαΐδη να ζητήσει από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας άδεια, για κατασκευή και λειτουργία εργοστασίου ισχύος 600 MW. Ο λιγνίτης για την καύση θα εξορυχτεί από μια περιοχή 23.000 στρεμμάτων της Πυλίας. Μια άλλη εταιρεία το 1997 είχε υποβάλει αίτηση στη ΡΑΕ για εξόρυξη λιγνίτη και μεταφορά στη Μεγαλόπολη. Τότε από την κυβέρνηση που υπήρχε, απερρίφθη η αίτηση, γιατί σεβόταν το περιβάλλον και την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Τώρα, επανέρχεται υπογείως και στη ζούλα για την κατασκευή εργοστασίου. Αιτιολογημένες αντιρρήσεις πρέπει να γίνουν μέσα στο 15νθήμερο - αυτό δημοσιεύτηκε σε δύο μικρές εφημερίδες, μικρής κυκλοφορίας- και πρέπει να γίνει ένσταση από τους ενδιαφερόμενους μέσα σε ένα 15νθήμερο. Αυτό ανακοινώθηκε στις 8/5/2005, άρα μέχρι τις 23/5 πρέπει να γίνει ένσταση.

Μια μονάδα 300 MW στοιχίζει πάνω από 120 δισ., εάν προσθέσουμε τις απαλλοτριώσεις, τα μηχανήματα εκσκαφής, τους καδοτροχούς, απαιτούνται τουλάχιστον 30 χρόνια για απόσβεση του κόστους. Με βάση τις μελέτες που έχουν γίνει, το συγκεκριμένο κοίτασμα μπορεί να λειτουργήσει μια μονάδα 600 MW μόνο για 3 χρόνια και αν είναι 700 MW για 7 χρόνια. Αρα ή στοχεύει μόνο στην εξόρυξη του λιγνίτη και μεταφορά στη Μεγαλόπολη ή προτίθεται να φτιάξει τη μονάδα και να φέρνει λιγνίτη από την Αφρική, όπως ακούγεται, που είναι και πολύ φθηνός. Ομως, όποιο και από τα δύο να ισχύει, εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι αλλοιώνεται σοβαρά ο χαρακτήρας της ανάπτυξης της περιοχής. Τίθενται υπό αίρεση σημαντικές υποδομές και επενδύσεις, υπάρχει κίνδυνος οικολογικής καταστροφής και συνολικότερα υποβάθμισης της περιοχής με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και με συγκριτικά πλεονεκτήματα στον τομέα και του τουρισμού και της γεωργίας. Με άλλα λόγια θα ακυρώσει οποιαδήποτε προοπτική αγροτουριστικής ανάπτυξης.

Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει ομόφωνα το Νομαρχιακό Συμβούλιο να απαιτήσει από τη ΡΑΕ να απορρίψει την αίτηση, όπως έγινε και το 1998, και να προτείνει στα πλαίσια της Ε.Ε., η Πολιτεία να μεριμνήσει για ήπιες μορφές ενέργειας, όπως η αιολική, η ηλιακή ενέργεια και το φυσικό αέριο, το οποίο είναι έτοιμο να έρθει στη Μεγαλόπολη, για να μπορούμε να έχουμε και ανάπτυξη στην περιοχή μας».


NEWSLETTER