Οι δημοτικές οικονομικές υπηρεσίες, παρά την ψηφιακή τεχνολογική πρόοδο δεν μπορούν ακόμα να ενημερωθούν για την διαγραφή των νεκρών από τα δημοτολόγια του υπουργείου Εσωτερικών και για αυτό εξακολουθούν να στέλνουν ειδοποιήσεις για οφειλές στον άλλο κόσμο. Οι συγγενείς που παραλαμβάνουν τις ειδοποιήσεις δεν ξέρουν αν πρέπει να οργιστούν για την προσβολή του εκλιπόντος που παραμένει οφειλέτης ακόμα και όταν εκδημήσει, ή αν πρέπει να γελάσουν με τους εισπρακτικούς μηχανισμούς που δεν μπορούν ούτε να διαχωρίσουν εισπράξιμες από τις ανεπίδεκτες είσπραξης οφειλές.

Ουσιαστικά αποδεικνύεται ότι το μόνο που ενδιαφέρει τους αιρετούς είναι τα έσοδα και για αυτό δεν ντρέπονται να στείλουν ειδοποιήσεις για οφειλές χωρίς να έχουν ελέγξει αν οι οφειλέτες είναι ζωντανοί. Εννοείται ότι σε μια κανονική χώρα θα υπήρχε πρόβλεψη για παραγραφή των χρεών που δεν μπορεί να εισπράξει το δημόσιο εντός μιας εύλογης προθεσμίας δέκα ή δώδεκα ετών. Στην Ελλάδα για μια οφειλή 65,5 ευρώ το 2004 βεβαιώνονται προσαυξήσεις 127,73 ευρώ και το δημόσιο προσδοκεί…  ανάσταση νεκρών για να εισπράξει όσα ονειρεύονται οι αιρετοί για να κάνουν νέες αναπλάσεις.

Θ.Λ.