Η εφαρμογή της κινητικότητας και της διαθεσιμότητας στους ΟΤΑ έδωσε την αφορμή στον Στ. Μπεχράκη για την εν λόγω ανακοίνωση, στην οποία τονίζει ειδικότερα:
«Μέχρι σήμερα έχει εξαγγελθεί από την κυβέρνηση ότι μέχρι τέλος Ιουλίου θα τεθούν σε διαθεσιμότητα οι σχολικοί φύλακες και τέλος Σεπτεμβρίου η Δημοτική Αστυνομία. Η προχειρότητα και ο παραλογισμός αντάμα.
Οι 72.000 εργαζόμενοι στους δήμους έχουν μπει στο στόχαστρο, κυρίως ως τα πιο εύκολα θύματα, σε ένα πρόγραμμα - Μινώταυρο που έχει καταστρέψει την ελληνική οικονομία και έχει οδηγήσει σε ανθρωπιστική κρίση μια ευρωπαϊκή χώρα.
Η αποδοχή από την πλειοψηφία της ΚΕΔΕ ενός διαρκούς συμβιβασμού είναι μια πολιτική επιλογή που οδηγεί στα σημερινά αποτελέσματα, αλλά και στο τέλος του τον δημοκρατικό λαϊκό θεσμό της αυτοδιοίκησης.
Εκ των υστέρων, σύμφωνα με τον ακολουθούμενο "σχεδιασμό", απομένει να διευκρινιστούν μια σειρά από τα πλέον σοβαρά ζητήματα, όπως τι θα γίνει με την φύλαξη των σχολείων, αλλά και τα έσοδα που είχαν οι δήμοι από τις δραστηριότητες της δημοτικής αστυνομίας.
Με βάση τον παραλογισμό πρέπει να τεθούν σε διαθεσιμότητα:
Αλλοι 2.400 σχολικοί φύλακες. Καθαρίστριες σχολείων και σχολικοί τροχονόμοι. 1.000 έως 1.500 από τους συνολικά 2.500 εκπαιδευτικούς της β΄βάθμιας εκπαίδευσης από ειδικότητες που έχουν "πλεονάζον" προσωπικό (γυμναστές, καθηγητές πληροφορικής κλπ). 3.500 έως 4.000 δημοτικοί αστυνομικοί, άλλοι 1.500 εκπαιδευτικοί που έχουν δηλώσει αδυναμία να διδάξουν σε σχολική τάξη. Οι 2.500 υπάλληλοι άλλων υπουργείων που θα ''περισσέψουν'' από το πρώτο κύμα… αλλά και δημοτικοί υπάλληλοι δήμων που αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα και έχουν πλεονάζον προσωπικό από την πρώτη λίστα των 2.741 που έχει αφήσει στο υπουργείο Εσωτερικών ο Ευριπίδης Στυλιανίδης.
Με κατάργηση των νομικών προσώπων των παιδικών σταθμών, του αθλητισμού, πολιτισμού και της πρόνοιας, με διαδικασίες εξπρές, μέσω προεδρικού διατάγματος θα απολυθούν και οι εργαζόμενοι σε αυτά.
Ο αγώνας για να μην διαλυθεί η τοπική αυτοδιοίκηση είναι κοινός και αφορά όλους και όλες. Αφορά, μεταξύ άλλων, κοινωνικές υπηρεσίες.
Είναι πλέον προφανές, ότι προωθείται ένα νεοφιλελεύθερο σχέδιο κατάλυσης της αυτοδιοίκησης και μετατροπής της σε διοικητικό μηχανισμό του κράτους, με περιορισμένες αρμοδιότητες υποβαθμισμένων πολιτών. Πλέον ο ορατός κίνδυνος δεν είναι αυτός μιας ''αναιμικής'' αυτοδιοίκησης, αλλά μιας ''νεκρής'' αυτοδιοίκησης».
