Χαρακτηριστικά η κ. Φράγκου σημειώνει: 

«Ως η ακτομηχανικός, η οποία ανέλαβε τη μελέτη μετά από διαγωνισμό και σχεδίασε τα έργα της αντιδιαβρωτικής προστασίας της ανατολικής ακτής του Μεσσηνιακού Κόλπου, που τώρα κατασκευάζονται, δηλώνω ότι καθ' όλη τη διάρκεια εκπόνησης της μελέτης μας, ουδέποτε έγιναν και από κανέναν "τοπικές παρεμβάσεις που δεν επέτρεψαν την αδέσμευτη και την αντικειμενική κρίση κατά τον σχεδιασμό των έργων".

"Οι απόψεις" δεν αποτελούν ολοκληρωμένες προτάσεις και δεν πληρούν τις προδιαγραφές, έτσι ώστε να εκτελούνται έργα. Εξάλλου εξ όσων γνωρίζω, η πρόταση του κ. καθηγητή για κυματοθραύστες, αφορούσε μόνο την περιοχή του Ακρογιαλίου. Η λύση αυτή αξιολογήθηκε κατά τη σύνταξη της ακτομηχανικής μελέτης του έργου, όμως δεν αποδείχτηκε βέλτιστη και δεν επιλέχτηκε.

Είναι γεγονός ότι πολλές φορές η θεωρία δεν ανταποκρίνεται στην πράξη με την ίδια ακρίβεια.

Εκείνο όμως, που προκαλεί εντύπωση είναι η εσπευσμένη κρίση του κ. καθηγητή, πρώην πρύτανη ΕΜΠ και νυν προέδρου της "Ανεξάρτητης" Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων, για έργα που ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί, και που ακόμη δεν έχει δει κανείς "το αποτέλεσμά τους". Γιατί άραγε;».